Modlitwa Ewangelią na każdy dzień. Tom 2. Okres zwykły (tygodnie IX-XXXIV), Uroczystości i Święta - Krzysztof Wons SDS

Praktyczna pomoc do modlitwy Słowem. Proponuje wprowadzenia do medytacji i kontemplacji ewangelicznej na wszystkie dni roku liturgicznego. Zachęca do codziennego przemodlenia Ewangelii z dnia, czytanej w Kościele zgodnie z kalendarzem czytań roku liturgicznego. Wprowadzenia do modlitwy Ewangelią obejmują teksty Ewangelii z niedzieli (ABC), dni tygodnia, uroczystości i świąt.

Szukać Jego towarzystwa – czyli propo­nowana w niniejszym zbiorze rozważań karmelitań­ska lectio divina – to pragnienie dzielenia się Sło­wem; to zaproszenie do wspólnej Drogi w blis­kości Słowa. Inicjatywa zrodziła się w kon­­tekście świętowania Jubileuszu 400-lecia obecności karmelitanek bosych w Pol­sce. Od­powiedziały na nią Siostry ze wspólnot obu polskich prowincji (war­szaw­skiej i krakow­skiej). Jest to więc „dzieło” jubileuszowe, owoc „czasu łaski”.

Tytuł Cała piękna nie jest dewocyjnym pomysłem. Nie wytworzyła go ludzka pobożność. Ma korzenie głęboko biblijne. Wyrósł z głębi stronic Pisma Świętego. Tylko Biblia może nam odpowiedzieć na pytanie: co to znaczy, że Maryja jest cała piękna? Gdy ją czytamy, odsłania nam stopniowo piękno Maryi, podobnie jak odsłania się ikona w trakcie pisania. W Słowie, jak w lustrze, możemy zobaczyć Jej piękne oblicze, które podnosi nas, gdy zmizerowani pochylamy twarz ku ziemi.

Przywraca nadzieję, gdy już się sobie nie podobamy, nie wierzymy, że Bóg ukrył w nas cząstkę swego Boskiego piękna. Bóg podarował nam Maryję, aby Jej piękno wlewało w duszę nadzieję, że także w nas może się odsłonić „wieczny wzór piękna”.

Pójdziemy drogą, która dla Maryi była umiłowana. Na niej odsłoniło się całe Jej piękno. Tradycja nazwała ją lectio divina.

Książka zawiera pełne teksty Ewangelii na każdy dzień roku liturgicznego oraz komentarz cenionego autora ks. prof. Edwarda Stańka. Tej znakomitej książki nie należy czytać w całości. Pięć minut dziennie, jeden fragment – wystarczy tyle i już nikt nie zarzuci nam, katolikom, że nie czytamy i nie znamy Ewangelii.

Codzienność widziana w świetle Jezusa Chrystusa w pierwszych wiekach chrześcijaństwa.

Prezentowana publikacja ma służyć reinterpretacji oraz odnowieniu/pogłębieniu „bycia chrześcijaninem” w czasach współczesnych. To tomik zawierający wskazania Ojców Kościoła (Wschodniego i Zachodniego) na dzień powszedni całego roku. Oryginalnością są teksty stosunkowo mało znane szerszemu gronu Czytelników, a doskonale wybrane przez Wspólnotę monastyczną w Bose (Italia). Cechą polskiego wydania jest Dodatek zawierający fragmenty tekstów starożytnych uporządkowanych tematycznie. Ma on służyć przejściu określonej drogi w atmosferze i formie ćwiczeń duchowych w ciągu życia.

Ta książka podpowie Ci, jak reagować na podszepty Złego i pomoże odróżnić grzech od pokusy (która grzechem nie jest), pokaże konkretne rozwiązania i kroki na drodze naśladowania Jezusa (kuszonego wszak na pustyni); pozwoli w końcu odkryć radość zwycięstwa i szczęście osobistej wolności.

