Literatura, beletrystyka, poezja

Powieść zamykająca trylogię, na którą składają się: Spisek założycielski i Weryfikacja.

Wspaniała proza i fascynująca kreacja postaci, to rys charakterystyczny serii „Synowie Pocieszenia”. Historie pięciu mężczyzn, znanych z kart Pisma Świętego, którzy z wiarą poszukiwali Boga, żyjąc w cieniu wybranych przez Niego przywódców.

Kaleb, Aaron, Jonathan, Amos, Skryba odpowiedzieli na wezwanie Boga, by służyć Mu wiernie, bez rozgłosu ani sławy.

Aaron

JEGO ODWAGA PRZESŁONIŁA LĘK BRATA
SKŁADAŁ OFIARY PRZEBŁAGALNE ZA GRZECHY LUDU
JEGO GŁOS NIÓSŁ SŁOWO BOŻE

MOJŻESZ rozdzielił wody Morza Czerwonego. Lecz w jego cieniu stał człowiek, który na zawsze będzie symbolizował naszego Arcykapłana.

Wspaniała proza i fascynująca kreacja postaci, to rys charakterystyczny serii „Synowie Pocieszenia”. Historie pięciu mężczyzn, znanych z kart Pisma Świętego, którzy z wiarą poszukiwali Boga, żyjąc w cieniu wybranych przez Niego przywódców.

Kaleb, Aaron, Jonathan, Amos, Skryba odpowiedzieli na wezwanie Boga, by służyć Mu wiernie, bez rozgłosu ani sławy.



AMOS - JEDEN Z PIĘCIU MĘŻCZYZN, KTÓRZY ŻYJĄC BEZ ROZGŁOSU ZMIENILI RZECZYWISTOŚĆ.

SAMOTNIK, KTÓRY CZUŁ SIĘ NAJLEPIEJ WŚRÓD WZGÓRZ

WIĘZIEŃ, KTÓRY SŁYSZAŁ GŁOS BOGA

MOCARZ DUCHOWY, KTÓRY PRZEMAWIAŁ DO NARODU 
GŁUCHEGO NA BOŻY GŁOS

Nowy tomik Joanny Olejniczak „Anioł w plenerze” zachwyca i zadziwia subtelnością budowania przestrzeni dla zdarzeń w najtrudniejszych obszarach ludzkich emocji warunkujących naszą moralność.

W „Atelier” zawarła najnow­sze wiersze, ale i starsze opowiadania. Jeszcze nigdy pisząc nie była tak szczera, za wzór mając tę osiemdziesięciolatkę z anegdoty, która zakłada fioletowy kapelusz, bo kto jej zabroni? W życiu dokonuje coraz lepszych wyborów, otacza się tylko ludźmi, którzy jej dobrze życzą lub wnoszą coś dobrego. Bardzo ceni poczucie humoru i stara się, żeby rozświetlało ono jej twórczość. Maluje, pisze, sadzi drzewa i nadal wierzy, że nasz gatunek, jakimś cudem, przetrwa na tym nieprawdopodobnym zjawisku, jakim jest Niebies­ka Planeta. Póki co stara się iść lekkim krokiem drogą w swoim Raju, chroniąc oczy przed mrokiem. Wciąż ciekawa życia, nieobojętna, niestrudzona poszukiwaczka piękna. Nonkonformistka.

Ballady Adama Mickiewicza w najszlachetniejszej oprawie graficznej Jana Marcina Szancera, to książka po którą sięgną nie tylko uczniowie - dla nich jest to pozycja lekturowa. Świteź, Świtezianka, Lubię, Lilie, Pani Twardowska, Trzech Budrysów i inne, to perełki literackie naszego wieszcza, które z sentymentem przypomną sobie dorośli czytelnicy.

Jej piękno poruszyło namiętności króla. Jej ból poruszył serce Boga. Poznaj na nowo znaną historię biblijną z innej perspektywy – spójrz na nią oczyma Batszeby i zobacz, jak Bóg podnosi zagubionych ludzi, którzy wołają do Niego z głębiny rozpaczy.

Porywająca akcja, pełna dramatycznych scen, czająca się za każdym rogiem zdrada, miłość i nienawiść, a wreszcie trawiące wszystkich pytanie o Tego, do którego prowadziła niegdyś Trzech Mędrców pulsująca niezwykłym blaskiem gwiazda...To wszystko sprawia, że lektura tej epickiej opowieści pochłania bez reszty. Tym bardziej, że wątek miłosny splata się z politycznym, a żądza władzy i niepohamowane ambicje, drzemiące w niejednej duszy, zmagają się z pozorną słabością ewangelicznych prawd. Co ostatecznie zwycięży?

"Ben Hur" to obok "Quo vadis" i "Szaty" największa powieść religijna naszych czasów. Jej głównym bohaterem jest młody żydowski arystokrata, niesprawiedliwie skazany, wskutek igraszki losu i zdrady rzymskiego przyjaciela, na dożywotnie galery...
Porywająca akcja, pełna scen lirycznych i dramatycznych, stanowi zaledwie jeden z wielu elementów składających się na bogactwo i piękno tego arcydzieła. Wątek miłosny przeplata się tu z politycznym, obrazom poetyckim towarzyszą mistrzowskie opisy realistyczne, humor współistnieje z patosem, żądza ziemskiej potęgi walczy o pierwszeństwo z prawdami ewangelicznymi.
Zdumiewa więc fakt, że "Ben Hur" jest powieścią w Polsce właściwie nieznaną. Dotychczasowe przekłady, bardzo stare i, mimo licznych prób ich  uwspółcześnienia, językowo mało czytelne, są jedynie mniej lub bardziej udanymi adaptacjami oryginalnego tekstu, w dużym stopniu go zubożającymi. Teraz, dzięki nowemu tłumaczeniu obejmującemu wszystkie rozdziały i księgi, legendy egipskie i wiersze, polscy czytelnicy będą mogli po raz pierwszy poznać arcydzieło Wallace'a w pełnym kształcie.

