Rozważania cz. IV - ks. Aleksander Woźny

W dzisiejszym świecie pewne myśli zawarte w Ewangelii wydają się „przestarzałe”. Ksiądz Aleksander Woźny zawsze przypominał, że ewangeliczna Prawda jest nieprzemijająca. Wskazywał, przez 38 lat pasterzowania, jak w „trudnych” czasach, zmiennych warunkach życia, na różnych etapach rozwoju życia duchowego, dbać o rozwój duchowy. Głosił, że postęp nie zmienia Chrystusowych zasad. Powinniśmy je wszyscy poznawać lepiej i stosować w życiu. 

Otrzymujemy kolejny tomik nauk głoszonych przez Sługę Bożego ks. Aleksandra Woźnego. Jest to zapis konferencji głoszonych dla rodziców najmłodszych dzieci, przede wszystkim matek. Nie jest to tekst autoryzowany. Ukazuje jednak całą głębię i mądrość życiową Autora.

Ks. Prałat Aleksander Woźny (1910-1983) jest jedną z osób w poznańskiej Archidiecezji, wobec których toczy się postępowanie o uznanie świętości i wyniesienie na ołtarze. Rozważania – część pierwsza zawiera trzy zbiory nauk głoszonych w Wielkim Poście w parafii pw. św. Jana Kantego w Poznaniu, gdzie ks. Woźny był proboszczem.

Czytając „Drogi” ks. Aleksandra Woźnego (...) spotykamy człowieka kroczącego drogą świętości, otwartego na działanie łaski Bożej, współpracującego z tą łaską na drodze osobistego uświęcenia, spotykamy księdza – spowiednika i rekolekcjonistę – zatroskanego o zbawienie wieczne swoich penitentów i słuchaczy, spotykamy męża modlitwy i głębokiego życia duchowego, który w całym swoim kapłaństwie kierował się zasadą, że głosić można to tylko, czym się samemu żyje.

Niniejsza książka pozwoli raz jeszcze spojrzeć na wiarę w świetle nauczania ks. Aleksandra Woźnego, kandydata na ołtarze Archidiecezji Poznańskiej. Zaprezentowana publikacja umożliwi dostrzeżenie w nim, człowieka głębokiej wiary, prowadzącego bogate życie duchowe, otwartego na Boże działanie.

Te nauki o życiu wewnętrznym,- nazywane często naukami dla często komunikujących, gromadziły ludzi w różnym wieku, różnych stanów i zawodów. Głoszone w popołudnia niedzielne w kościele, nie w zamkniętej- salce, dostępne były dla każdego, kogo Duch Święty „przywiał”, choć byli również stali słuchacze, głównie penitenci księdza Aleksandra.

Rozważania Dróg Krzyżowych ks. Aleksandra Woźnego charakteryzuje brak płytkiej uczuciowości. Spełniają one wiernie to, o co prosił Chrystus płaczące niewiasty: Nie płaczcie nade Mną, ale nad sobą (Ewangelia św. Łukasza 23, 28). Są to myśli pełne realizmu, konkretu i – żarliwej miłości.

Niech to opracowanie – wszystkim, którzy wezmą je do ręki – pomoże dobrze odprawiać Drogę Krzyżową, a przez to osiągnąć jej owoce: miłość Boga i bliźniego, własne i innych nawrócenie, moc i mądrość płynącą z Krzyża Chrystusa.