Katechizm Rzymski. Katechizm Soboru Trydenckiego wydany z rozkazu św. Piusa V (Tom 1. O wierze + Tom 2. O sakramentach)

Katechizm zawiera wykładnię najważniejszych zasad wiary, moralności i kultu, do których przestrzegania zobowiązani są wierni Kościoła katolickiego. Wszystko jest wyrażone systematycznie, porządnie, zwięźle i krótko, aby żaden wyraz, tym bardziej pytanie, nie okazało się zbytecznym i niepotrzebnym.

Publikacją tego katechizmu papież pragnął spełnić powszechną potrzebę wiernych posiadania łatwo zrozumiałego, pięknego w swojej prostocie wykładu katolickiej nauki o wierze, modlitwie, przykazaniach, sakramentach i cnotach.

Ojciec święty Pius X, zaradzając pilniej potrzebie dostarczenia tak nauczycielom Religii, jak i uczącej się młodzieży, przynajmniej we Włoszech, takiego podręcznika, który by zawierał w sobie prosty i jasny wykład tych zasad i prawd Wiary, podług których każdy prawdziwy chrześcijanin żyć powinien, z mnóstwa katechizmów włoskich wybrał jeden, przejrzał go, w niektórych miejscach poprawił, rozkazał odbić w drukarni Watykańskiej i wprowadzić do publicznego i prywatnego nauczania Religii we wszystkich diecezjach prowincji rzymskiej, przy czym wyraził życzenie, aby i inni też biskupi, przynajmniej włoscy zaprowadzili go u siebie.

Jest to przekład pracy jednego z najwybitniejszych mariologów XX w., o. Gabriela Roschini OSM.

Polska jest krajem tradycyjnie maryjnym. Równocześnie trzeba ze smutkiem stwierdzić, że jest też krajem, w którym całe społeczeństwo, choć czci Matkę Boską, to jednak wie o Niej bardzo mało. Aby to zmienić, publikujemy po raz pierwszy w Polsce Katechizm Maryjny, który stanowiąc swego rodzaju małą Sumę Maryjną, ujmuje w sposób zwięzły w formie pytań i odpowiedzi całokształt prawd wiary i zawiera syntezę tego wszystkiego, co Kościół uczy o Najświętszej Pannie.

Reprint Mszału rzymskiego (mszalika codziennego) w przekładzie i opracowaniu benedyktynów tynieckich, wydanego w Poznaniu w 1963 r. z imprimatur  bp. Karola Wojtyły.

Pierwsza i jedyna tego rodzaju publikacja na rynku. Zbiór dziedzictwa z wielu wieków modlitw i pieśni w języku polskim.

Podstawowe informacje dla wiernych, niezbędne dla właściwego rozumienia trydenckiej Mszy Świętej Wszechczasów. Jej lektura pozwoli każdemu poznać wartość i znaczenie poszczególnych słów i gestów.

Ojciec Święty opisuje błędną doktrynę modernistów, którą nazywa "syntezą wszystkich herezji". Wśród najbardziej niebezpiecznych zasad św. Pius X wymienia: immanentyzm życiowy, religię jako owoc przyrody, ewolucję dogmatów, doświadczenie religijne, negację Tradycji, symbolizm teologiczny, permanentyzm, agnostycyzm, ewolucjonizm oraz manię reformatorską we wszystkich dziedzinach życia kościelnego. Już na wstępie papież zaznacza, iż wrogowie Chrystusa "ukrywają się w samym wnętrzu Kościoła, stąd też mogą być bardziej szkodliwi, bo są mniej dostrzegalni".

Wznowienie słynnego przewodnika dla osób, które poszukują prawdy. Dwa tomy świetnej argumentacji, logicznego myślenia i precyzyjnego docierania do zasad dotyczących naszego życia. Katechizm napisał słynny scholastyk, francuski tomista z zakonu dominikanów, członek Instytutu Francuskiego. 

Autorytet Kościoła przejawiał się w tym, że pilnował, zachowywał, przekazywał i chronił Bożą prawdę, i w tym, że potępiał, zwalczał, i skutecznie gromił przeciwne Bożej prawdzie błędy. Kościół w historii był Kościołem walczącym. Żyć - znaczyło głosić z mocą dogmat i potępiać przeciwne mu argumenty. Jeśli to potępienie miało być realne, a nie abstrakcyjne, musiało też wskazywać z całą mocą na ludzi, którzy te błędy przyjmowali i wyznawali. Władza, która miała formalne umocowanie w urzędzie papieskim, władza piętnowania błędów stała się pierwszą ofiarą soboru. Jeśli władza nie działa, nie wskazuje, kto jest, a kto nie może być nauczycielem katolickim, zanika autorytet Kościoła i autorytet papieża. Papieże mogą pozostać medialnymi celebrytami, ale gubią autorytet. Prawda, której byli strażnikami, została zmuszona do milczenia. Dogmat już nie wiąże. Dogmat stał się opinią i poglądem. Nie otwiera bram do Nieba. Nie przenosi poza czas. Zamiast podlegać władzy Boga, świat ulega tyranii doczesności i włącza się w budowę globalnej, lepszej przyszłości.