Liturgika tom 4. Eucharystia - Ks. Bogusław Nadolski TChr

Drugie, uzupełnione wydanie czterotomowego dzieła o liturgii. Świetny podręcznik dla studentów jak i doskonałe źródło wiedzy dla wszystkich interesujących się liturgią.
„Rok chrześcijański to problem nie tyle związany z astronomiczną rachubą czasu, ile także i przede wszystkim z teologiczną wymową i znaczeniem dni i świąt tworzących architekturę roku liturgicznego”. (słowo  wstępne autora)

Jest to pierwsza, unikatowa w języku polskim tak obszerna i wyczerpująca publikacja z tej dziedziny. Leksykon obejmuje ponad 1700 haseł. Niektóre z nich (np. święto, sakramenty, liturgia, rodziny liturgiczne, Maryja Matka Jezusa Chrystusa, Triduum Paschalne itd.) potraktowano bardzo szeroko, ukazując ich źródła, rozwój historyczny i znaczenie w teologii liturgii po Soborze Watykańskim II. W większości hasła zawierają podstawową bibliografię polską i obcą. Książkę wzbogacono też o kilkadziesiąt rysunków oraz fotografii barwnych. Leksykon liturgii może być nieocenioną pomocą dla alumnów seminariów duchownych, studentów wydziałów teologicznych, kapłanów oraz wszystkich zainteresowanych tematyką miłośników liturgii.

"[...] książka proponuje niezwykle ciekawą duchową podróż ku Eucharystii. Przewodnikiem jest św. Maria Magdalena, a ściślej rzecz ujmując - jej bezgraniczna miłość do Chrystusa, zrodzona z otrzymanego daru przebaczenia" (ks. dr hab. Piotr Kieniewicz MIC). Świętą Marię Magdalenę często nazywamy Apostołką Apostołów, ale można nazwać ją też patronką adoracji Najświętszego Sakramentu przynajmniej z dwóch powodów. Po pierwsze, „ponieważ bardzo umiłowała”, a adoracji Jezusa ukrytego w Najświętszym Sakramencie nie sposób wyobrazić sobie bez miłości do Tego, który z miłości pozostał z nami aż do skończenia świata. Po drugie, jak pisze św. Piotr, „miłość zakrywa wiele grzechów” (1 P 4, 8), o czym św. Maria Magdalena dała świadectwo tak wymowne, że nie sposób przejść obok niego obojętnie.

Chcemy przeżywać Mszę św. w sposób duchowy, ale dla tego przeżywania istotne znaczenie ma również nasze ciało; powinno ono wyrażać naszą postawę duchową i wspomagać ją. Postawy przyjmowane jednocześnie przez wszystkich w określonych momentach Mszy są wyrazem wspólnoty celebrującej Eucharystię. Jest ona bowiem dziełem wspólnym, zbiorowym, a nie indywidualną praktyką modlitewną. Poczucie łączności z innymi, przynależności do wspólnoty wyrażamy m.in. właśnie przez podporządkowanie się owemu ustalonemu schematowi postaw liturgicznych.