Luter. Ciemna strona rewolucji - Paweł Lisicki

Kto i kiedy pierwszy raz zaczął uznawać Jezusa za więcej niż człowieka? Kiedy ktoś pierwszy raz wprost nazwał Jezusa Bogiem?

Autor w fascynujący sposób pokazuje, jak rodziła się wiara w boskość Chrystusa. „Interesuje mnie historia, a kon­kretnie pamięć świadków i to, co przekazali – pisze autor we wstępie. – Interesuje mnie proste pytanie: kto i kiedy pierwszy raz zaczął uznawać Jezusa za więcej niż człowieka? Więcej niż człowieka to znaczy więcej niż nauczyciela mądrości, rabina, posłańca nie­bios, proroka, cudotwórcę, wędrownego kaznodzieję, uzdrowiciela. Więcej niż czło­wieka to znaczy też więcej niż Mesjasza lub sprawiedliwego Wybawiciela. Znaczy to też więcej niż anioła lub inny byt pośredni między Stwórcą a stworzeniem”.

Od połowy ubiegłego wieku w powszechnej świadomości świata jedyną ofiarą wojny stali się Żydzi. Przeciętny Amerykanin, czy Francuz, czy Niemiec mniema, że II wojna to był Holocaust i tyle. Byli jeszcze jacyś ludzie, którzy Żydów ratowali, reszta jednak, cała wielka wielomilionowa rzesza przyglądała się biernie, albo wręcz w mordzie uczestniczyła. Otoczeni przez mrowie chrześcijańskiej tłuszczy, która czyhała na ich życie i majątek Żydzi ginęli samotnie.

Hitler to nie zbrodniarz i morderca ludów, ale wyłącznie zabójca Żydów, podbite narody, Polacy, Serbowie, Rosjanie, czy Białorusini to nie osobne ofiary, ale nieistotny nawóz historii, przypis do wielkiej tragedii Holocaustu. A chrześcijaństwo? Staje się ono wehikułem, za pomocą którego wiele środowisk żydowskich bez oporów i żenady może przypisywać innym winę i opowiadać, że wszyscy goje mają krew na rękach.

Od grzechu do świętości -Tajemnica Marii Magdaleny Autor książki Kto zabił Jezusa ukazuje w najnowszej publikacji tych, którzy pod sztandarami feminizmu i źle pojmowanej nowoczesności, zniekształcają prawdę o Marii Magdalenie. W porywającym, rzetelnie udokumentowanym eseju autor staje w obronie treści Nowego Testamentu. TAJEMNICA MARII MAGDALENY nie jest tylko próbą odkłamania i obrony jednej z największych świętych w dziejach Kościoła katolickiego, ale przede wszystkim „apologetycznym wykładem wiary na temat autentyczności i historyczności Pisma Świętego” (Sławomir Cenckiewicz).

Pięćset lat temu, dokładnie 31 października 1517 roku, Marcin Luter przybił na drzwiach kościoła zamkowego w Wittenberdze 95 tez, mających być podstawą do debaty o sprzedawanych przez Kościół odpustach. Datę tę uznaje się za początek reformacji. Na rewolucję tę wpłynęły zarówno deprawacja Kościoła rzymskiego, jak i nowożytne przemiany społeczeństw europejskich, w szczególności niemieckiego. Luter postawił ostrą diagnozę — w Kościele, a zwłaszcza w Rzymie, pleni się bezbożność i niemoralność. Zasiadający wówczas na Tronie Piotrowym Leon X nie posypał głowy popiołem, lecz obłożył Lutra ekskomuniką i ogłosił, że jest on wcielonym diabłem. Jednak to Marcin Luter miał rację — kolejni papieże i wyżsi rangą duchowni byli przeważnie zdemoralizowani i postępowali nie jak duszpasterze, lecz jak bezwzględni władcy świeccy.

