Książka jest próbą ukazania świata, w który chce nas wprowadzić św. Jan od Krzyża poprzez swoje pisma, z uwzględnieniem także innych świadectw, dotyczących czy to jego życia wewnętrznego, czy też tego, co w nauczaniu ustnym przekazywał tym osobom, które duchowo prowadził, duchowo formował.

Jan od Krzyża jest postacią złożoną i spójną: mistyk i asceta, poeta i teolog, autor Pieśni duchowej i Nocy ciemnej. Kilka wieków podejrzliwości i bezpodstawnych oskarżeń, interpretacji jedynie cząstkowych i nieujmujących istoty jego przesłania, pokryły jego obraz skorupą trudnego do przezwyciężenia niezrozumienia. Z upływem czasu i dzięki podjętym wysiłkom udaje się powoli wydobyć na powierzchnię oryginalne formy i barwy. Trzeba nauczyć się całościowej i integralnej lektury jego pism. Jan od Krzyża nie mówi wszystkiego, ale w sposób oryginalny i stymulujący objaśnia niektóre istotne dla nas sprawy.

Ta książka jednych zgorszy, innych zafascynuje, z pewnością nikt nie pozostanie wobec niej obojętny. Czytelnik będzie musiał zmierzyć się z problemem cierpienia ewidentnego i zarazem bezdennego. Problemem tym większym, iż chodzi tu o cierpienie przyjęte, co więcej – pokochane. Czeka nas niezwykła konfrontacja. Nasze poglądy o życiu i jego sensie, nasze lęki i aspiracje, a zwłaszcza gotowe, uporządkowane pojęcia religijne i egzystencjalne zderza się niewątpliwie z doświadczeniem tej małej Węgierki. Postać Erzsébet Galgóczy to prawdziwe wyzwanie dla umysłu i wrażliwości człowieka współczesnego, szukającego wygody i zabezpieczeń.

Stereotypowy, bardzo rozpowszechniony obraz Jana od Krzyża – którego źródła można by odkryć z dostatecznym prawdopodobieństwem – cechowały surowość, oschłość i oziębłość, nieczułość na ludzkie aspekty życia we wspólnocie, szorstkość i nieustępliwość w pełnieniu funkcji kierownika i mistrza... A mimo to, naoczni świadkowie, ci, którzy żyli z nim na co dzień przekazali nam całkowicie inny obraz. Według nich był on człowiekiem pociągającym, promieniejącym człowieczeństwem, ciepłem, chłonną i niekrępującą bliskością.

„Noc ciemna” stanowi nieunikniony etap w drodze do Boga. Każdy z nas, jeżeli traktuje swoją wiarę na serio, musi przejść przez noc.  Jan od Krzyża uznaje się za eksperta od „nocy ciemnej”. Między innymi z racji tych kompetencji zyskał on popularność w naszych czasach. Jan od Krzyża uczy, że żadna przepaść nie jest tak głęboka, żadne wzniesienie tak wysokie, by nie mogło stać się drogą. 

Jesień w Ubedzie to opowieść o św. Janie od Krzyża, a konkretnie o ostatnich miesiącach jego życia. Nie znajdziemy w niej jednak szczegółowej chronologii czy biografii świętego. To raczej podróż w świat Jana od Krzyża, świat miłości Boga i bliźniego.