304 Dywizjon Bombowy Ziemi Śląskiej im. ks. Józefa Poniatowskiego 304 Dywizjon Bombowy Ziemi Śląskiej im. ks. Józefa Poniatowskiego - Łukasz Jaśkiewicz

Całość pracy dotyczyć będzie przede wszystkim historii 300 Dywizjonu, który istniał w latach 1940-1947. Pierwszy rozdział ma charakter ogólny i wprowadzi Czytelnika w organizację i strukturę dywizjonu oraz opisze służbę w brytyjskim lotnictwie bombowym tego okresu. Historia jednostki rozpocznie się d drugiego rozdziału, który traktować będzie o jej początkach i pierwszych akcjach bojowych. Działania dywizjonu były ściśle powiązane z kampaniami prowadzonymi przez brytyjskie lotnictwo bombowe, stąd dalsze rozdziały podzielone są według najważniejszych okresów w dziejach ofensywy bombowej RAF.

Dzięki pracy Józefa Zielińskiego, Wojtka Matusiaka i Roberta Gretzyngiera możemy poznać biogramy tych polskich pilotów, którzy przyczynili się do odparcia niemieckiej inwazji na Wielką Brytanię. Wielu z nich nie doczekało końca wojny, polegli na polu chwały w akcjach bojowych Polskich Sił Powietrznych. Inni nie chcąc wracać do kraju rządzonego przez komunistów pozostali na emigracji, gdzie przez wiele lat razem ze swoimi kolegami z RAF kultywowali pamięć o tej największej powietrznej bitwie II wojny światowej.

Najkrótszą drogą to książka opisująca dzieje 1 Samodzielnej Brygady Spadochronowej widzianej oczyma jej twórcy i dowódcy. Zawiera ona szczegółowe informacje na temat powstawania oddziału, szkolenia żołnierzy oraz planowanego udziału w bitwach. Ważną jej część stanowi opis desantu żołnierzy do Holandii i udziału w operacji „Market-Garden”. Tytuł książki nawiązuje do hasła polskiej jednostki w Wielkiej Brytanii, której żołnierze do Polski pragnęli dostać się właśnie „najkrótszą drogą”.

Pasjonująca historia polskich pilotów, których odwaga i męstwo przyczyniły się do uratowania Anglii w czasie bitwy powietrznej w 1940 roku. To także opowieść o zaskakującej zdradzie, jakiej dopuścili się alianci pod koniec II wojny światowej.

Johnny Kentowski – as myśliwski, który został Polakiem. Kiedy dostał skierowanie do Dywizjonu 303, prychnął z pogardą: „O polskim lotnictwie wiedziałem tylko tyle, że przetrwało jakieś trzy dni w starciu z Luftwaffe”.