Tymczasem będące następstwem reformacji wojny religijne sprawiły, że liczba okrutnych przestępstw jeszcze wzrosła, pozycja kobiet wcale się nie poprawiła, a protestanci polowali na czarownice z nie mniejszą żarliwością niż katolicy. Wiek XVI był epoką, w której w środowiskach przestępczych ukształtował się „wzorzec” seryjnego mordercy. Za wieloma łupieżczymi zabójstwami owych czasów wcale nie stały gangsterskie szajki, a raczej samotni, stroniący od ludzi przestępcy, którym do „szczęścia” potrzebne były jedynie mord i seksualne zniewolenie kobiety. To jeden z mniej znanych, ale niewątpliwie wartych uwagi skutków reformacji i kontrreformacji.

Polski badacz, ceniony znawca i tłumacz dzieł Gilberta Chestertona, w zwięzłym, popularnonaukowym dziełku przedstawił obszerny, zarazem przystępny opis percepcji protestantyzmu oczami angielskiego pisarza.

Ograniczając się głównie do roli komentującego narratora, autor oddał przede wszystkim głos Gilbertowi Chestertonowi, którego zebrane tematycznie wypowiedzi, również z dzieł niedostępnych w języku polskim, stanowią zabawne jak i polemiczne sedno książki.

Wielki projekt, bestseller wybitnego przedstawiciela nauki, kosmologa Stephena Hawkinga, jest jego najnowszym wkładem do debaty o „nowym ateizmie”. Hawking twierdzi, że to prawa fizyki powołały Wszechświat do istnienia, a nie Bóg. Jego stanowisko podważa John Lennox, matematyk z Oksfordu, w swojej książce Bóg i Stephen Hawking. Autor w błyskotliwym i logicznym wywodzie przeprowadza nas przez kluczowe miejsca w argumentacji Hawkinga, przedstawiając przy okazji najnowsze naukowe teorie i metody badawcze.  Jest przekonany, że wywody Hawkinga, które negują Boże autorstwo dzieła stworzenia, paradoksalnie sprawiają, że czytelnik uznaje istnienie Boga za tym bardziej prawdopodobne.

Czy nauka musi być w opozycji do religii? Czy ci, którzy wierzą, że świat został stworzony przez Boga, są naiwnymi głupcami? Odrzucający istnienie Boga naukowcy będą zawsze przywoływali swoje argumenty, pośród których nie ma miejsca na szaleństwo, jakim jest wiara. Zapatrzeni ślepo w prawa, prawdy, twierdzenia i reguły nie są skłonni dostrzec, że to właśnie wiara w odkrywanie niemożliwego i nieznanego jest fundamentem nauki. Bo czy ktokolwiek próbowałby odkrywać nieznane lądy, nie wierząc w to, że one istnieją? Ta książka opowiada o potędze ludzkiego rozumu, o jego niewyobrażalnych możliwościach. I o pokorze tych, którzy ufając nauce, nigdy nie przestali wierzyć. 

Książki ks. Roberta Hugh Bensona mają niebagatelne znaczenie dla współczesnej kultury katolickiej, gdyż poruszana tematyka i przytaczane zagadnienia nie utraciły swej aktualności i są trwałym dziedzictwem myśli katolickiej. Tożsamość wiary i relacje Kościoła do świata, podejmowane z rozmachem i precyzją, wyrażają solidną wiedzę i gorący zapał autora, a u ich podstaw leży umiłowanie Boga i Kościoła oraz czerpanie z doświadczeń trudnego okresu poszukiwania prawdy i nawrócenia do Kościoła katolickiego.

Miasto położone na górze to ukazanie prawdziwego, widzialnego Kościoła Chrystusowego, tylko jednej – katolickiej – drogi biegnącej do bram miasta niebieskiego.

Autor scharakteryzował dzieje cywilizacji europejskiej, opartej na kulturze greckiej i rzymskiej oraz doktrynie chrześcijańskiej. Ukazał miejsce człowieka w cywilizacji europejskiej i zagrożenia, jakie niesie ze sobą odchodzenie od korzeni chrześcijaństwa oraz jego judaizacja.

