Światło wśród nocy. Ocalenie z pomocą Teresy z Lisieux - Pighiera Andre

Jest w pewnym sensie bardzo zabawne, jak współczesna psychologia na podstawie szeroko zakrojonych badań dochodzi do postulatów, głoszonych przez Kościół Katolicki i jego świętych już od bardzo dawna. Książka Luisa Jorge Gonzaleza OCD pięknie wpisuje się w tę intencję. Oto Święta Teresa, najmłodszy Doktor Kościoła wypracowuje strategię rozwoju, którą w wiele lat później stworzy na nowo psychologia końca XX w.

Przed Tobą książka, która przedstawia jej dzieje. Opowiada o tym, jak w życiu Teresy w miejsce prawdziwej mamy pojawiła się nowa, jak dokuczano jej w szkole i jak przestała być beksą. Mówi o jej tajemniczej chorobie, cudownym uzdrowieniu, Pierwszej Komunii Świętej, okropnym zbrodniarzu, którego duszę odzyskała dla Boga, i o tym, co postanowiła uczynić, kiedy dorosła. To wspaniała, prawdziwa opowieść o tym, co się zdarzyło, gdy mała Teresa Martin wyruszyła drogą ku świętości.

Na stronach tej książki przyjrzymy się wielu wyborom Teresy, dotyczącym pełnienia woli Boga, zarówno w ich fizycznym, jak i psychologicznym oraz emocjonalnym kontekście. Mam nadzieję, że moja analiza nie tylko zapewni wgląd w heroiczny charakter decyzji Teresy, lecz doda nam również odwagi, kiedy staniemy w obliczu podobnych wyborów na swojej drodze, wiodącej do domu, do Boga.

Św. Teresa od Dzieciątka Jezus widziana oczyma tych, którzy ją znali.

Książka jest zapisem rekolekcji wygłoszonych w pewnej podmadryckiej parafii w 2010 roku przed wspomnieniem św. Teresy z Lisieux. Została w niej zawarta istota przesłania tej młodej, zmarłej w wieku dwudziestu czterech lat zakonnicy, którą Jan Paweł II ogłosił w 1997 roku doktorem Kościoła.

Nie jest to kolejna książka o „małej drodze” jako sposobie na świętość, tych bowiem napisano już wiele. Jej tematem jest duchowość Teresy jako sposób na zachowanie zdrowego rozsądku w świecie często ogarniętym szaleństwem; dzięki temu potrafiła angażować się w życie, a ono jej nie pochłaniało. Miała wyjątkową zdolność kochania innych bez wikłania się w ich problemy. Potrafiła mierzyć się z absurdami codziennego życia bez utraty dystansu.

Wczesne dzieciństwo św. Teresy było naznaczone tak głębokimi zranieniami wynikającymi z opuszczenia, że można zastanawiać się, w jaki sposób zachowała równowagę i została zdeterminowaną i radosną karmelitanką, którą znamy.

Książka ta dodaje nadziei, proponując nam ponowne rozpatrzenie wydarzeń z naszej przeszłości i potraktowanie ich jako zaproszenia do ufności i miłości, nie zaś jako ciężaru, który musimy dźwigać aż do końca naszych dni.

Książka ta pozwala nam wzrastać w nadziei, gdyż przypatrując się zranieniom św. Teresy z okresu jej dzieciństwa, możemy zrozumieć, że Bóg poprzez trudne doświadczenia prowadzi nas do siebie.