Wydawnictwo Karmelitów Bosych

Matka Agnieszka notowała wypowiedzi swojej siostry w ciągu ostatnich miesięcy życia świętej, od maja do końca września 1897 roku. 

Z bogatego nauczania karmelitańskich Doktorów Kościoła oraz kilku innych przedstawicieli Karmelu wybrano przemyślenia i sentencje mogące stanowić pomoc w codziennym formowaniu chrześcijańskich postaw. Wypowiedzi Świętych ubogacone zostały krótkimi komentarzami, a całość stanowi propozycję przejścia 365 dni w roku w karmelitańskim duchu.

365 dni ze Świętymi Karmelu - to publikacja dla wszystkich zabieganych pośród codziennej krzątaniny... o. Jerzy Zieliński proponuje w rytm każdego dnia włączyć myśl Świętego Karmelu, zatrzymać się na moment, rozważyć i co najważniejsze wprowadzić w życie...

Wspaniała książka na prezent.

Temat grzechów głównych potrzebny jest do spokojnej analizy prawdy o sobie samym. Człowiek nosi w sobie dziedzictwo kłamstwa spowite w tajemnicę grzechu pierworodnego. Teologiczno-psychologiczne rozważania odsłaniają korzenie zła. Autor pragnie uchronić osoby wzrastające duchowo przed lekceważeniem subtelniejszych przejawów grzechów.

Publikacja Ancilii to naprawdę wielkie wydarzenie w polskiej teologii duchowości małżeństwa i rodziny. Istnieje ku temu wiele poważnych racji. Najpierw, jest to najprawdopodobniej pierwszy polski tekst z tej dziedziny. Po wtóre, powstał on w czasie, gdy nie tylko nie mówiło się o duchowości życia małżeńskiego, ale nawet teologia duchowości miała sie dopiero wyodrębnić i zaistnieć w systemie nauk teologicznych. Jeszcze cenniejsze jest to, że gdy mówiąc o życiu małżeńskim i rodzinnym, zwykło się zwracać uwagę niemalże wyłącznie na jego wymiar moralny, Autorka buduje teologię duchowości. Przekonana, zgodnie z ówczesnym przepowiadaniem i duszpasterstwem, że jedynym ,,stanem doskonałości" jest życie zakonne, spogląda na duchowość małżeńska w perspektywie duchowości zakonnej. Czyni to jednak w wyjątkowo głęboki i oryginalny sposób. Pewnie patrząc realistycznie na własne życie małżeńskie i rodzinne, drogę świętości małżeńskiej przedstawia jako wydarzenie prawdziwie ludzkie, a więc prawdziwie cielesne i prawdziwie duchowe.

Pierwszy z tomów zawiera wszystkie odnalezione dotąd listy z lat 1916-1933. Dotyczą studiów filozoficznych autorki we Fryburgu oraz okresu do wstąpienia do klasztoru karmelitanek bosych w Kolonii.

Druga część korespondencji obejmuje 480 listów, pochodzących z ostatniego etapu życia Edyty Stein i powstałych w latach 1933–1942. Listy te odnoszą się od jej życia oraz działalności w klasztorze karmelitanek w Kolonii, ucieczki przed nazistami do Holandii i pobytu w Karmelu w Echt, aresztowania przez gestapo i deportacji do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu, gdzie zginęła w roku 1942.

Edytę Stein z Romanem Ingardenem, znanym polskim filozofem, łączyły wspólny kierunek poszukiwań filozoficznych i przyjaźni. Zamieszczone tu listy z lat 1917-1938 ukazują ją jako kobietę we wszystkich jej odczuciach. Ukazują jej tęsknotę, rozczarowania i poszukiwanie własnej drogi. Listy pozwalają równocześnie zaznajomić się ze środowiskiem filozoficznym pierwszej połowy XX wieku.

Otwarta na Boga przez wsłuchiwanie się w Jego głos, posłuszna Jego natchnieniom, podjęła z pełnym zaangażowaniem trud współtworzenia nowego Zgromadzenia, poświęconego kultowi Najśw. Serca Jezusowego. Cicha, skromna, pokorna, pozostająca w cieniu Założyciela – ale jednocześnie obdarzona życiową mądrością, zmysłem praktycznym i wielką wewnętrzną wrażliwością na potrzeby bliźnich, zwłaszcza ubogich – stała się dla sióstr żywym wzorem, jak być Służebnicą Bożego Serca.

Człowiek jest głodny Boga. Jednak to Bóg jest bardziej głodny człowieka. Człowiek boi się Boga. Bóg boi się o człowieka. Człowiek podejmuje wysiłek, by zasłużyć na miłość Boga. Tymczasem Bóg niszczy w człowieku przekonanie, że na Jego miłość trzeba zasłużyć. 