Komu zależało na śmierci Jezusa? Dlaczego Piłat zgodził się na ukrzyżowanie Nauczyciela z Nazaretu? Kulisy procesu Jezusa opisane przez wytrawnego publicystę i dziennikarza.

Lektura książki „Kto zabił Jezusa?” wciąga czytelnika, a ostatecznie staje się wielką przygodą duchową. Autor ze znawstwem korzysta z najnowszych odkryć w zakresie historii judaizmu i chrześcijaństwa I wieku. Stosując reguły logicznego i krytycznego myślenia historyczno-religijnego, bardzo celnie rozbija antyewangeliczne i antychrześcijańskie teorie, lansowane w wielu środowiskach. Wykazuje, że są one ahistoryczne, wymyślone w XX wieku za biurkiem i nakładane na Ewangelie i życie Jezusa z Nazaretu.

ks. prof. Henryk Witczyk

Ojciec Święty opisuje błędną doktrynę modernistów, którą nazywa "syntezą wszystkich herezji". Wśród najbardziej niebezpiecznych zasad św. Pius X wymienia: immanentyzm życiowy, religię jako owoc przyrody, ewolucję dogmatów, doświadczenie religijne, negację Tradycji, symbolizm teologiczny, permanentyzm, agnostycyzm, ewolucjonizm oraz manię reformatorską we wszystkich dziedzinach życia kościelnego. Już na wstępie papież zaznacza, iż wrogowie Chrystusa "ukrywają się w samym wnętrzu Kościoła, stąd też mogą być bardziej szkodliwi, bo są mniej dostrzegalni".

Książka autorstwa największego znawcy tej tematyki w Polsce

Książka ukazuje rolę masonerii i innych organizacji w budowaniu nowego, liberalnego i ateistycznego porządku na świecie, pod dyktando sił srogich Kościołowi i w sprzeczności z odwiecznymi, sprawdzonymi zasadami moralnymi i etycznymi.

Autor ukazał stopniowy proces likwidacji państw narodowych oraz budowę jednego rządu światowego. Szczególnie cenna publikacja w obecnej sytuacji, gdy ważą się dalsze losy świata i cywilizacji.

Listy arcybiskupa Carlo Maria Viganó, opublikowane za pośrednictwem włoskiego watykanisty Aldo Maria Vallego, wywołały wielkie wzburzenie zarówno wśród najwyższych hierarchów Kościoła, jak i wiernych na całym świecie. Grzeszne i przestępcze czyny, jakich dopuścił się były kardynał, arcybiskup McCarrick, to wstrząsające świadectwo degeneracji jednego z najwyższych hierarchów Kościoła, a nie mniej szokująca jest zmowa milczenia oraz potajemnego krycia i wspierania McCarricka przez watykańskich dostojników najwyższego szczebla.

Ta książka opisuje całą sprawę, począwszy od pierwszego spotkania arcybiskupa Viganó z Vallim, poprzez jej kolejne odsłony, aż po ostatnią odpowiedź, udzieloną arcybiskupowi Viganó przez kardynała Ouelleta, Prefekta Kongregacji Biskupów, dogłębnie zanalizowaną w książce przez autora.

To najbardziej dramatyczna, pełna zwrotów, zagadek i tajemnic historia ostatnich lat!

