Rytuał oddania się Najświętszemu Sercu Pana Jezusa - Kard.Raymond Leo Burke

Doroczne rekolekcje są czasem ogromnej łaski pozwalającej przywrócić jedyną i jedynie słuszną perspektywę życia: perspektywę wieczności. Jest to perspektywa, która musi nas oświecać i prowadzić we wszystkim co mówimy i co czynimy...

Tak jak górnicy spuszczają się w głąb ziemi z płonącą latarnią w ręku, by wydobywać stamtąd drogi kruszec, tak i nam trzeba wnikać do głębin Serca Jezusowego i naszego serca, mając w duszy światło wiary i łaski.
Cóż znajdziemy w Sercu Jezusowym? Oto kruszec niewysłowionej ceny i klejnoty przedziwnego blasku. A cóż znajdziemy w naszym sercu? Oto ziemię brudną i trochę kamyków, które nam i ludziom wydają się czasem klejnotami, gdy w istocie są zbyt często tylko świecącym szkłem. Zastanówmy się bliżej nad Sercem Jezusowym i nad naszym sercem.

Kim dla Ciebie jest Jezus Chrystus? Ja przyzwyczaiłam się, że Jezus to postać historyczna, temat niedzielnego kazania albo główny bohater kreskówki dla dzieci, którą w święta puszczają w telewizji. No i jeszcze w okolicach grudnia kojarzy mi się z dzidziusiem z kartki bożonarodzeniowej, który mimo mijających lat jakoś o dziwo nie wyrasta z pieluch. Taki Jezus jest dla nas wygodny, bezpieczny, przewidywalny i mający niewiele wspólnego z naszą codziennością. Nikogo nie gorszy, nie szokuje. W oczach świata wiara w takiego Jezusa oraz w zbawienie jest głupstwem, czymś pozbawionym sensu.

Ale co, jeżeli On jest kimś innym niż Jego obraz, który w moim umyśle i sercu stworzyła kultura, telewizja, moje doświadczenia? Co, jeżeli Jezus dziś przyszedłby do mojego kościoła i wcale nie stanąłby na ambonie, ale przyniósłby na przykład kij baseballowy i zaczął wywracać ławki czy krzesła? Taki Jezus byłby dla mnie szokujący. Co prawda w naszych kościołach nie sprzedajemy gołębi, ale chyba wielu z nas musi przyznać, że podczas niedzielnego nabożeństwa więcej w naszych głowach kalkulacji, handlu i przeliczeń niż modlitwy. Jakbym się zachowała, gdyby w niedzielę podszedł do mnie Jezus i bez pardonu wywrócił moje krzesło? Czy dla takiego Jezusa byłoby w ogóle miejsce w moim kościele, w moim życiu, a nawet w wyobraźni?

Ćwiczenia duchowe św. Bonawentury powstały na prośbę siostry klaryski, która poprosiła Świętego o wskazówki do codziennych medytacji. Autor zachęca w nich do poznawania Boga przez „rozważanie sercem” czyli pobożne rozpamiętywanie życia Pana Jezusa i Jego nauki. W tym celu zamieścił w swoim dziele liczne teksty biblijne, wyjątki z pism św. Bernarda z Clairvaux oraz praktyczne wskazówki, jak je interpretować. Codzienna kontemplacja wybranych przez niego tekstów miała na celu nie tylko zatrzymać przy nich myśl, ale nade wszystko serce, by osiągnąć intymną więź z Bogiem.

Medytacje nazywane „mistyczną biografią Chrystusa” od wieków są uznawane przez wiernych za arcydzieło kanonu klasyki duchowości i jeden z fundamentów pogłębiania życia duchowego. Autor doskonale połączył w nich kontemplację z życiem codziennym, a przez nauczanie o życiu miłością Bożą nieustannie przypomina nam o ludzkiej słabości i o obowiązkach pokuty i miłosierdzia.

Co my, współcześni, możemy mieć wspólnego ze świętą żyjącą w XVII wieku, w murach klasztoru w Burgundii?  Mistyczką o nadzwyczajnych doświadczeniach, z powodu  których patrzono na nią podejrzliwie. Czytając niektóre z jej pism, znajdziemy w nich takie same obiekcje, jakie miał ktoś oceniający ją jako wręcz fanatyczkę, skłonną do chorobliwego upodobania cierpienia. Niemniej orędzie, którego była adresatką i apostołką, ma ogromne znaczenie właśnie dla ludzi współczesnych. 
Mówienie o św. Małgorzacie Marii Alacoque w istocie jest mówieniem o kulcie Najświętszego Serca Jezusowego, do którego rozpowszechnienia i potwierdzenia w Kościele się przyczyniła. Ta prosta siostra wizytka była bowiem pośredniczką – słabą, nieznaczącą w oczach świata – wybraną przez Boga, aby przypomnieć, że Najświętsze Serce Jezusa jest źródłem miłosierdzia i zbawienia dla ludzi wszystkich czasów.

Rozważania poświęcone Litanii do Bożego Serca mogą być wykorzystywane jako czytanki w czasie nabożeństw czerwcowych. Mogą także być pomocą w osobistej refleksji dla kapłanów, osób konsekrowanych i wiernych świeckich, czcicieli Bożego Serca. Niech odmawiane wezwania litanijne pomagają nam wyrażać miłość i cześć wobec Boskiego Serca. Niech będą pomocą w kontemplacji niepojętej miłości Serca Pana Jezusa.

Przez przedstawienie życia św. Małgorzaty Marii autor pragnie pomóc czytelnikom lepiej zrozumieć kult Serca Jezusowego i dojść do przeświadczenia, że jest on ciągle aktualny oraz odpowiada na potrzeby współczesnego człowieka.

Ksiądz Gérard Dufour SJ, kapelan w Paray-le-Monial, dokonał uporządkowania tekstów św. Małgorzaty Marii i na ich podstawie ukazał zasadnicze rysy jej duchowości. Medytacja nad myślami powierniczki Serca Jezusowego pozwoli obudzić w nas pragnienie szczerego miłowania Chrystusa i oddaniu Mu swego życia.