Czarna księga komunizmu - praca zbiorowa

Kompletna trzytomowa historia dziejów komunizmu światowego – ideologii, która opanowała umysły milionów ludzi. Trylogia totalna. Budząca dreszcz opowieść o twórcach, piewcach i zwolennikach systemu totalitarnego. O tysiącach katów i ofiar.
Książka, która przejdzie do historii. „Le Figaro littéraire” W swoim monumentalnym i fascynującym śledztwie historycznym francuski dziennikarz Thierry Wolton przekonuje, że żelazna ręka systemu rzekomo prowadzącego do szczęścia uwiodła i zaślepiła dużą część intelektualistów. Spowodowała więcej szkód i pochłonęła więcej ofiar niż wszelkie doktryny, w jakie ludzie wierzyli od najdawniejszych czasów. Autor pisze o komunizmie z nowej perspektywy: od rewolucji październikowej po rewolucję kulturalną w Chinach, od kolektywizacji po przymusową industrializację, od upadku ekonomicznego po cenzurowaną kulturę, od codziennego terroru po obozy koncentracyjne.
Tom pierwszy poświęca katom – wszystkim sprawującym władzę w państwach komunistycznych naszego globu. Przedstawia historię tworzenia się nowej ideologii, działającej jak opium, proces zdobywania zwolenników i światowej ekspansji na kilka kontynentów. Thierry Wolton opowiada o rewolucyjnych przewrotach i kształtowaniu się totalitarnych struktur państwowych. Zadaje przy tym podstawowe pytanie: jak mogło dojść do tego, że komunizm uwiódł miliony.
W drugim tomie autor opisuje historię komunizmu z perspektywy ofiar, a ostatni tom poświęca wspólnikom i współsprawcom oraz piewcom tej ideologii na całym świecie. Z jego znakomicie prowadzonego historycznego eseju wyłania się wiele istotnych detali i gorzka prawda: żadna sprawa, bez względu na to, jaki cel jej przyświeca, nie jest warta tak dramatycznych poświęceń. Monumentalna summa o światowej historii ideologii komunistycznej. „Le Point” Thierry Wolton – ur. 1951 we Francji, dziennikarz, eseista, wykładowca uniwersytecki, autor ponad dwudziestu książek poświęconych historii krajów komunistycznych, stosunkom międzynarodowym i polityce francuskiej.

Albom „Żołnierze wyklęci. Antykomunistyczne podziemie zbrojne po 1944 roku”, zawiera artykuły o głównych organizacjach antykomunistycznego podziemia zbrojnego, ok. 1500 zdjęć oraz kilkaset krótkich biogramów żołnierzy wyklętych; opatrzony indeksem nazwisk, jest najpełniejszym kompendium wiedzy na ten temat. W zamyśle wydawcy i autorów jest też wyrazem hołdu należnego bohaterom opisywanych wydarzeń.

Katastrofa demograficzna ogarnia świat. Wszystkie statystyki pokazują, że wbrew mitom, już 80% ludzi na tej planecie ma mniej niż dwójkę potomstwa, a więc wymiera. Najjaskrawiej widać to na przykładzie białej i wschodnio-azjatyckiej rasy, które stoją wobec niebezpieczeństwa zagłady. Rozmnaża się tylko czarna Afryka i część społeczeństw muzułmańskich. Nigdzie na ziemi nie ma miejsca, gdzie wykształcone kobiety i ludzie zsekularyzowani mieliby więcej niż dwójkę dzieci, a więc przedłużaliby gatunek.

Amerykańska rewolucja seksualna, opublikowana w 1956 roku, jest dziełem wyjątkowym. Odwołując się do zmian, jakie zaszły w pierwszej połowie XX wieku w kulturze zachodniej, a zwłaszcza w USA, Sorokin błyskotliwie diagnozuje nieuchronne następstwa, jakie pociąga za sobą seksualizacja życia przeprowadzana w imię wolności i powszechnego dostępu do przyjemności.

Ceną za chwilowe polepszenie samopoczucia i uwolnienie instynktów jest, na poziomie społecznym, rozpad więzi i destrukcja rodziny, na poziomie jednostek zaś, zaburzenia osobowości, a przede wszystkim zanik potencjału twórczego. Wbrew oczekiwaniom, seksualna emancypacja w istocie oznacza poddanie ludzi władzy ich żądz oraz tych, którzy żądzami tymi potrafią sterować.

Celem niniejszej książki jest odkrycie korzeni wiary - wiary naszych czasów. Współcześni rewolucjoniści to ludzie wierzący, nie mniej gorliwi i oddani swej wierze niż dawni chrześcijanie czy muzułmanie. Nowością jest w ich wypadku jedynie przekonanie, że obalenie tradycyjnej władzy przyniesie doskonały świecki porządek.

Ta całkowicie utopijna idea stała się kołem napędowym Europy w XIX stuleciu i najskuteczniej rozprzestrzeniającą się na świecie ideologią Zachodu wieku XX. Nie jest to historia rewolucji, lecz rewolucjonistów: nowatorskich twórców nowej tradycji. Obejmuje ona okres stu dwudziestu pięciu lat od upadku rewolucji francuskiej pod koniec XVIII wieku do pierwszej rewolucji rosyjskiej z początku wieku XX. Teatr opisywanych zdarzeń stanowiła Europa epoki industrialnej, scenę główną zaś oficyny prasowe wielkich miast europejskich (...)

