Z wszystkich zrobić świętych... W stulecie urodzin ks. Aleksandra Woźnego (1910-1983)

Niniejsza książka pozwoli raz jeszcze spojrzeć na wiarę w świetle nauczania ks. Aleksandra Woźnego, kandydata na ołtarze Archidiecezji Poznańskiej. Zaprezentowana publikacja umożliwi dostrzeżenie w nim, człowieka głębokiej wiary, prowadzącego bogate życie duchowe, otwartego na Boże działanie.

Te nauki o życiu wewnętrznym,- nazywane często naukami dla często komunikujących,

gromadziły ludzi w różnym wieku, różnych stanów i zawodów.

Ks. Prałat Aleksander Woźny w ciągu swego życia kapłańskiego wygłosił wiele konferencji, rekolekcji i nauk stanowych, których mała część w tej książce znajduje swoje miejsce. Mogą one stać się pomocne dla tych wszystkich, którzy szukają wskazań jak żyć Ewangelią na co dzień.

ym razem do rąk czytelników oddajemy V część Rozważań, zawierającą nauki skierowane do chorych i lekarzy, do ludzi będących na emeryturze i do tych, którzy jako częstokomunikujący są szczególnie narażeni na spowszednienie wielkiej tajemnicy obecności Jezusa w Eucharystii.

Praca zbiorowa pod redakcją bpa Marka Jędraszewskiego mówi o przyczynach Powstania Poznańskiego, podkreśla jego wymiar religijny i patriotyczny. Prezentuje wypowiedzi świadków tych wydarzeń, m.in. lekarzy niosących wówczas pomoc. Zawiera rozważania Drogi krzyżowej, która odbyła się na tej samej trasie, jaką w Czerwcu '56 przeszli manifestujący robotnicy. Dzieło bogato ilustrowane.

Album poświęcony uroczystości rozpoczęcia procesu beatyfikacyjnego księdza Aleksandra

Woźnego, proboszcza parafii pw. św. Jana Kantego w Poznaniu w latach 1945-1983.

W albumie – oprócz kilkudziesięciu kolorowych zdjęć – znalazły się m.in.: Instrukcja

Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych o prowadzeniu dochodzenia diecezjalnego, słowo

wstępne ks. Arcybiskupa Stanisława Gądeckiego o rozpoczęciu procesu na etapie

diecezjalnym, życiorys ks. Aleksandra Woźnego, omówienie procesu beatyfikacyjnego przez

ks. dra Wojciecha Muellera – postulatora procesu, prezentacja składu Trybunału procesu

beatyfikacyjnego z dokładnym omówieniem roli jakie pelnią: delegat biskupi, promotor

sprawiedliwości, notariusz i kursor oraz homilia ks. dra Wojciecha Muellera.

Praca nagrodzona w konkursie prac doktorskich i magisterskich organizowanym corocznie przez Urząd Miasta Poznania - marzec 2012

Wydaje się, iż powstała pod kierunkiem ks. dra hab. Jacka Hadrysia rozprawa doktorska autorstwa ks. Wojciecha Muellera z zakresu teologii duchowości, przybliża ciekawą koncepcję „dziecięctwa duchowego” pozostawioną przez znanego i cenionego poznańskiego duszpasterza, a dziś Sługę Bożego, ks. Aleksandra Woźnego.

Jestem przecież tylko „woźnym” – to zbiór informacji, wspomnień, anegdot oraz historii, które odpowiednio złożone uzupełniają obraz ks. Aleksandra Woźnego (1910-1983), proboszcza parafii św. Jana Kantego w Poznaniu w latach 1945-1983, kandydata na ołtarze, którego proces beatyfikacyjny obecnie jest na etapie rzymskim. Obraz ks. Prałata na skutek upływu lat mógł zostać zamazany, rozmyty albo ukazywany zbyt cukierkowato. Dlatego, żywię nadzieję, że zaprezentowane tu opowiadania, historie i fragmenty świadectw, staną się jeszcze jedną okazją do przybliżenia postaci Sługi Bożego, gorliwego i charyzmatycznego duszpasterza, oddanego bez reszty ludziom, człowieka głębokiej wiary. Aktualność nauczania, pozostawionego przez tego świętobliwego kapłana, uwidacznia się w życiu wielu wiernych – „duchowych dzieci”, nie tylko spośród jego parafian. Po dziś dzień inspiruje on wielu do odkrywania bogactwa wiary, życia duchowego oraz do szukania i odnajdywania Boga w otaczającym świecie i do coraz bliższej więzi z Nim.

Pan Jezus po cudownym rozmnożeniu chleba i nasyceniu rzesz, kazał Apostołom zebrać ułomki chleba. Zebrali ich dużo, bo dwanaście koszy.
W cudowny pod każdym względem sposób nasycił mnie Bóg, Dawca Życia.
W tej książce – pamiętniku zebrałem ułomki z mego życia, aby się nie zmarnowały i może kogoś jeszcze nasyciły, zwłaszcza w czasach, które nadejdą. Ten skromny tekst, który ośmieliłem się wydrukować, niech włączy się w duchowy hymn dziękczynienia Ojcu Niebieskiemu za wszystko, co mi wyświadczył.

