Żydzi w aglomeracji Krakowa w czasach stanisławowskich - Zarubin Przemysław

Od końca wieku XVI nastąpiły znaczne zmiany w rozmieszczeniu populacji polskich Żydów: mieszkańcy dużych miast królewskich stopniowo przenosili się na wschód Rzeczypospolitej, licznie osiadając w miastach, miasteczkach i wsiach szlacheckich. Tematem niniejszej pracy jest więc sytuacja Żydów w dobrach prywatnych po roku 1539, tj. od momentu rezygnacji przez Zygmunta Starego z jurysdykcji nad Żydami poza miastami królewskimi, do lat dziewięćdziesiątych XVIII wieku, ze szczególnym uwzględnieniem stanu po roku 1648.

Autor, korzystając z własnych badań źródłowych i najnowszej literatury przedmiotu, przedstawia dzieje polityczne, społeczne, gospodarcze, religijne i kulturowe diaspory Żydów w Polsce i Rosji od XVIII do początków XXI wieku. Ukazuje rozkwit kultury i autonomii żydowskiej w XVIII wieku, kiedy ziemie Rzeczpospolitej Obojga Narodów były największym centrum żydowskiego świata; trudny proces asymilacji ludności żydowskiej w XIX wieku na ziemiach porozbiorowych, następnie w „najkrótszym stuleciu” – czasie I wojny światowej, międzywojniu oraz zaniku diaspory w czasie II wojny światowej. Przedstawia politykę regulującą kwestię ludności żydowskiej oraz rozmaite reakcje Żydów – ideologie, nurty społeczne, organizacje. Prezentuje także ożywienie tradycji i kultury żydowskiej, a także debaty na temat Żydów w Polsce, na Litwie, Ukrainie, Białorusi i Rosji po 1989 roku.

Książka, będąca połączeniem albumu i przewodnika, odkrywa przed Czytelnikiem magiczny świat krakowskiego Kazimierza – dawnej dzielnicy żydowskiej, a niegdyś odrębnego miasta. Jest to miejsce niezwykłe, pełne żydowskich pamiątek, miejsce, gdzie każda kamienica, podwórko czy brama opowiadają własną historię. Od końca lat 80. XX w. Kazimierz – przez długie dekady zaniedbany i zapomniany – przeżywa drugą młodość. Nastrojowe uliczki, zaułki, niezliczone kawiarnie, puby, galerie – tu toczy się życie artystyczne, turystyczne i towarzyskie. Odwiedzając zaprezentowane w albumie miejsca, zaczyna się rozumieć, na czym polega słynny genius loci Kazimierza.

Ponad sto budynków, wiele niepublikowanych dotąd materiałów ikonograficznych. Nowe ustalenia związane z historią obiektów oparte na niewykorzystanych dotychczas źródłach archiwalnych to efekt nie tylko żmudnych poszukiwań, ale przede wszystkim detektywistycznego zacięcia autorki, która zaprasza w fascynującą podróż szlakiem krakowskiej architektury II Rzeczypospolitej.

Do książki dołączona mapa Stołecznego Królewskiego miasta Kraków.

Andrea Löw i Markus Roth opisują przede wszystkim wyczerpująco historię i dzieje ludzi mieszkających w jednym z największych gett w Polsce. Korzystając z licznych wspomnień, pamiętników i dokumentów w języku polskim, niemieckim i angielskim tworzą naukowy, a zarazem plastyczny obraz życia Żydów w okupowanym Krakowie. W centrum ich zainteresowania stoi nie masa anonimowych i rzekomo biernych ofiar, lecz myślących, działających, czujących jednostek.

Publikacja składa się z dwóch części: naukowej i źródłowej.

W pierwszej swoje artykuły zaprezentowali: dr hab. prof. UJK Jerzy Gapys, dr hab. Elżbieta Słabińska, dr Edyta Majcher-Ociesa, dr Tomasz Domański, dr Marek Maciągowski, Agnieszka Dziarmaga i Bartłomiej Gierasimowicz. Dotyczą one: kultury i przejawów religijności społeczności wyznania mojżeszowego, szkolnictwa, aktywności gospodarczej ludności żydowskiej, wizerunku Chmielnika jako przykładowego sztetla tego okresu, eksterminacji Żydów podczas II wojny światowej oraz Polaków ratujących Żydów. Ostatni tekst zajmuje się kwestiami wykorzystania prac nadesłanych na konkurs w procesie edukacyjnym. Artykuły znajdujące się w pierwszej części opierają swój wywód na pracach konkursowych. Uzupełniają i prostują informacje przekazane przez rozmówców.

W drugiej części publikacji zaprezentowane zostały prace nadesłane na konkurs „Nasi sąsiedzi – Żydzi”. Są to wywiady przeprowadzone z osobami, najczęściej Polakami, pamiętającymi czasy II Rzeczypospolitej i II wojny światowej, na temat żyjących wówczas Żydów. W trzech edycjach konkursu „Nasi sąsiedzi – Żydzi” wzięło udział 58 uczniów, którzy przygotowali 33 wywiady. Prace uzupełniają 33 zdjęcia. Uczniowie przeprowadzili wywiady z 47 osobami. Rozmówcy nastawieni byli pozytywnie do społeczności żydowskiej, ale pojawiły się również wypowiedzi krytyczne. Analizując relacje, należy pamiętać, że są to wspomnienia osób, które podczas wojny były dziećmi.

Buczacz, niewielkie kresowe miasteczko, dziś należy do Ukrainy. Założyli je Polacy, a obok nich mieszkali tu Żydzi i Rusini. Wybitny historyk Omer Bartov z imponującą precyzją i z dystansem analizuje kształtowanie się relacji pomiędzy nimi, odtwarza codzienność, opisuje, jak przez kilka stuleci, pomimo różnic religijnych i etnicznych, tworząc odrębne opowieści o przeszłości, inaczej rozumiejąc teraźniejszość i całkowicie odmiennie planując przyszłość, żyli obok siebie polscy, ukraińscy i żydowscy mieszkańcy. I zadaje pytanie: jak doszło do ludobójstwa?