Te Deum

Trudno wobec zarzutów bronić wiary, której podstaw się nie zna lub dobrze nie rozumie. Jak trwałość każdej budowy zależy od trwałości jej fundamentu, tak siła i stałość przekonań religijnych inteligentnego katolika, po łasce Bożej, zależy od gruntownego zrozumienia prawd, stanowiących fundament, na którym opiera się cała katolicka wiara. Kto te fundamentalne prawdy raz zgłębi i o nich rozumowo się przekona, ten zyska na zawsze dla swej wiary trwałą i na rozumie opartą podstawę.

Książka najbardziej znanego propagatora kultu Najświętszego Serca Pana Jezusa w XX wieku. O. Mateo rozkrzewił po całym świecie dzieło Intronizacji, czyli oficjalnego i społecznego uznania najwyższej władzy Serca Jezusowego nad rodzinami chrześcijańskimi. Uznanie to winno być potwierdzone, uzewnętrznione i utrwalone przez uroczyste umieszczenie obrazu Serca Bożego na najbardziej zaszczytnym miejscu w domu. W oparciu o objawienia św. Małgorzaty Marii Alacoque, autor w jasny i przejrzysty sposób przybliża nabożeństwo do Serca Jezusowego.

Książka ta w sposób przystępny ma wskazać katolikom świeckim, co zawdzięczają Kościołowi katolickiemu, a do czego względem niego są obowiązani, aby ich w ten sposób wprowadzić w głębsze zrozumienie świętego naszego Kościoła. Niewielu umie w pełni ocenić to szczęście, że są dziećmi Kościoła katolickiego. Noszą niejako na sobie nadzwyczaj kosztowną perłę, lecz niedostatecznie lub wcale nie znają jej wysokiej wartości i dlatego narażają się lekkomyślnie na niebezpieczeństwo jej utraty.

Niniejsza książka odkrywa, że sakrament małżeństwa jest nieustannie tryskającym źródłem miłości i nadaje małżeństwu sens. Wychodząc od wielkiego planu Bożego wobec ludzkości, pokazuje ona, że Maryja i Jezus są zawsze gotowi wlewać w serca małżonków wspaniałą miłość, to lepsze wino z Kany. Zadaniem małżonków jest nieustanne, wzajemne częstowanie się tym winem, aby w ten sposób być dla swoich dzieci żywym obrazem wzajemnej miłości Chrystusa i Jego Kościoła.

Od szczęśliwego rozwiązania tego tematu zależy spokój człowieka na ziemi, a w niemałej części i jego szczęśliwość wieczna. Problem ten wywiera olbrzymi wpływ na nasze życie kulturalne, społeczne i państwowe. Od dobrego czy też złego rozwiązania tego zagadnienia zależy, czy błogosławieństwo, czy też przekleństwo spłynie na całą ludzkość. Jakie to zagadnienie jest tak niesłychanie ważne? Chrześcijańskie małżeństwo i życie rodzinne! (…) Nowoczesnemu człowiekowi, który przez zdumiewające odkrycia i wynalazki coraz bardziej odsłania tajemnice przyrody – zdaje się, że i sprawę małżeństwa załatwi według znanych praw natury. Ale spotka go wielkie rozczarowanie! Po rozpaczliwych próbach przekona się, że małżeństwo nie jest prostym zadaniem matematycznym, które całkowicie da się rozwiązać za pomocą rozumu. O, nie! Małżeństwo i życie rodzinne, to „równanie z wieloma niewiadomymi”; zadanie, którego nie rozwiążą ludzkie obliczenia.

Fragment książki

Na kartach tej książki siedemnastu księży opowiada, jak doszło do tego, że odprawiają nie nową Mszę, ale Mszę trydencką.

Podstawowe informacje dla wiernych, niezbędne dla właściwego rozumienia trydenckiej Mszy Świętej Wszechczasów. Jej lektura pozwoli każdemu poznać wartość i znaczenie poszczególnych słów i gestów.

Już za życia nazywano go „Ojcem prawowierności”, po śmierci - „Kolumną Kościoła” (określenie św. Grzegorza z Nazjanzu). Historyk Cornelius Clifford napisał w Encyklopedii katolickiej, że św. Atanazy był „największym głosicielem myśli katolickiej dotyczącej wcielenia Chrystusa, jakiego kiedykolwiek miał Kościół”, a kard. Newman nazwał go „główną - po apostołach - postacią, przez którą święte prawdy chrześcijaństwa zostały przekazane światu”.
Czy istnieją jakieś współczesne odniesienia do kryzysu ariańskiego? Michael Davies pozostawia odpowiedź czytelnikowi…

Autor dokumentuje, jak abp Annibale Bugnini - zanim został usunięty ze stanowiska przez papieża Pawła VI, jako podejrzany o członkostwo w masonerii - zdołał „zreformować” katolicką Mszę świętą, czyniąc z niej nieustannie ewoluujący obrzęd, który katolicy muszą znosić od 1969 r. Cytując kardynałów i biskupów, a także liberalnych „ekspertów” i protestanckich obserwatorów podczas II Soboru Watykańskiego, autor analizuje dwuznaczności wbudowane przez rewolucjonistów w dokumenty soborowe, które stały się prawdziwymi bombami z opóźnionym zapłonem.

Nadprzyrodzonym zadaniem Kościoła świętego jest uchronienie ludzkości przed upadkiem. Może to uczynić jedynie poprzez powrót do bezkompromisowego nauczania przedsoborowych papieży o tym, że państwo winno oprzeć swe prawodawstwo na prawach Chrystusa-Króla. W tej książce autor udowadnia, że Sobór Watykański II porzucił to nauczanie, kiedy ogłosił Deklarację o wolności religijnej Dignitatis humanae, która umożliwiła Kościołowi uznanie i przyjęcie haseł rewolucji francuskiej: wolność, równość, braterstwo — to słynne motto stało się kwintesencją Vaticanum II.