"Bóg i moja dusza" jest ostatnim, gdyż napisanym pod koniec życia, a jednocześnie najbardziej dojrzałym tekstem spośród duchowych dzienników brata Rafaela.

Człowiek jest wolną istotą, którą zarazem określa duchowe uzdolnienie do odpowiedzialności za własne życie. Oto docelowy punkt, do którego zmierza Edyta Stein w swym wykładzie na temat budowy osoby ludzkiej, prowadzonym w Münster w semestrze zimowym 1932/1933. Aby dojść do poznania ludzkiej indywidualności, Autorka wybiera metodę fenomenologii realnej: z zewnętrznego punktu widzenia, najpierw postrzegamy ciało drugiego człowieka, a dopiero potem jego wnętrze. Edyta Stein bada człowieka na kolejnych stopniach jako ciało fi zyczne, istotę żywą, istotę posiadającą duszę, istotę obdarzoną duchem – jako mikrokosmos, który jest otwarty do wewnątrz i na zewnątrz. Człowiek zostaje ukazany w jego indywidualności jako osoba duchowa, istota wspólnotowa i kulturowa, wreszcie jako istota poszukująca Boga.

“Czcigodna Matka Włóczęga” to doskonała książka, przybliżająca postać i dzieło św. Teresy od Jezusa, doktora Kościoła, mistyczki i niedoścignionej mistrzyni modlitwy. Osoby, która jak mało kto w historii Kościoła chrześcijańskiego i historii ludzkości, poznała najgłębsze zakamarki duchowego wnętrza człowieka. W ciąg szybko zmieniających się wydarzeń umiejętnie wplatają się dwa inne, bardzo interesujące wątki. Jeden, z pozoru banalny, dotyczy pojawiającej się co jakiś czas na planie mapy z zamkami z rozległych okolic Kastylli. Doskonale obrazuje on kontekst geograficzny życia i działalności Świętej. Staje się zarazem dopełnieniem drugiego, tj. opowiadań Teresy na temat modlitwy. Bohaterka powieści, matka i fundatorka, a równocześnie włóczęga kastylijskich i andaluzyjskich dróg, zachęcana przez swoje siostry, z którymi podróżuje, do dzielenia się własnym doświadczeniem duchowym, opisuje inną, wewnętrzną drogę, od pierwszej aż do najbardziej tajemnej komnaty, w której mieszka Pan.

Książka napisana jest w tym samym duchu, co jego bestseller: Od serca z kamienia do serca z ciała. Autor, kierownik duchowy i terapeuta ludzkiego serca, łączy w niej duchowość chrześcijańską z najlepszymi odkryciami współczesnej psychologii. Długa droga do pogody ducha przeprowadza nas przez kolejne etapy ku większej dojrzałości, stawia zaskakujące pytania, które czasem wywołują uśmiech lub przeszywają serce jak "miecz obusieczny".

Opowieść o Ludwiku i Zelii Martin, rodzicach św. Teresy od Dzieciątka Jezus.

Małżeństwo Martin ukazuje nam ponadczasowe cechy wspaniałych małżonków i rodziców: ich cierpienie i codzienny trud, które są wpisane w ludzkie życie, wskazują poprzez codzienność drogę do świętości. Książka może stać się pomocna dla wielu współczesnych małżonków w podejmowaniu życiowych decyzji.

Czy można osiągnąć świętość, prowadząc zwyczajne życie, wychowując dzieci i zarabiając na ich utrzymanie? Czy można być świętym, prowadząc małe przedsiębiorstwo? I czy można być świętym pomimo zmagania się z chorobą psychiczną? Kanonizacja małżonków Ludwika i Zelii Martin potwierdza, że tak. Świętość może osiągnąć każdy, kto konsekwentnie będzie kochać, wierzyć i mieć nadzieję.

Modlitwa, rozumiana jako życie wypływające z kontaktu z Bogiem, a zarazem droga do Niego prowadząca, ogniskuje rozważania w tym traktacie. Głównym jego celem jest zachęcenie czytelników do modlitwy wewnętrznej. Święta omawia założenia, na których opierają się modlitwa, jej istota i wzrost życia modlitwy. Ukazuje wpływ kontemplacji na życie codzienne.

„Trwaj przed Panem, który wisi na Krzyżu z przebitym Sercem. Wylał swą serdeczną krew, aby zdobyć serce twoje. Jeśli chcesz iść z Nim w świętej czystości, ogołoć swoje serce z wszelkiego pożądania ziemskiego. Niech Chrystus Ukrzyżowany stanie się jedynym przedmiotem twoich pragnień, tęsknot i myśli”.

Autor ukazuje proces dochodzenia człowieka do wolności duchowej poprzez stopniowe zbliżanie się do Boga, który go wewnętrznie przemienia. Na podstawie tej koncepcji rozwija oryginalną pedagogię współpracy z łaską poprzez praktykę cnót teologalnych, tj. wiarę, nadzieję, miłość.