- Kim właściwie była Maria Magdalena?
- Równa apostołom, błogosławiona grzesznica, małżonka Jezusa, bogini?
Powyższe określenia brzmią spektakularnie, mimo że są jedynie wytworem fantazji. My nie chcemy się niczego domyślać na temat Marii Magdaleny. Poszukamy prawdy o kobiecie z Magdali na stronicach Biblii. W zgłębianiu wersetów Ewangelii najbardziej będzie nas interesowało poznawanie jej relacji z Jezusem. W jaki sposób się z Nim spotykała, jak te spotkania wpłynęły na jej życie, kim był dla niej Ten, dla którego wszystko porzuciła i któremu pozostała wierna aż po grób. Będziemy chcieli się z nią spotkać na tyle blisko, na ile pozwalają przekazy ewangelistów.
Podejmijmy więc lectio divina świętych stronic mówiących o Marii Magdalenie i czytajmy je zgodnie z Bożym natchnieniem.

Kim jest Jezus? Pytanie to, jakby „przewija się”, jak nić pajęcza przez całą Ewangelię św. Jana, łącząc się ściśle z pytaniem o samego ucznia św. Jana - umiłowanego ucznia Jezusa, autora Ewangelii, jego relację z Mistrzem i Przyjacielem.

Ma ono bardzo osobisty wydźwięk: „Kim jest dla mnie Jezus?”. Jest to pytanie o wiarę, która polega nie tyle na intelektualnym uznaniu w Jezusie Syna Bożego, ile na przyjaźni „umiłowanego ucznia” z Jezusem.

W historii Piotra zawsze znajduję motyw odpowiedni do modlitwy. Uczy mnie wyrażać przed Bogiem najgłębsze rozterki serca. Jego rozmowa z Jezusem nad jeziorem Tyberiadzkim, która kończy się wezwaniem: Pójdź za Mną, nie pozwoliła mi pożegnać się z Piotrem. Oczami wyobraźni widziałem jego oczy wykąpane w łzach bólu i szczęścia, i poczułem jego silne pragnienie, aby pozwolić się wreszcie opasać przez Innego, i poprowadzić, dokąd nie chce. Autor zaprasza do przeżycia kolejnych wyjątkowych rekolekcji lectio divina ze św. Piotrem. Tym razem będziemy kroczyć za Piotrem, apostołem głoszącym Dobrą Nowinę o Jezusie Chrystusie zmartwychwstałym. Naszą drogę rozpoczniemy o poranku wielkanocnym w Jerozolimie sercu pierwszej wspólnoty chrześcijan, a zakończymy w Rzymie centrum Kościoła powszechnego. Piotr, apostoł Kościoła Jerozolimskiego, jako pierwszy przeszedł tę drogę i stał się fundamentem Skałą. 

Kim jest Jezus? Pytanie to, jakby "przewija się", jak nić pajęcza przez całą Ewangelię św. Jana, łącząc się ściśle z pytaniem o samego ucznia św. Jana - umiłowanego ucznia Jezusa, autora Ewangelii, jego relację z Mistrzem i Przyjacielem. Ma ono bardzo osobisty wydźwięk: ,,Kim jest dla mnie Jezus?". Jest to pytanie o wiarę, która polega nie tyle na intelektualnym uznaniu w Jezusie Syna Bożego, ile na przyjaźni "umiłowanego ucznia" z Jezusem. Zobacz inne pozycje tego autora.

W oparciu o Ewangelię św. Łukasza możemy przeżyć rekolekcje w dynamice lectio divina. Tym razem autor, znakomity formator, prowadzi nas przez najważniejsze wydarzenia tej Ewangelii, wskazując na zawarte w niej orędzie Jezusa skierowane do uczniów.

Historia Abrahama, koczownika Boga, to konkretny ludzki żywot, w którym wypełnia się głębokie doświadczenie Boga, żywot domagający się kontynuacji.

Zbliżmy się do serca i duszy Abrahama – koczownika Boga, by poznać z bliska naszego ojca w wierze. Mamy w sobie coś z jego natury. Należymy do tego samego szczepu wierzących, co nasz duchowy protoplasta. Będziemy uczyli się od niego „koczowania” w wierze. Abraham to konkretny ludzki żywot domagający się kontynuacji. Zdecydujmy się na wspólne „koczowanie” z Abrahamem po wersetach Biblii – śladach Boga.