Miłość warta obrączek. Jak zbudować małżeństwo na całe życie - ks. Robert Skrzypczak

Arcybiskup Karol Wojtyła należał do tych, których wkład w Sobór był wyjątkowy, bogaty w sensie ilościowym oraz szczególnie bogaty i różnorodny na poziomie doktrynalnym. Ojcowie soborowi mogli poznać teologiczną syntezę ujawniającą się w jego wypowiedziach. Sami biskupi polscy, zwłaszcza w drugiej części prac soborowych, uznali go za swego oficjalnego reprezentanta, o ile nie lidera, powierzając mu prawo do zabierania głosu w imieniu ich wszystkich. Nie ma wielu ojców soborowych, którzy by zabierali głos na Zgromadzeniu Ogólnym z równą częstotliwością, co ów krakowski biskup. Yves Congar pisał o nim: Wojtyła zrobił znakomite wrażenie. Ma dominującą osobowość. W jego osobie jest jakieś ożywienie, magnetyczna siła, profetyczna moc, pełna pokoju i nie do odparcia. W dziennikach soborowych innego jego uczestnika, o. Henri de Lubaca, znalazłem następującą notatkę z 1965 roku: Miejmy nadzieję, że Opatrzność na długie lata zachowa nam Pawła VI, lecz jeśli pewnego dnia potrzebować będziemy papieża, mój kandydat jest jeden: Wojtyła! Niestety, to niemożliwe. On jest bez szans. Jak się okazało, Duch Święty nie podzielał tej obawy. Karol Wojtyła wniósł do Kościoła coś bardzo wielkiego. "Wierzyłem - napisał już jako papież - Duchowi, który do Kościoła i świata naszych czasów przemówił głosem Vaticanum II".

Książka Małżeństwo autorstwa Dietricha von Hildebranda zyskała rozgłos dzięki odważnym poglądom autora, który dokonał pewnego przełomu w myśleniu o małżeństwie, rozdzielając znaczenie małżeństwa – którym jest miłość – od jego prokreacyjnego celu. Autor ubolewał, że ludzie przestali dążyć do zwycięstwa nad własnymi słabościami, skłonnością do niewierności, egocentryzmem. Dowodził, że jedynie małżeństwo może ocalić miłość mężczyzny i kobiety, stawiając ją ponad przypadkowością i zmiennością życia i nastrojów. Jednak nawrócenie na wiarę katolicką pozwoliło mu później dostrzec, że miłość naturalna blednie w porównaniu z pięknem miłości mającej korzenie w Chrystusie, a dopiero sakrament daje ludziom nadnaturalną siłę konieczną do walki »w dobrych zawodach

Pius XI w encyklice o małżeństwie chrześcijańskim z uwzględnieniem obecnych stosunków, potrzeb, błędów i wykroczeń w rodzinie i społeczeństwie wykłada naukę o sakramencie małżeństwa. Wymienia i opisuje takie dary małżeństwa jak: potomstwo, wierność i nierozerwalność węzła małżeńskiego. Potępia też poglądy i działania degradujące ten związek — zamach na życie dziecka, emancypację kobiet oraz rozwody. Podaje również środki odnowienia małżeństwa — uległość woli Bożej, pobożność i praktyki religijne oraz pamięć o sakramentalnym charakterze małżeństwa.

Jak dojść do pełnego szczęścia w rodzinie?

Od szczęśliwego rozwiązania tego tematu zależy spokój człowieka na ziemi, a w niemałej części i jego szczęśliwość wieczna. Problem ten wywiera olbrzymi wpływ na nasze życie kulturalne, społeczne i państwowe. Od dobrego czy też złego rozwiązania tego zagadnienia zależy, czy błogosławieństwo, czy też przekleństwo spłynie na całą ludzkość. Jakie to zagadnienie jest tak niesłychanie ważne? Chrześcijańskie małżeństwo i życie rodzinne! (…) Nowoczesnemu człowiekowi, który przez zdumiewające odkrycia i wynalazki coraz bardziej odsłania tajemnice przyrody – zdaje się, że i sprawę małżeństwa załatwi według znanych praw natury. Ale spotka go wielkie rozczarowanie! Po rozpaczliwych próbach przekona się, że małżeństwo nie jest prostym zadaniem matematycznym, które całkowicie da się rozwiązać za pomocą rozumu. O, nie! Małżeństwo i życie rodzinne, to „równanie z wieloma niewiadomymi”; zadanie, którego nie rozwiążą ludzkie obliczenia.

