Żyć to modlić się. Wprowadzenie do duchowości karmelitańskiej - Elizabeth Ruth Obbard OCD

Na tej Górze to zwięzłe i mistrzowskie wprowadzenie do modlitwy w tradycji karmelitańskiej. Zgłębia podstawy modlitwy, naturę relacji, proces wchodzenia w ciszę i owoce modlitwy przemieniającej osobę, która się modli, i przynoszącej życie światu. W kilku krótkich rozdziałach ta głęboka książka mówi wszystko. 

Drabina Jakuba to metoda modlitwy biblij­nej, prak­tyczna wskazówka, jak się mo­dlić Pismem św. To próba połączenia lectio divina i klasycz­nej me­tody kar­melitań­skiej modlitwy myśl.

Ten swoisty program biblijny ma bardzo kon­kret­ny cel: nauczyć się czytać Pismo św., nauczyć się modli­twy biblijnej i dzięki temu lepiej poznać samego Chrystusa oraz stać się bardziej świado­mym chrześ­ci­ja­ninem w życiu codziennym! Temu właśnie ma służyć DRABINA DO RAJU! To konkretna pomoc w samo­dzielnym przedzieraniu się przez gęsty busz Bo­żego Słowa i przecieranie w nim własnych ścieżek! Jest ona raczej zachętą do osobistej prak­tyki mo­dlitewnej w oparciu o Biblię, niż wyczer­pu­jącym opracowa­niem dotyczącym kwestii biblijnych. Jest pomocą duszpa­sterską i ma wybitnie praktyczny, a nie teore­tyczny, cha­rak­ter.

Cisza i odrobina refleksji – tego potrzebuje każdy z nas, by uwolnić się od zgiełku otaczającego nas świata. Drogę do wewnętrznej harmonii wskazują nam chrześcijańscy pustelnicy, których milczenie przerywały jedynie słowa uwielbienia dla Boga. Dzięki Modlitwom ojców pustyni możemy usłyszeć Boga, który przemawia poprzez ciszę. Książka oprócz wprowadzenia w sposób modlitwy ojców, zawiera liczne przypowieści i apoftegmaty ilustrujące ich niezwykłą duchowość.

Mamy nadzieję, że te strony pomogą niejednemu z nas w podjęciu modlitwy w ciszy lub też w powrocie do niej, jeśli ją porzucili, ponieważ dzięki niej – poucza wielka nauczycielka modlitwy – rozumiemy to, co czynimy, otrzymujemy od Pana skruchę za swoje grzechy oraz siłę do powstania.

Niniejsza książka stanowi swoiste novum świadczące równocześnie o wzorcowo wnikliwej refleksji w zakresie podjętego przez autora przedmiotu badań. Jako takie stanowi ono znaczący wkład naukowej refleksji na temat wewnętrznej tajemnicy (i bogactwa) maryjnej duchowości karmelitańskiej, której promieniowanie przekracza ramy instytucjonalne danego Zakonu, gdyż sytuuje się wyraziście w tajemnicy Odkupienia, Chrystusa i Kościoła.

Modlitwa Edyty Stein zachęca nas do powrotu do autentycznych korzeni modlitwy chrześcijańskiej, która nie jest obowiązkiem ani przejawem pobożności, nie jest sprawowaniem kultu czy ofiarą, lecz relacją, więzią miłości. Prawdziwa cześć, jaką winniśmy oddawać Bogu, zakłada bowiem uznanie w Nim Ojca i nawiązanie z Nim synowskiej więzi. Książka ta ani nie stawia sobie celów teoretycznych, ani nie próbuje przedstawić w sposób wyczerpujący koncepcji modlitwy, jaką reprezentuje Edyta Stein. Celem autora jest zbliżyć się do jej świadectwa, do jej modlitwy, tak by rzuciła ona światło na nasz sposób przeżywania osobistej relacji z Bogiem i byśmy przez to otworzyli się na kontemplację Słowa.

Nieustanna modlitwa jest poszukiwaniem jedności. Nadaje naszemu życiu nadrzędny cel, upraszcza je, integrując nas wewnętrznie. To chyba wydaje się najważniejsze z punktu widzenia czytelnika „ze świata” – kiedy s. Miriam mówi o modlitwie, budzi w nas tęsknotę, wszyscy chcielibyśmy tak żyć, być tak prostym i spoistym… Ale zdajemy sobie sprawę, że krajobraz pustyni daleki jest od sielanki, a prawdziwy pokój jest owocem walki. Dlatego w książeczce znajdziemy rady, jak trwać, milczeć i uciekać, o modlitwie w pokusach i modlitwie przy pracy. Dowiemy się o różnicy między milczeniem duchowym a „milczeniem obrażonym” oraz dlaczego marzenia są „cudzołożeniem z nieprawdą”. Kończymy lekturę z nadzieją, która wypływa ze słów: Nieustanna modlitwa jest możliwa. To niewątpliwie łatwiejsze niż nie modlić się nieustannie!

Szukać Jego towarzystwa – czyli propo­nowana w niniejszym zbiorze rozważań karmelitań­ska lectio divina – to pragnienie dzielenia się Sło­wem; to zaproszenie do wspólnej Drogi w blis­kości Słowa. Inicjatywa zrodziła się w kon­­tekście świętowania Jubileuszu 400-lecia obecności karmelitanek bosych w Pol­sce. Od­powiedziały na nią Siostry ze wspólnot obu polskich prowincji (war­szaw­skiej i krakow­skiej). Jest to więc „dzieło” jubileuszowe, owoc „czasu łaski”.