Jeśli ktoś miałby mnie zapytać: „O czym jest książka Wielguckiego?”, odpowiedziałbym, że przede wszystkim przedstawiono w niej historię nie jednego człowieka, ale historię procesu zbiorowego myślenia, której ten jeden człowiek był uczestnikiem. Myślenia o tym jak jest i o tym jak być powinno lub raczej o tym jak by się chciało kreować i widzieć rzeczywistość.

Epicka opowieść Beren i Lúthien – drobiazgowo odtworzona z rękopisów Tolkiena i po raz pierwszy przedstawiona jako zwarty, samodzielny tekst – umożliwia miłośnikom Hobbita i Władcy Pierścieni ponowne spotkanie z elfami, ludźmi, krasnoludami, orkami, a także innymi istotami i krainami spotykanymi tylko w Tolkienowskim Śródziemiu.

Trzecia część trylogii o wyprawach krzyżowych. Opisuje jedną z ostatnich prób odzyskania Grobu Świętego, a także tragicznie zakończoną krucjatę dziecięcą w XIII wieku.

Intrygująca powieść kryminalna, której akcja rozpoczyna się w Poznaniu w pewne ciepłe lipcowe popołudnie 1908 roku. Lokatorzy kamienicy na poznańskiej Wildzie ustawiają się do pamiątkowego zdjęcia, nic nie zapowiada nadchodzącej tragedii...

Białe róże to powieść dla młodzieży zaliczana do kręgu literatury patriotycznej. Jej akcja toczy się podczas wojny polsko-bolszewickiej. Wir wojennych wydarzeń porywa trójkę młodych bohaterów: Stefka (ochotnika, wysłanego na front), Janka (skauta, pełniącego służbę w łączności) i Wandzię (dziewczynkę zagubioną na terenach zajętych przez bolszewików). Spotka ich wiele przygód – czasem niebezpieczych, czasem zabawnych – nie jest jednak tak łatwo całym i zdrowym wrócić do domu, gdy wokół szaleje bolszewicka nawała i gdy tak wiele chce się zrobić dla ojczyzny. Czasem bowiem może zdarzyć się tak jak w tej żołnierskiej piosence, do której odwołuje się tytuł niniejszej powieści...

Piękna powieść opowiadająca o zamierzchłych czasach kolonializmu. Jej trwałą wartością pozostaje obraz dalekiego, egzotycznego kraju o starej kulturze i tradycji, obcego i niezrozumiałego dla garstki białych pracowników małej placówki w dżungli, zmuszonych do życia w zabójczym klimacie, w całkowitej izolacji, pozbawionych widoków na przyszłość. Główny bohater ulega wprawdzie urokowi Birmy, jest z nią emocjonalnie związany, utrzymuje kontakty z tubylcami, lecz nade wszystko pragnie miłości i zrozumienia, a pozostaje samotny. Odtrącenie przez ukochaną kobietę i środowisko prowadzi do tragicznego finału.

To powieść o kilkupokoleniowej walce o niepodległość, opowiedziana z perspektywy dwóch rodzin – z Kresów i Wielkopolski. To historia błękitnego munduru Franciszka, żołnierza Błękitnej Armii, ale i walki powstańców styczniowych od Różyckiego i Langiewicza, boju Wielkopolan z pruskim kulturkampfem. To wszystko zostało opowiedziane z perspektywy rodzinnej klechdy. Podobnie jak w Tajemnicy sekretarzyka, pokazane są tu ważne postaci z przeszłości – wodzowie z powstania styczniowego, propagatorzy pracy organicznej, a przede wszystkim generał Józef Haller.

Kres wieku XVIII. Francja – oświeceniowy Paryż, jeszcze rojalistyczne południe.

Nieuchronnie nadciąga burza potwornej rewolucji, która bezmyślne zniszczy dorobek wielu pokoleń.

Jeske-Choiński w książce o miłości, honorze i utopijnej wizji idealnego państwa ukazuje, że nawet rozumny człowiek spuszczony z łańcucha prawa czy obowiązku staje się krwiożerczym niewolnikiem swoich namiętności.

Cztery opowiadania, sprawnie łącząc fikcję literacką z prawdą historyczną, są porywającą lekcją historii, ukazują wielkie cierpienia, jakie zadano narodowi polskiemu, a także przywracają zbiorową pamięć, żebyśmy nigdy nie zapomnieli, że nie z Olimpu zeszliśmy do obiecanej przez wieszczów ziemi niepodległej, ale ze skały, na której łańcuchy wrzynały się w mięśnie, a sępy targały trzewia. I na duszach najlepszych pozostały ślady walk, z mlekiem matek wsączyło się w ich jestestwo coś z tych dawnych prometejskich zmagań, idealizmów nie mierzących zamiary na siły, mąk, które leczyła wiara, namiętności, które upiększała miłość, błędów, które okupywała i uświęcała ofiara.