Twarz z lustra - Elżbieta Wichrowska

Opowieści o członkach rodzin Leńskich i Kozarynów tworząc barwny patchwork polskich losów na Kresach – od I wojny, przez rewolucję październikową, dwudziestolecie międzywojenne, radziecką i niemiecką okupację Lwowa, rzeź Polaków na Wołyniu, dokonaną przez ukraińskich nacjonalistów, po lata wojenne. To pasjonujące, opowiedziane barwnym językiem historie, bez patosu i afektacji, w które łatwo popaść przy tak trudnych tematach. Czyta się je z zapartym tchem, autorka umie zagrać na emocjach czytelnika, wzruszyć i wstrząsnąć do głębi.

Warszawskie Stare Miasto, Jeziorna, Praga - to miejsca, gdzie upłynęły dzieciństwo i młodość autora. Plastyczny, realistyczny opis zakątków miasta, ulic, realiów, stylu życia, pracy i rozrywki, obyczaju środowiska "ludzi prostych, ambitnych, świadomych i ofiarnych", a także wydarzeń historycznych wnosi do naszej wiedzy o Warszawie lat dwudziestych i trzydziestych jej oryginalny obraz, malowany z perspektywy "ludzika" i niesfornego chłopca ulicy.

Grudzień 1918 roku, do Poznania przybywa Ignacy Paderewski, dając impuls wybuchowi powstania. Jednocześnie w mieście pojawiają się informacje o możliwym zamachu na życie pianisty. Władze młodego państwa polskiego wysyłają z odsieczą porucznika Karola Skałeckiego, który ma uratować przyszłego premiera. Książka przenosi nas do ogarniętego powstaniem miasta, w realistyczny sposób opisując jego ulice i mieszkańców. Autor przybliża czytelnikowi sytuację polityczną i militarną, ukazując kontekst historyczny dochodzenia przez Rzeczpospolitą do niepodległości i genezę grudniowego zrywu poznaniaków.