Ks. Prałat Jan Stanisławski (Ze wstępu)

Piotr Skarga

Ksiądz Piotr Skarga pisał Żywoty Świętych, by za ich przykładem wierni przyczyniali się do większej chwały Bożej, dobra Kościoła i Ojczyzny. Z obszernego zbioru wydanego w 1610 roku do niniejszej publikacji wybrano dwanaście biografii, zachowując unikalne właściwości tego językowego zabytku. Dla ułatwienia lektury zastosowano współczesną interpunkcję i ortografię, a na końcu książki zamieszczono słowniczek wyrazów staropolskich.

Masz przed sobą książkę niezwykłą: żywoty świętych napisane z polotem, lekkością i fantazją, pełne humoru, anegdot, dających do myślenia, rozczulających lub mrożących krew w żyłach scen. Napisał je i wybrał dla Ciebie człowiek, który żyje ze świętymi w prawdziwej komitywie, lubi ich i szanuje, na dodatek – z czego jest bardzo dumny i na co mógłby przytoczyć wiele dowodów – ... z wzajemnością.

Poznaj ich wraz z nim i pokochaj, zaprzyjaźnij się z nimi – są tego naprawdę warci! I bądź pewny, że odpłacą ci się za to z nawiązką!

Kim byli święci z opowieści hagiograficznych? Dla wiernych pragnących zbawienia byli wzorami, ideałami, a czasem wręcz legendarnymi bohaterami. Wiedli doskonałe życie, o jakim zwykły człowiek mógł tylko marzyć, czynili cuda, zasłużyli na nagrodę w niebie i szacunek śmiertelników. Modlono się do nich, proszono ich o opiekę, wstawiennictwo, a ich dzieje opowiadano sobie z wypiekami na twarzy jak najciekawszą baśń. Dla władców i biskupów mogli być doskonałym instrumentem polityki. Każdy liczący się ośrodek życia religijnego i politycznego pragnął mieć własnego świętego - opiekuna, a także postać przyciągającą tłumy wiernych, a - co za tym idzie - strumień pieniędzy. Pielęgnowanie legendy i kultu świętego było więc bardzo ważnym zadaniem ówczesnych elit.

Autor opisuje, jak wraz z przemianami cywilizacyjnymi, społecznymi i kulturalnymi zmieniało się wyobrażenie świętości, jakie były typy pobożności, wzorcowe życiorysy. Przywołuje teksty hagiograficzne, które ukazują nam koloryt epoki. W żywotach świętych jak w zwierciadle odbijały się nie tylko programy ewangelizacyjne formułowane przez duchownych, plany polityczne i społeczne wyznaczane przez rządzących, lecz także wielkie oczekiwania wiernych.

Proszę mi pozwolić - mówi ojciec misjonarz  Louvet - dorzucić tutaj osobiste wspomnienie. Kiedy w Cochinachine mówiłem w kazaniu o wierze, biedna maleńka córka Annamite właśnie straciła matkę. Czternaście lat była obciążona pracą w magazynie za znikomą zapłatę pięciu tiën za  dzień, czyli mniej więcej ósma część franka zarabiając na pożywienie dla siebie i dla dwóch swoich małych braci. Jakież było moje zaskoczenie widząc ją wchodzącą przy końcu tygodnia i przynoszącą zarobek dwóch dni abym odprawił Mszę Świętą za spokój duszy ich drogiej matki! Ta biedna maleńka pościła przez część tygodnia, by udzielić swojej zmarłej mamie tej pomocy. O święta jałmużno biednej i sieroty! Jeżeli moje serce w tym momencie głęboko zaniemówiło, jak ona musiała dotknąć serce Ojca niebieskiego i ściągnąć Jego błogosławieństwo na tę matkę i na jej dzieci! Oto szlachetna dobroć biednych...

Autor książki, niezwykle popularny włoski ksiądz Marcello Stanzione przywołuje historie zebrane i zweryfikowane podczas procesów beatyfikacyjnych i kanonizacyjnych świętych. Potwierdzający je autorytet Kościoła daje nam pewność, że są one prawdziwe. Są to często święci obecnie mniej znani lub niemal zapomniani, a przecież będący wciąż niezwykle skutecznymi orędownikami. Za ich wstawiennictwem możemy otrzymać od Boga wielkie łaski; wystarczy, byśmy o nie prosili w modlitwie.

Jestem przecież tylko „woźnym” – to zbiór informacji, wspomnień, anegdot oraz historii, które odpowiednio złożone uzupełniają obraz ks. Aleksandra Woźnego (1910-1983), proboszcza parafii św. Jana Kantego w Poznaniu w latach 1945-1983, kandydata na ołtarze, którego proces beatyfikacyjny obecnie jest na etapie rzymskim.