Fragment książki

Jaka jest przyszłość Kościoła? Czy z wiary pozostaną tylko zgliszcza i nostalgiczne wspomnienia? Czy ogień, który jest w Kościele, może jeszcze rozpalić serca wierzących? Ksiądz Robert Skrzypczak w rozmowie z Pawłem Chmielewskim odkrywa korzenie kryzysu wiary, który osłabia misję i powołanie Kościoła w świecie. 

Znakomity przewodnik dla osób przygotowujących się do dorosłego życia oraz dla narzeczonych i małżonków pragnących budować rodzinę na solidnych fundamentach. Jest wynikiem wieloletniego doświadczenia autorów zaangażowanych w pracę duszpasterstwa rodzin, którzy na nowo podjęli się opracowania zawartych w niej zagadnień. 

Autor z ogromnym wyczuciem, ale też wnikliwością oraz znajomością ludzkich tęsknot, obaw, starań wskazuje na najważniejsze czynniki kształtujące naszą wiarę i prowadzące do zbawienia. Lektura obowiązkowa dla każdego katolika chcącego żyć pełnią życia w Chrystusie oraz tych, którzy nie boją się konfrontacji z zasadniczymi pytaniami o Boga i sens własnej egzystencji, gotowych otworzyć się na wiarę, której najważniejszym składnikiem jest miłość.

Biblia Rodzinna, będąca pamiątką sakramentu małżeństwa, zawiera tekst piątego wydania Biblii Tysiąclecia. Wydana została w dużym formacie i jest bogato ilustrowana grafikami Gustave'a Doré. Dodatkową zaletą tego wydania jest duża, czytelna czcionka. Jej rodzinny charakter podkreślają miejsca na wpisanie ważnych dat z życia członków rodziny. Zawiera również propozycje rodzinnych modlitw oraz obrzędów związanych z przyjęciem kolejnych sakramentów świętych. Biblia Tysiąclecia to najpopularniejsze narodowe wydanie Pisma Świętego. Zawiera jedyny polski tekst Pisma Świętego, zatwierdzony do stosowania w liturgii przez Konferencję Episkopatu Polski, przystępne komentarze - przypisy, mapy oraz podręczny słownik biblijny.

„To nie jest po prostu kolejna książka o zepsuciu cywilizacji i kryzysie Kościoła. Ksiądz Robert Skrzypczak pisze o tym, jak w dzisiejszych czasach wygląda działanie tego, który chciałby uchodzić za Chrystusa, i o tym, że Chrystus przez cały czas go powstrzymuje, nawet jeśli nie od razu to widać”.

Niniejsza książka odkrywa, że sakrament małżeństwa jest nieustannie tryskającym źródłem miłości i nadaje małżeństwu sens. Wychodząc od wielkiego planu Bożego wobec ludzkości, pokazuje ona, że Maryja i Jezus są zawsze gotowi wlewać w serca małżonków wspaniałą miłość, to lepsze wino z Kany. Zadaniem małżonków jest nieustanne, wzajemne częstowanie się tym winem, aby w ten sposób być dla swoich dzieci żywym obrazem wzajemnej miłości Chrystusa i Jego Kościoła.

Ojciec McManus, znany rekolekcjonista i duszpasterz, przedstawia nam wnikliwą syntezę nauczania bł. Jana Pawła II na temat teologii ciała w kilku różnych aspektach: sakramentalności i świętości ciała, jego oblubieńczego znaczenia nie tylko w małżeństwie, ale również w celibacie oraz w perspektywie eschatologicznej. Omawia także psychologiczny wymiar „bycia swoim ciałem”, nawołując do szanowania ciała tak, jak szanuje się osobę. Bowiem to właśnie przez nie człowiek wyraża to, kim jest; w ciele doświadcza miłości i obdarowuje nią innych.