Mogłoby się wydawać, że Bazylika Świętego Piotra zajmowała miejsce na mapie Rzymu od zawsze. Tymczasem dwa tysiące lat temu na Wzgórzu Watykańskim rozciągały się gaje, parki, pastwiska i nieużytki.
Na tym terenie zginął śmiercią męczeńską wraz z innymi wyznawcami Chrystusa Apostoł Kefas. Najprawdopodobniej został pochowany w zwykłej jamie wygrzebanej w ziemi.
Trzy wieki później nad jego grobem wspaniałą bazylikę wzniósł cesarz Konstantyn.
Chociaż czas zatarł pamięć o dokładnym miejscu pochówku wielkiego apostoła to domniemaną mogiłę ze szczątkami Piotra przez wieki otaczała nabożna cześć milionów pielgrzymów.
Papież Pius XII w 1939 wbrew stanowisku swoich poprzedników postanowił zweryfikować dane dyktowane przez tradycję pątniczą i dokładnie zbadać watykańskie podziemia. Po dziesięciu latach prac wykopaliskowych i badawczych ogłosił światu, że odnaleziono prawdziwe miejsce pochówku Rybaka znad Jeziora Galilejskiego.
Czy papież miał rację?
Skąd czerpał niewzruszoną pewność?
Co stało się z kośćmi Piotra?
Dlaczego w ciągu ostatnich siedemdziesięciu lat tak mało mówi się o tym wielkim odkryciu?
Komu mogło na tym zależeć?

„Czarna księga rewolucji francuskiej”. Fundamentalne dzieło pod redakcją dominikanina Renaud Escande'ego. Omawia najważniejsze wydarzenia związane z rewolucją, idee rewolucji i kontrrewolucji oraz ich głównych przedstawicieli. Zamykający rozdział to antologia tekstów ukazujących okrucieństwo oraz antycywilizacyjną i antychrześcijańską rolę rewolucji francuskiej. Całość stanowi pięćdziesiąt artykułów najwybitniejszych autorów francuskich. Wśród nich Pierre Chaunu, znawca historii XVIII wieku, Stephane Courtois, redaktor słynnej "Czarnej księgi komunizmu", Jan Tulard, znawca epoki napoleońskiej, Reynald Secher, autor "Ludobójstwa francusko-francuskiego" w Wandei oraz m.in. Emanuel Le Roy Ladurie, Jan Sévillia i Jean Christian Petitfils.

Wandalizm był niewątpliwie jednym z najważniejszych przejawów rewolucji francuskiej, w znacznej mierze dokonywał się bowiem w zgodzie z nowym prawem. Biorąc pod uwagę ogrom strat wśród wybitnych i ważnych dzieł sztuki, wydarzenie to należy zaliczyć do największych katastrof kulturalnych w historii Europy.

Książka François Souchala jest niezbędną lekturą dla każdego, kto interesuje się europejską historią i sztuką, jest napisaną ze swadą opowieścią o jednym z aspektów rewolucji, a zarazem wywodem starannie usystematyzowanym i opartym na niepodważalnych faktach. Niemałą rolę odgrywają też oceny i interpretacje autora, schodzą one jednak na dalszy plan wobec przytłaczającej siły wstrząsających danych historycznych.

W tej książce francuski historyk Reynald Secher (ur. 1955) podejmuje bolesny, wprost traumatyczny temat z historii Francji: wojny wandejskie. Była to w sumie jedna przewlekła wojna domowa rozpoczęta w 1793 roku, gdy w trakcie rewolucji Francja stała się republiką. W Wandei, północno-zachodniej części kraju, w obronie religii i monarchii wybuchło powstanie – głównie chłopskie. Po jego stłumieniu doszło do represji mających zdaniem autora charakter ludobójstwa. Władze republiki oczekiwały od armii całkowitej eksterminacji ludności Wandei. Secher szczegółowo przedstawia historię wojen, przywołuje bardzo obfity, wstrząsający materiał w postaci dokumentów, relacji i danych statystycznych w celu zobrazowania przebiegu wydarzeń oraz ustalenia faktycznej liczby ofiar i zakresu strat materialnych. Źródła są w dużej mierze lokalne, często prywatne, odnalezione przez autora wśród mieszkańców Wandei. Teza o ludobójstwie wywołała we Francji żywy spór. Jego stawką jest niesławna rola Francji jako „prekursorki” totalitarnej przemocy, której ofiarą padła Europa w XX wieku. Secher, sam urodzony na terenie Wandei, od kilku dekad prowadzi walkę z „pamięciobójstwem” – walkę trudną, bo każdy naród wolałby zapomnieć o takich tragediach, jak we Francji sprawa katarów, protestanckich kamizardów w XVIII wieku czy szuanów w czasie rewolucji. Obecnie niektórzy parlamentarzyści francuscy chcą uznania wojen wandejskich za ludobójstwo.