Jest to długa opowieść o dojściu bolszewików do władzy. Poprzedza ją historia Rosji, uwikłanej w Wielką Wojnę, klęski na frontach, które ogół społeczeństwa przyjęło jako największe upokorzenie. To także ukazanie agenturalnej działalność Niemiec przenikającej do najwyższych sfer rządowych, popychających masy przez swoje zaniechania do rewolucji. To wreszcie wskazanie źródeł finansowania partii bolszewików, która bez tak hojnego wsparcia nie dokonałaby z taką zadziwiającą łatwością październikowego zamachu stanu. Kronikarskie ujęcie tematu pozwoli Czytelnikom odtworzyć najpierw wydarzenia lutowej rewolucji, potem okres euforii po jej zwycięstwie, aż do całkowitej beznadziei jaka ogarnęła wszystkie warstwy społeczne nowej republikańskiej Rosji.

Książka autorstwa Jakuba Maciejewskiego pt. Ludzie Czerwonego Mroku przedstawia tło Rewolucji Październikowej z 1917 r. i krwawy obraz czerwonego terroru. Dzieło wzbogacone o biografie postaci ruchu bolszewickiego i teoretyków komunizmu, przybliża Czytelnikowi wydarzenia z ówczesnego okresu. Znajdziemy w niej historię narodzin ideologii społecznych oraz opinię Kościoła na temat poszczególnych doktryn. Książka opisuje również triumfy Związku Sowieckiego oraz rewolucję Lenina. Warto dodać, że autor zamieścił też opis współczesnych organizacji, których idee są odzwierciedleniem marksizmu i leninizmu.

"Dwieście lat razem" - dzieło poświęcone historii współistnienia Rosjan i Żydów od końca XVIII w. po współczesność, ukazało się w dwóch tomach w latach 2001 i 2002. Niniejsze polskie wydanie to drugie, po niemieckim, tłumaczenie na świecie.

„GRU to najtajniejsza ze wszystkich sowieckich służb specjalnych. Autor prezentuje w sposób kompetentny, a zarazem barwny i niezwykle zajmujący historię GRU – sowieckiego wywiadu wojskowego od samego jego początku do końca lat osiemdziesiątych XX w. Możemy poznać nie tylko kulisy prowadzonych na całym świecie operacji GRU, m.in. przedstawionego brawurowo i obszernie przez autora polowania na technologie, lecz przede wszystkim sposoby działania, całą kuchnię wywiadowczą, jej rozmach i perfidię, armię szpiegów i agentów, oficerów i dyplomatów, zaprzęgniętych w walkę komunizmu o dominację nad światem. Chociaż książka obejmuje czasy Rosji Sowieckiej i ZSRR, to historia GRU nie kończy się z upadkiem sowieckiego imperium, lecz trwa nadal pod nieco zmienioną nazwą, zachowując wypracowane przez dziesięciolecia cele, metody i środki działania”.

Interesująca, pełna nieznanych szczegółów historia rozpadu Cesarstwa Rosyjskiego i wzniesienia na jego gruzach wielonarodowego państwa komunistycznego.

Komunizm nie zaczął się od łagrów, mordów i zniewolenia narodów. Zaczął się od teorii – zupełnie utopijnej, ale pozornie niezwykle zatroskanej o dobro całej ludzkości. Wielu dało się nabrać; jak się to skończyło, to Polacy wiedzą najlepiej. Posługujący się ideą marksistowsko-leninowską bolszewicy stworzyli przyczółki do swej imperialnej ekspansji dosłownie na całym świecie. Idee te zatruły niejeden umysł, także na Zachodzie, i zachwiały systemami politycznymi. Dzięki wybitnemu znawcy tematu i znakomitemu pisarzowi prof. Wojciechowi Roszkowskiemu poznajemy rozwój komunizmu w skali całego świata.

Autor w przejrzysty sposób prezentuje procesy, jakie zachodziły w XX i XXI wieku w światowej gospodarce oraz wyraźnie wskazuje kto i jak chciał „cudownie” naprawiać system kapitalistyczny. Intencje „naprawiaczy świata” może i były dobre: walka z nierównościami, biedą i wyzyskiem; ale osoba spostrzegawcza zauważy, że prawie każda rewolucja głosi takie hasła, a efekty ich realizacji są przeciwstawne idyllicznej wizji przyszłości, którą głoszą.

W 1938 roku wpływowy tygodnik „Time” będący wyrazicielem poglądów socjalistycznego i liberalnego amerykańskiego establishmentu wybrał Adolfa Hitlera „człowiekiem roku”. Prezydent Delano Roosevelt i administracja Stanów Zjednoczonych byli doskonale poinformowani o planach Berlina i Moskwy. Zdaniem Pierre de Villemaresta Wall Street i pewne środowiska City zamierzały „utrzymać” tak III Rzeszę, jak i ZSRR poprzez swoje inwestycje finansowe, materiałowe i kadrowe w nadziei, że Nowy Porządek Światowy wyłoni się nieuchronnie ze zlania się socjalizmu sowieckiego, socjalizmu hitlerowskiego, korporacjonizmu Mussoliniego i amerykańskiego socjalizmu New Dealu.