Samobójstwo supermocarstwa. Czy Ameryka przetrwa do roku 2025? - Patrick J. Buchanan

Amerykańska rewolucja seksualna, opublikowana w 1956 roku, jest dziełem wyjątkowym. Odwołując się do zmian, jakie zaszły w pierwszej połowie XX wieku w kulturze zachodniej, a zwłaszcza w USA, Sorokin błyskotliwie diagnozuje nieuchronne następstwa, jakie pociąga za sobą seksualizacja życia przeprowadzana w imię wolności i powszechnego dostępu do przyjemności.

Ceną za chwilowe polepszenie samopoczucia i uwolnienie instynktów jest, na poziomie społecznym, rozpad więzi i destrukcja rodziny, na poziomie jednostek zaś, zaburzenia osobowości, a przede wszystkim zanik potencjału twórczego. Wbrew oczekiwaniom, seksualna emancypacja w istocie oznacza poddanie ludzi władzy ich żądz oraz tych, którzy żądzami tymi potrafią sterować.

Jeden z czołowych francuskich działaczy kontrrewolucyjnych XX w. i organizator komórek formacyjnych na rzecz przywrócenia porządku cywilizacji chrześcijańskiej w społeczeństwie, Jean Ousset (1914-1994), przedstawia w niniejszym dziele mistrzowską syntezę swoich doświadczeń i refleksji na temat sposobu organizowania trwałej i owocnej działalności kontrrewolucyjnej. 

Ta książka dziś wydaje się jeszcze bardziej aktualna Jak stworzyć chaos, konflikt wewnętrzny i sparaliżować wroga czyli nas. Ta strategia KGB, znakomicie, przejrzyście przedstawiona w 1984 roku przez oficera KGB Bezmienowa, po jego przejściu na stronę zachodnią, wydawała się w chwili wydania szybko zdezaktualizowana przez nadzieje, jakie wzbudzi Gorbaczow, pieriestrojka, etc. Teraz, w 2020 roku widać jej realizację jak na dłoni, zwłaszcza u nas, ale również szerzej w Europie, w USA. To jest książka na dziś.

- prof. dr hab. Andrzej Nowak

Marksizm kulturowy. 50 lat walki z cywilizacją Zachodu to pozycja, po którą należałoby sięgnąć, by zrozumieć politykę mediów ostatnich stuleci. Zobacz, jaki obraz wyłania się z marksistowskich poglądów.

Ludziom narzuca się różne idee, a oni podświadomie z nich korzystają, ponieważ te z wolna przenikają do ich umysłów, zatruwając je, wbrew rozsądkowi i przyzwoitości. Są to myśli marksistowskie, a także bolszewickie. Co gorsza, promują je media, właśnie na gruncie wszelkich zachodnich społeczeństw. To jednak nie wszystko. Wystarczy pójść do teatru, do kina, uczyć się, nieważne czy w szkole, czy na uniwersytecie, by zostać podstępnie zmanipulowanym. Co gorsza, wiele regulacji prawnych jest opartych właśnie na tych ideach i przekonaniach, a nawet jeśli podświadomie się im sprzeciwiamy, nic nie możemy na to poradzić.

Autor Marksizmu kulturowego. 50 lat walki z cywilizacją Zachodu zadaje pytanie o to, w jakim obecnie miejscu się znaleźliśmy i do czego dążymy w przyszłości. Co jeszcze musi się wydarzyć, abyśmy przejrzeli na oczy i przewartościowali swoje życie? A może tak wygląda i powinna wyglądać rozwinięta cywilizacja?

Czy to już koniec naszej cywilizacji? Książka ta jest jednym z najważniejszych dzieł współczesnej humanistyki, nie tylko polskiej. Wybitny uczony i pisarz, wielki erudyta, prof. Wojciech Roszkowski, dokonuje w niej bilansu naszej cywilizacji.

Detroit - niegdyś w amerykańskiej awangardzie, słynące z wielkiego przemysłu, nowatorskich rozwiązań, śmiałych biznesmenów i znanych na całym świecie samochodów - dziś jest stolicą bezrobocia, nędzy i przestępczości.

Charlie LeDuff, zdobywca Nagrody Pulitzera, porzuca pracę w "New York Timesie" i wraca do miasta, w którym się urodził. Puka do drzwi wpływowych polityków, wędruje przez squaty, rozmawia z bezdomnymi i przedsiębiorcami, z właścicielami pustostanów, policjantami i strażakami walczącymi z plagą podpaleń, wreszcie sięga do tragicznych losów własnej rodziny i próbuje zrozumieć, co stało się przyczyną upadku jednego z najbogatszych kiedyś miast Ameryki.

Książka Philippe de Villiers to śledztwo historyczno-polityczne na temat prawdziwych fundamentów Unii Europejskiej, które czyta się jak thriller.

Autor konsekwentnie dokumentuje fakty, takie jak apokryficzne wspomnienia, amerykańska agentura, przepływy dolarowe, wyczyszczone życiorysy i skrywane przynależności, a wreszcie – wielkie zdrady. Założyciele Unii Europejskiej pracowali na rzecz obcych interesów, w dodatku doskonale wiedzieli, co robią. Chcieli Europy bez korzeni, bez duszy, bez ciała. Tej, która stoi dziś przed naszymi oczami, każdego dnia coraz bardziej naga.