Książka Kościół katolicki i jego wrogowie to niezwykły zbiór tekstów przenikliwie analizujących ataki na Kościół inspirowane przez jego wrogów w różnych epokach, a zwłaszcza w ostatnich dwóch stuleciach. Publikacja przedstawia różne rodzaje zagrożeń, wobec których Kościół stawał przez wieki i którym także dziś stawia czoła. Messori odkrywa mało znane lub celowo przemilczane karty historii. Obala mity i nieprawdziwe stereotypy, demaskuje manipulacje i przekłamania. Dowodzi, jak bardzo fałszowano historię w celu zdyskredytowania Kościoła i chrześcijaństwa. W ogniu polemiki Messori przytacza wiele zaskakujących faktów historycznych oraz celnych argumentów odpierających zarzuty przeciwników. Czasem stawia kontrowersyjne tezy, gdy np. użala się nad losem Niemców sudeckich wygnanych po wojnie z Czechosłowacji decyzją zwycięskich mocarstw. Ale nie boi się stawiać trudnych pytań, aby ostatecznie dojść do prawdy historycznej, wolnej od fałszu i politycznej poprawności. Książka jest także świadectwem dojrzewania pisarza od agnostycyzmu do wiary. Pokazuje, w jaki sposób nieufający teoriom, alergiczny na rozmaite ideologie publicysta skonfrontował się z konkretnym życiem osób, które wszystko postawiły na Ewangelię. Messori jak zawsze odważny, odkrywczy i błyskotliwy zaskakuje i daje do myślenia, a dzięki sprawności pióra zapewnia czytelnikom fascynującą lekturę, od której nie sposób się oderwać.

Wandea... To właśnie tu w czasach rewolucji francuskiej doszło do rzeczy niesłychanej: lud przeciwstawił się ?rządom ludu mieszkańcy Wandei spontanicznie wystąpili przeciwko terrorowi rewolucji. Aby stłumić powstanie wandejskie, popełniono pierwsze w Europie ludobójstwo przez Wandeę przeszły piekielne kolumny , które niszczyły po drodze wszystko... W scenerii okrucieństwa i gwałtów, ale też heroizmu i poświęcenia, toczą się losy bohaterów powieści, na tle jakże barwnych realiów epoki.

Odważna książka Tomasza P. Terlikowskiego! Autor podważa fałszywe oskarżenia pod adresem Jana Pawła II i demaskuje działania wymierzone w jego nauczanie. Przytacza wypowiedzi wpływowych hierarchów i teologów o konieczności zerwania (!) z nauczaniem Humanae vitae, a także z teologią ciała św. Jana Pawła II. Zwraca uwagę na konsekwentne forsowanie zmian w nauczaniu Kościoła m.in. w tak podstawowych sprawach jak Komunia dla osób żyjących związkach niesakramentalnych, celibat i tożsamość kapłańska, rola kobiet w Kościele czy decentralizacja. Wskazuje na demontaż ważnych instytucji akademickich powołanych przez Jana Pawła II: Papieskiej Akademii Życia oraz Papieskiego Instytutu Jana Pawła II dla Studiów nad Małżeństwem i Rodziną. Podsumowuje również obrady synodu amazońskiego i jego rewolucyjne tezy.

