Święta Tereska

„Żółty zeszyt” to wstrząsający dokument, zawierający wypowiedzi św. Teresy od Dzieciątka Jezus z ostatnich czterech miesięcy jej życia, spisane przez matkę Agnieszkę od Jezusa. Zmieniają one dotychczasowy, przesłodzony wizerunek, znany z fotografii z różyczkami, i pokazują prawdziwe oblicze człowieka cierpiącego, ale pełnego wiary, pogody, a czasem nawet humoru.
W 2013 roku minęła 140. rocznica urodzin tej jednej z najpopularniejszych świętych. Dziesięć lat temu Jan Paweł II nadał św. Teresie od Dzieciątka Jezus tytuł Doktora Kościoła.

Matka Agnieszka notowała wypowiedzi swojej siostry w ciągu ostatnich miesięcy życia świętej, od maja do końca września 1897 roku. 

Żółty zeszyt to okazja do niecodziennego spotkania z "Małą Teresą". Spotkania chwilami trudnego, bo przenikniętego ogromnym cierpieniem - ale równocześnie pełnego gorącej miłości do Jezusa, którego Teresa kochała do szaleństwa.

Tytułowy zeszyt stanowią zapiski rodzonej siostry św. Teresy, Pauliny Martin. Matka Agnieszka od Jezusa (takie było imię zakonne Pauliny) notowała wypowiedzi swojej siostry w ciągu ostatnich miesięcy życia Świętej, od maja do końca września 1897 roku.

Przekonanie św. Jana od Krzyża: „Moje są niebiosa i moja jest ziemia, moje są narody, moi grzesznicy i sprawiedliwi!...” – wybrzmiewa już w wieku dziecięcym Tereski, który biografowie etykietują zwrotem, sytuacyjnie określonym: „biorę wszystko”. Tak jak bierze bez ograniczeń i zastanawiania się małe dziecko i dojrzały mistyk w poczuciu pełni miłości rodziców, bliskich i Boga. Skoro „wszystko jest moje”, to nie tylko „biorę wszystko”, ale i „wszyscy kochać mnie będą”. 

Wczesne dzieciństwo św. Teresy było naznaczone tak głębokimi zranieniami wynikającymi z opuszczenia, że można zastanawiać się, w jaki sposób zachowała równowagę i została zdeterminowaną i radosną karmelitanką, którą znamy.

Książka ta dodaje nadziei, proponując nam ponowne rozpatrzenie wydarzeń z naszej przeszłości i potraktowanie ich jako zaproszenia do ufności i miłości, nie zaś jako ciężaru, który musimy dźwigać aż do końca naszych dni.

Książka ta pozwala nam wzrastać w nadziei, gdyż przypatrując się zranieniom św. Teresy z okresu jej dzieciństwa, możemy zrozumieć, że Bóg poprzez trudne doświadczenia prowadzi nas do siebie.

Krótkiemu życiu Teresy zabrakło wielkich wydarzeń. Nie piastowała ważnych funkcji, nie pisała traktatów teologicznych, nie zakładała klasztorów, nie zabłysnęła bohaterskimi czynami. Natomiast życie nie szczędziło jej smutku i rozczarowań. Niepozornie jednak rozpoczęła cichą rewolucję w Kościele. W czasach, które wyolbrzymiały rolę ludzkiego wysiłku w drodze do Boga, dopominała się rezygnacji z doskonalenia się o własnych siłach. Gdy wszędzie straszono surowym sądem sprawiedliwego Stwórcy, Teresa widziała w Bogu czułego ojca i matkę.
Jako prekursorka orędzia o Bożym Miłosierdziu, zasłynęła z "małej drogi ufności", bo sądziła, że miłość Boga wyprzedza ludzkie zasługi i obejmuje wszystkich grzeszników. Także chwiejących się w wierze, ateistów i agnostyków.

Teresa Martin, która została karmelitanką w wieku piętnastu lat, a zmarła, mając zaledwie dwadzieścia cztery, poruszyła serca milionów ludzi. Jej dzieła obiegły cały świat. Na czym polega jej tajemnica?

Celina Martin (1869–1959), córka Zelii i Ludwika Martin, którzy mieli dziewięcioro dzieci, a wśród nich św. Teresę od Dzieciątka Jezus i służebnicę Bożą Leonię. W Karmelu w Lisieux Celina przyjęła imię Genowefa od Najświętszego Sakramentu. 
Jej wspomnienia o Rodzicach, kanonizowanych 18 października 2015 roku, stanowią pasjonujące świadectwo, jak miłość Boga przemienia najtrudniejsze doświadczenia w niewzruszony fundament życia rodzinnego, stając się źródłem mądrości i nadziei.

Prezentowana biografia św. Teresy od Dzieciątka Jezus, autorstwa bp. G. Gaucher OCD - jednego z największych znawców i propagatorów życia i doktryny Małej Świętej z Lisieux - pozwoli Czytelnikom bardziej wniknąć w inteligencję tego młodego doktora Kościoła. 

Św. Teresa z Lisieux potrafi żarliwie i szczerze pisać o swej szalonej miłości do Boga i o mozolnym zmaganiu się ze słabościami. Odsłania w swych zapiskach najskrytsze pragnienia i przekazuje niezwykle osobiste refleksje, ale też opowiada o dzieciństwie, pielgrzymce do Włoch i codzienności zakonnej.