Albumy

Malkontenci mogą poczuć się rozczarowani, gdyż amerykański fotografik Erik Witsoe pokochał Poznań miłością pierwszą, piękną, bezkrytyczną. Obrazy jego twórczości, zdają się krzyczeć do Poznańczyków: możecie być dumni, mieszkacie we wspaniałej, europejskiej metropolii, pełnej klimatycznych, nietuzinkowych zabytków i „miejsc z duszą”.

Erik Witsoe przemierzając kilometry poznańskich ulic, dostrzegane niedoskonałości zdawał się bagatelizować. Fotografowanie w jego wykonaniu może zaskakiwać formą wyrazu, aurą tajemniczości, pewną innością przekazu. Pomysłodawców albumu „od zawsze” związanych z Poznaniem, do swojej artystycznej wizji widzenia miasta przekonał. Wyrażamy nadzieję, iż po zapoznaniu się z zawartością niniejszego albumu, zechcecie także Państwo, podzielić tę opinię.

Dwudziestolecie międzywojenne to ważny okres w historii Poznania, który z miasta zamkniętego w murach pruskiej twierdzy przekształca się w nowoczesną metropolię. Otwarcie w 1919 r. Uniwersytetu Poznańskiego powoduje napływ uczonych z innych regionów Polski. W krótkim czasie Poznań staje się ważnym ośrodkiem akademickim, a także artystycznym i kulturalnym. Coroczna edycja Targu Poznańskiego (od 1921 r.), a od 1925 r. Międzynarodowych Targów Poznańskich powoduje, że miasto zajmuje ważna pozycję na gospodarczej mapie Polski, umacnia ją organizacja w 1929 r. Powszechnej Wystawy Krajowej. Lata 20. przynoszą intensywny rozwój przestrzenny, Poznań się buduje i rozbudowuje, przybywa nowych domów, szkół, fabryk, obiektów użyteczności publicznej. I o tym jest ten album. O mieście, które się zmienia. I o tym, jak się zmienia.

W życiu każdego człowieka przychodzi taki czas, że zaczyna się on zastanawiać nad tym, kim byli jego przodkowie. Próba dotarcia do korzeni własnego rodu może się okazać niesamowitą lekcją historii. Im więcej czasu mija od pewnych wydarzeń, tym trudniej je odtworzyć, dlatego za gromadzenie wiadomości o rodzinie warto zabrać się już dziś. Zostań rodzinnym archiwistą! Taki album, jeśli zostanie wypełniony starannie, będzie drogocenną pamiątką, przekazywaną z pokolenia na pokolenie.

Album ze zdjęciami Henry’ego N. Cobba prezentuje po raz pierwszy w Polsce kolorowe fotografie zrujnowanej Warszawy, Szczecina i Wrocławia i innych miast Polski. Henry N. Cobb w 1947 roku wraz z grupą amerykańskich architektów odwiedził m.in. Anglię, Czechosłowację i Polskę, by obejrzeć postępy w odbudowie tych krajów ze zniszczeń wojennych. Zrobił ponad 100 fotografii (z czego ok. 40 z Warszawy), które po 65 latach prezentuje w albumie Dom Spotkań z Historią.

Autorzy albumu – Krzysztof Jaszczyński i Maria Sołtys – zestawili fotografie zniszczonych obiektów z projektami architektonicznymi, które w tych miejscach miały być realizowane. Materiały te uświadamiają kompleksowość zamysłów i działań polskich architektów oraz urbanistów, zakorzenienie planów w przedwojennej myśli urbanistycznej przy jednocześnie nowatorskim charakterze procesu odbudowy na niespotykaną wcześniej skalę. Rok 1947, w którym wykonano zdjęcia, był ostatnim, w którym architekci i urbaniści cieszyli się względną wolnością w projektowaniu.

Niniejsza monografia jest bezcennym źródłem wiedzy o jednym z trzech szwoleżerskich pułków okresu międzywojennego, który w latach 1926 -1939 stacjonował w Starogardzie.

Ta książka jest hołdem dla bohaterskich żołnierzy Pułku, którzy wolność naszej Ojczyzny wyrąbywali szablami, niejednokrotnie płacąc za to swoim życiem. Lektura tej monografii przybliży Państwu historię okrytego chwałą spod Rokitny, Klekotowa, Komarowa, Świecia czy Ozorkowa 2 Pułku Szwoleżerów Rokitniańskich oraz sylwetki jego dowódców, oficerów i szeregowych. W imieniu Szwadronu Kawalerii im. 2. Pułku Szwoleżerów Rokitniańskich, kontynuującego tradycje pułku -elity elit polskiej kawalerii przedwrześniowej -z pełnym przekonaniem polecam Czytelnikom to mistrzowskie opracowanie pułkowych dziejów.

Ten niezwykły reportaż przywołuje kolejne dni walki o wolność: radość towarzyszącą wybuchowi Powstania, przytłumioną trudnościami codziennej egzystencji, heroiczną walkę powstańców na barykadach, sanitariuszek w szpitalach polowych i na gruzach zburzonego miasta. To także obraz codziennego życia wypełnionego tęsknotą za normalnością, której namiastkę mieszkańcy Warszawy mogli odnaleźć w nielicznych, ale nadal funkcjonujących kawiarniach, teatrzykach, przy muzyce płynącej z radia czy podczas lektury codziennej prasy. W obliczu wszechobecnej śmierci czytelnik dostrzeże również radość zaślubin i przyjacielskich spotkań - radość z kolejnego dnia życia.
Fotografie pokazują także ogrom nadziei i niezwykłą odwagę młodych bohaterów z batalionów: "Zośka", "Pięść", "Gustaw", "Dzik", "Golski", "Harnaś", "Kiliński", "Ruczaj", "Sokół" i wielu innych bezimiennych herosów tamtego czasu.