Żywot każdego z męczenników angielskich, jest otwartą księgą, uczącą nas najszczytniejszych cnót chrześcijańskich, zapalającą do wykonania tych cnót mimo i wbrew wszelkim trudnościom i przeszkodom. Da Bóg - i nasze walki i cierpienia nie pójdą na marne, jeżeli w walkach tych i w znoszeniu cierpień będziemy się starali wstępować choć z daleka w ślady błogosławionych męczenników angielskich, zapatrując się na ich gorącą wiarę, żelazną pracę, wytrwałość w przeciwnościach i niczym nie dającą się złamać ufność w miłosierdziu Bożym. I do nas, do całego katolickiego Kościoła, jakby proroczym duchem natchniony, papież Leon XIII wyrzekł o Anglii: "A ty Anglio, ze krwi tej męczeńskiej powstać masz, a próżną nie będzie tak droga śmierć dobrych synów twoich, gdy ci źli albo się nawrócą, albo je Bóg wytraci".

Fragment Wstępu

Ksiądz Guy Pages z mocą słowa właściwą prorokom piętnuje mielizny i słabości obecnej zachodniej uległości wobec islamu.

Książka, będąca owocem jego wieloletnich badań, poszukuje prawdy o złożonej rzeczywistości islamu, często zupełnie nieznanej Europejczykom. To obszerne dzieło, napisane w popularnej formie pytań i odpowiedzi, pozwala zorientować się w meandrach islamskiej religii, kultury i obyczajowości – bez przemilczeń, stereotypów i ulegania mitom politycznej poprawności.

Lektura książki pozwoli czytelnikom nieznającym islamu uniknąć szkodliwych nieporozumień i złudzeń oraz lepiej zdać sobie sprawę z różnic kulturowych i mentalnych, które bywają zarzewiem konfliktów z silnymi i coraz liczniejszymi społecznościami muzułmańskimi w Europie.

Kronika destrukcji katolickiej liturgii rytu rzymskiego, jaka miała miejsce w trakcie II Soboru Watykańskiego i (zwłaszcza) już po jego zakończeniu, a zarazem biografia człowieka, który był jednym z jej głównych sprawców.

W ostatnich latach niemal nieustannie słyszymy i czytamy o konieczności zmian w Kościele. Które z nich są możliwe, które dopuszczalne, a które jedynie dezorientują lub wprost uderzają w to, co niezbędne w wierze i w przekazywaniu wiary? Mówi się również, że „Kościół musi się nieustannie reformować” – ale bez sprecyzowania co może a co nie może podlegać reformie zdanie to staje się beztreściowym banałem.

Spróbujmy więc ustalić na czym polega życie wiary, co jest niezbędne w jej trwaniu, w Boski sposób niezmienne, a co może lub czasami powinno podlegać zmianie planowanej przez człowieka – i to ze świadomością, że rzeczy zmienne i niezmienne leżą blisko siebie i zwykle nie da się ich rozdzielić prostą linią.

Dopiero na tle tego odróżnienia będzie można powiedzieć wobec niektórych rzeczy: Non possumus.

Potrzebujemy radykalnej odnowy, powrotu do korzeni, dbałości o to, co święte.

Dlaczego Kościół katolicki jest pogrążony w tak głębokim kryzysie? Co będzie z naszą wiarą po czasach „zamkniętych kościołów”? Czy uda nam się ocalić to, co w Kościele najświętsze?

Wyjątkowa rozmowa przeprowadzona przez Pawła Lisickiego z biskupem Athanasiusem Schneiderem, niemieckim kapłanem, od lat posługującym w Kazachstanie, pokazuje oblicze Kościoła, o którym często zapominamy. Rozmówcy stawiają odważne pytania i formułują trafne diagnozy chorób, które zainfekowały Kościół od środka. Wspólnie zastanawiają się między innymi nad tym z jakiego powodu biskupi nie reagują stanowczo na ruch LGBT+? czy istnieje jeszcze w ogóle chrześcijańska Europa? Dlaczego abdykacja Benedykta XVI może być dla Kościoła tragiczna w skutkach? I czy iskra odnowy rzeczywiście wyjdzie z Polski? Głos bp. Schneidera to powrót do odwagi głoszenia i wskazywania na to, czym dla katolika jest powrót do źródeł.