Wypisz wymaluj. Święci dominikańscy - Elżbieta Wiater, Tomasz Rojek OP

To wyjątkowy, bogato ilustrowany album, ukazujących życie, nauczanie i kult ponad trzech tysięcy świętych Kościoła katolickiego i błogosławionych od początku Kościoła po teraźniejszość. Są wśród nich męczennicy i wyznawcy, pustelnicy i misjonarze, założyciele zakonów i duszpasterze, osoby znane i niemal anonimowe. Książka prezentuje ich sylwetki dzień po dniu, tak jak tych świadków wiary wspomina kalendarz liturgiczny Kościoła powszechnego. Zróżnicowane pod względem formy biogramy świętych i błogosławionych wzbogaca piękna ikonografia.

Interesują cię żywoty świętych? Chcesz poznać biografie i drogi do świętości konkretnych osób z rodu Polaków i tych, którzy na polskich ziemiach działali i ukończyli ziemskie pielgrzymowanie? Książka ks. Jerzego Misiurka to coś dla ciebie. Autor chronologicznie od średniowiecza aż po czasy najnowsze przybliża sylwetki, duchowość i charyzmat polskich świętych i błogosławionych, zarówno znanych powszechnie, jak i mniej rozpoznawalnych. Czyni to w sposób skrótowy, a tym samym zaciekawia i inspiruje do własnych poszukiwań. Usystematyzowany rejestr zamyka spis kandydatów na ołtarze, których procesy beatyfikacyjne dobiegają końca, jak np. kard. Stefana Wyszyńskiego. Atuty pozycji to syntetyczne opracowanie oraz przejrzystość. Każdy biogram uzupełnia bibliografia. Kompendium dla znawców tematu, jak i dopiero się w niego wgłębiających.

O dominikanach po dominikańsku, czyli z humorem i dystansem o konkretach.

„Zapach pomarańczy” to opowieść o Zakonie Kaznodziejskim jakiej jeszcze nie było. Zostajemy wciągnięci w intrygujący i nieznany dotąd świat dominikańskich klasztorów. To nie tylko osiem wieków niezwykłej duchowości, ale także charakterystycznego poczucia humoru, który należy do głównych znaków rozpoznawczych braci świętego Dominika.

Czy istnieje lepszy sposób, by opowiedzieć o pięknie życia, niż sięgnięcie do jednej z Boskich cech, jaką jest poczucie humoru?

Odczuć Obecność, a nie widzieć i rozumować. Spotkać Boga żywego, Boga, który dotyka. Doświadczyć Światło, które czujesz, które obejmuje. Uwierzyć w Raj, który jest radością nie do opisania. Doświadczanie takiej Obecności rejestrują próby utrwalenia duchowej drogi, którą podążam od wielu lat. Widoczne są na niej zmagania nie tylko z wiarą i rozumem podyktowane moim uwikłaniem w świat, ale i z drogami, po których kroczyli Święci na spotkanie z Bogiem.   

Święty Jacek Odrowąż (ok. 1183–1257) to jeden z najbardziej popularnych polskich świętych. Znany jest ze swojej gorliwości wędrownego kaznodziei i organizatora wielu wspólnot zakonnych. Święty Jacek wraz z bł. Czesławem jako pierwsi Polacy otrzymali habity dominikańskie z rąk samego założyciela Zakonu Braci Kaznodziejów i rozpoczęli dzieło zakładania klasztorów. Powstałe wówczas konwenty, m.in. w Krakowie, Wrocławiu, Gdańsku, Kamieniu Pomorskim, Sandomierzu, wytyczyły zasięg polskiej prowincji zakonu. Dzięki prowadzonej misji ewangelizacyjnej na terenie Rusi, Prus i Litwy św. Jacek otrzymał przydomek Apostoła Słowian.