Księdza Aleksandra Woźnego koncepcja dziecięctwa duchowego - ks. Wojciech Mueller

Niniejsza książka pozwoli raz jeszcze spojrzeć na wiarę w świetle nauczania ks. Aleksandra Woźnego, kandydata na ołtarze Archidiecezji Poznańskiej. Zaprezentowana publikacja umożliwi dostrzeżenie w nim, człowieka głębokiej wiary, prowadzącego bogate życie duchowe, otwartego na Boże działanie.

Nauki skierowane do chorych i lekarzy, do ludzi będących na emeryturze i do tych, którzy jako częstokomunikujący są szczególnie narażeni na spowszednienie wielkiej tajemnicy obecności Jezusa w Eucharystii.

Ksiądz Aleksander Woźny to kapłan maryjny. W niniejszym tomiku, ojciec Aleksander analizuje ekshortację „Marialis Cultus” Pawła VI, dotyczącą czci Matki Najświętszej. Czyni to podczas pięciu kolejnych nauk, pokazując jak bardzo należy wgłębiać się w treść dokumentu papieskiego, by go dobrze zrozumieć.

Pokora była w nauczaniu ks. Aleksandra Woźnego tematem dominującym. Niemal we wszystkich corocznych rekolekcjach o życiu wewnętrznym głosił nauki o pokorze – albo w całości, albo przy omawianiu innych tematów w krótkich wzmiankach. Kaznodzieja mówi swe kazania także do siebie i one często „zdradzają” jego wnętrze. Możemy więc wnioskować, że nieustanne powracanie do tematu pokory wynikało z duchowej fascynacji tą cnotą ks. Woźnego i jest wyrazem jego nieustannej współpracy z łaską Bożą.

Książka wybitnego, doświadczonego duszpasterza i rekolekcjonisty ukazuje nasze życie jako drogę, drogę szukania Boga, ale przede wszystkim – odwrotnie – jako nieustanne szukanie człowieka przez miłującego Boga. Autor poświęcił ją duchowości, czyli budowaniu dojrzałej postawy wobec siebie, świata, życia i Boga, dzieląc ją m.in. na duchowość kobiety, mężczyzny, chrześcijanina, duchowość w różnych stanach i sytuacjach życiowych, np. nawrócenia, pojednania, miłości małżeńskiej, macierzyństwa i ojcostwa, ale i przyjaźni, choroby, piękna. Jak dobry „przewodnik” książka zawiera wiele mądrych intuicji Autora, wskazówek wynikających z wiary w Jezusa Chrystusa.

Praca jest cennym opracowaniem mariologii ks. Piątkowskiego, która w całej pełni odpowiada nauczaniu Kościoła i papieży oraz pokazuje jego osobistą rzetelność i otwartość na nowe nurty w teologii katolickiej.

Zainspiruj się ewangelizacyjnym zapałem niezwykłego świętego, by nabrać odwagi do głoszenia Słowa Bożego wbrew przeciwnościom losu i opiniom innych ludzi!

"Odszedł od nas kochający syn i brat, wierny przyjaciel, miły konfrater, najgorliwszy duszpasterz, zacny obywatel. Nad wyraz bolesna to dla nas strata, która w sercach naszych pozostawi trwałą ranę… Ale śmierć jego dotknęła nie tylko nas jemu bliskich! Jak grom potężny wstrząsnęła całą Polską wzdłuż i wszerz, wywołując wszędzie grozę i osłupienie, a potem ból i najgłębsze oburzenie. Naród od razu zrozumiał, że zbrodnicze kule komunisty były wymierzone poprzez osobę proboszcza lubońskiego w kościół polski, a zarazem i w państwo polskie. (…) Wszelako dziś już nie wystarcza gotowość, dzisiaj potrzeba czynu! Krew kapłana – męczennika woła wielkim głosem na alarm! Czas najwyższy odłożyć swary i zjednoczyć się przeciw wspólnemu wrogowi, zanim on rozpęta krwawą burzę, która by na naszą Ojczyznę sprowadziła nie tylko ruinę, ale i zgubę! Bo Kościół jest wieczny, ale narody i państwa nie są wieczne. 
Kochany Stanisławie! – Jestem najmocniej przekonany, że śmierć swą z ręki bezbożnika przyjąłeś chętnie dla chwały Bożej, tak jak chętnie ofiarowałeś Bogu wszystkie swe kapłańskie prace! Nie uprzedzając opinii Kościoła św., jesteśmy wszyscy w sercach naszych głęboko przeświadczeni, że śmierć twoja była naprawdę męczeńską! (…) To przeświadczenie jest dla nas wszystkich wielką pociechą! (…) jego duchem zahartowani, jego żarem apostolskim zapaleni, jego miłością Boga i Ojczyzny porwani - na walkę duchów, na święty bój pod zwycięskim hasłem: „Niech żyje Chry­stus Król!”

Refleksja ks. Woźnego na temat dziecięctwa duchowego zawarta jest w licznych pismach, artykułach, kazaniach, spisywanych konferencjach, a także listach. Sam żyjąc duchowością dziecięctwa, zaproponował drogę wewnętrznego wzrostu, która w całym duchowym zagubieniu człowieka, stała się „narzędziem” do wychowywania, formowania i prowadzenia innych do Boga.

Niniejsza publikacja stanowi próbę odczytania wpływu judaizmu na duchowość Edyty Stein, a także na jej decyzje, postawy i światopogląd. Przyjmując katolicyzm, pozostała Żydówką w podwójnym sensie: z racji pochodzenia i z racji łaski – wejścia w życie Jezusa Chrystusa. Konwersja w żadnym wypadku nie przekreśliła judaizmu, stanowiącego korzeń, z którego wyrastała i z którego przez całe życie czerpała jak ze źródła, warunkującego w bardzo dużym stopniu duchowość chrześcijańską. Błędem byłoby chcieć oddzielać jedno od drugiego. Chrzest, który przyjęła, nie oznaczał końca jej poszukiwań religijnych. Stanowił jeden z etapów drogi do świętości i prowadził do profesji zakonnej, kiedy ofiarowała swoje życie, przyjmując dobrowolnie nieuniknioną śmierć w komorze gazowej za własny naród i prawdziwy pokój.
Życie Edyty Stein to najtrudniejsza historia naszego wieku i sytuacji religijnej wielu ludzi: żydów, katolików, ateistów, poszukujących. Trudno byłoby mówić o jej męczeńskiej śmierci, gdyby za tym nie stała głęboka postawa duchowa, odzwierciedlona w świadomych decyzjach i przekonaniu, kim Edyta była i skąd się wywodziła. Była do końca wierna swojemu narodowi oraz całemu dorobkowi duchowemu swoich praojców, stając się bliską Bogu, bliską Żydom i bliską chrześcijanom.

Ks. Wojciech Mueller (fragment wprowadzenia do książki)

Komplet X zawiera nauki głoszone w trzecie niedziele miesiąca, kierowane głównie do osób często komunikujących. Obecnie, w czasach szerzącego się relatywizmu moralnego, przypomnienie głoszonych tam zasad wierności Ewangelii w życiu na co dzień, jest bardzo potrzebne.

Jestem przecież tylko „woźnym” – to zbiór informacji, wspomnień, anegdot oraz historii, które odpowiednio złożone uzupełniają obraz ks. Aleksandra Woźnego (1910-1983), proboszcza parafii św. Jana Kantego w Poznaniu w latach 1945-1983, kandydata na ołtarze, którego proces beatyfikacyjny obecnie jest na etapie rzymskim.