Pieśń duchowa - św. Jan od Krzyża (złota seria)

Całym sercem życzę, aby ten kompletny zbiór Listów świętej Teresy od Dzieciątka Jezus dotarł do jak najszerszych kół czytelników, a przetłumaczony na wszystkie języki świata ukazał nam Małą a tak Wielką Świętą w całym blasku i wdzięku jej prostoty. Zaświadczy on, że najwznioślejsza świętość nie wyklucza naturalnego uroku oraz praktycznego ujęcia spraw życiowych.

Jest to autobiografia teologiczna, ponieważ element teologiczny przeważa nad biograficznym. Odpowiada to zresztą zmianom w życiu św. Teresy, w którym wyróżnić można dwa okresy: aktywny, podporządkowany wymogom świeckiego życia czas spędzony w domu rodzinnym, a następnie okres życia zakonnego. Ten drugi okres sprzyja rozwojowi życia wewnętrznego, które Święta z zamiłowaniem opisuje, przedstawiając kolejne jego etapy, aż do modlitwy mistycznej.

Kolejna pozycja ekskluzywnej serii Bibliotheca Carmelitana

Autor ukazuje proces dochodzenia człowieka do wolności duchowej poprzez stopniowe zbliżanie się do Boga, który go wewnętrznie przemienia. Na podstawie tej koncepcji rozwija oryginalną pedagogię współpracy z łaską poprzez praktykę cnót teologalnych, tj. wiarę, nadzieję, miłość.

Niniejszy tom pism zawiera: Sprawozdania duchowe (zbiór m.in. autobiograficznych opisów przeżyć wewnętrznych, notatek duchowych, rad spowiedników, proroczych wskazań), Podniety miłości Bożej (komentarz do wybranych wersetów Pieśni nad Pieśniami, stanowiący zwięzły traktat teologii życia wewnętrznego), Wołania duszy do Boga (zbiór modlitw i rozmów z Boskim Oblubieńcem), Konstytucje, Sposób wizytowania klasztorów, dwa pisma humorystyczne, poezje i myśli.

Noc ciemna zawiera opis trudnego doświadczenia, jakim jest proces głębokiego oczyszczenia duszy. Autor omawia także sytuację człowieka zanurzonego w tym Bożym działaniu oraz jego skutek w postaci kontemplacji wlanej. Tematem księgi pierwszej jest "noc bierna" i przejście od medytacji do kontemplacji, natomiast księga druga mówi o "nocy ducha".

Jesień w Ubedzie to opowieść o św. Janie od Krzyża, a konkretnie o ostatnich miesiącach jego życia. Nie znajdziemy w niej jednak szczegółowej chronologii czy biografii świętego. To raczej podróż w świat Jana od Krzyża, świat miłości Boga i bliźniego. 

Autor ukazuje proces dochodzenia człowieka do wolności duchowej poprzez stopniowe zbliżanie się do Boga, który go wewnętrznie przemienia. Na podstawie tej koncepcji rozwija oryginalną pedagogię współpracy z łaską poprzez praktykę cnót teologalnych, tj. wiarę, nadzieję, miłość.

W „Dziejach pewnej rodziny żydowskiej” Edyta Stein kreśli barwny obraz swego dzieciństwa, lat szkolnych i młodości. Z epickim rozmachem, pewną dozą nostalgii i humoru opisuje życie rodzinne we Wrocławiu, wędrówki z siostrami i przyjaciółmi po Sudetach, czasy studenckie na uniwersytetach wrocławskim i getyńskim, środowisko filozoficzne skupione wokół Edmunda Husserla, służbę sanitarną w szpitalu polowym w Hranicach na Morawach podczas I wojny światowej oraz egzamin doktorski we Fryburgu.

Na Dzieje duszy składają się Rękopisy A, czyli wspomnienia św. Teresy obejmujące czas od wczesnego dzieciństwa do wstąpienia do Karmelu i złożenia pierwszej profesji (1895-1896), Rękopis B stanowiący podsumowanie rekolekcji, napisany w formie listu do Jezusa (8 IX 1896) i poprzedzony listem do s. Marii od Najświętszego Serca; Rękopis C z ostatnich miesięcy życia, który jest zapisem rozważań i obserwacji z życia w Karmelu.

Kto kiedykolwiek czytał św. Jana od Krzyża, zapewne spotkał się z pewną trudnością odbioru myśli Doktora Mistycznego. W niniejszej książce Scaramelli dokonał wielkiego dzieła systematyzacji i syntezy nauczania Mistyka oraz, powiedziałbym, przedstawienia go na sposób praktyczny. Zatem książka ta jest podręcznikiem życia duchowego. Cel ostateczny życia człowieczego może być tylko jeden, a jest nim: zjednoczenie z Bogiem. Zjednoczenie to zachodzi na dwa sposoby: pierwszym jest zjednoczenie upodobnienia; drugie jest mistycznym zjednoczeniem miłości. Na czym polegają te zjednoczenia, to już opowie sam Autor, wyjaśniając swoją intencję”.

o. Atanazy Maria Wojtal

Św. Jan od Krzyża w kobiecie dostrzegał osobę idącą na spotkanie z Bogiem. Osobę, która szuka swego spełnienia. On zaś, z całym swym radykalizmem i zrozumieniem natury ludzkiej, pomagał doprowadzić do tego spełnienia, które jest tylko jedno – zjednoczenie w Bogu ... Nie przestaje też swojej drogi proponować i dziś, w dużej mierze, jak się okazuje, poprzez kobiety. By wspomnieć dwie: Edith Stein i Simone Weil...

„Noc ciemna” stanowi nieunikniony etap w drodze do Boga. Każdy z nas, jeżeli traktuje swoją wiarę na serio, musi przejść przez noc.  Jan od Krzyża uznaje się za eksperta od „nocy ciemnej”. Między innymi z racji tych kompetencji zyskał on popularność w naszych czasach. Jan od Krzyża uczy, że żadna przepaść nie jest tak głęboka, żadne wzniesienie tak wysokie, by nie mogło stać się drogą. 

Ponadczasowe arcydzieło duchowości chrześcijańskiej przetłumaczone na kilkadziesiąt języków.