Wychowanie dla Boga - ks. Aleksander Woźny

Niniejsza książka pozwoli raz jeszcze spojrzeć na wiarę w świetle nauczania ks. Aleksandra Woźnego, kandydata na ołtarze Archidiecezji Poznańskiej. Zaprezentowana publikacja umożliwi dostrzeżenie w nim, człowieka głębokiej wiary, prowadzącego bogate życie duchowe, otwartego na Boże działanie.

Te nauki o życiu wewnętrznym,- nazywane często naukami dla często komunikujących,

gromadziły ludzi w różnym wieku, różnych stanów i zawodów.

W roku 2012 ukazały się Nauki dla często komunikujących obejmujące lata 1977-1982. Obecna publikacja zawiera nauki o życiu wewnętrznym wygłoszone w trzecie niedziele miesiąca, w latach 1973-1976. Ich tematyka wskazuje na głęboką odpowiedzialność księdza Aleksandra Woźnego, ówczesnego proboszcza parafii pw. św. Jana Kantego w Poznaniu, za powierzonych sobie parafian. Ksiądz A. Woźny wcześnie zauważył, że nie wystarczy duszpasterstwo ogólne i rozpoczął dodatkową formację w niedzielne popołudnia już w roku 1953.

W dzisiejszym świecie pewne myśli zawarte w Ewangelii wydają się „przestarzałe”. Ksiądz Aleksander Woźny, proboszcz parafii św. Jana Kantego w Poznaniu przez całe życie przypominał, że ewangeliczna Prawda jest nieprzemijająca. Wskazywał, przez 38 lat pasterzowania, jak w „trudnych” czasach, zmiennych warunkach życia, na różnych etapach rozwoju życia duchowego, dbać o rozwój duchowy. Głosił, że postęp nie zmienia Chrystusowych zasad. Powinniśmy je wszyscy poznawać lepiej i stosować w życiu. W tym celu w ciągu roku liturgicznego głosił wiele „dodatkowych” nauk dla tych, którzy chcieli lepiej poznać Ewangelię.

Praca nagrodzona w konkursie prac doktorskich i magisterskich organizowanym corocznie przez Urząd Miasta Poznania - marzec 2012

Wydaje się, iż powstała pod kierunkiem ks. dra hab. Jacka Hadrysia rozprawa doktorska autorstwa ks. Wojciecha Muellera z zakresu teologii duchowości, przybliża ciekawą koncepcję „dziecięctwa duchowego” pozostawioną przez znanego i cenionego poznańskiego duszpasterza, a dziś Sługę Bożego, ks. Aleksandra Woźnego.

Trzeci tom z serii "Czy warto się starać". Autor wskazuje na Boga jako źródło i cel wszelkiego istnienia, zwłaszcza człowieka, który jest koroną stworzenia. Ów cel człowiek może osiągnąć drogą cnót, a przede wszystkim drogą miłości. Wyd. I.

Nauki dla często komunikujących, wygłaszane w trzecie niedziele miesiąca przez księdza Aleksandra były ważnym „dopowiedzeniem” w jego pracy duszpasterskiej, wspaniałym owocem głębokich przemyśleń prawd ewangelicznych, jakim trzeba się podzielić,  świadectwem własnego życia wiarą na co dzień i pragnieniem przekazania poznanej, jedynej prawdziwej mądrości życiowej powierzonym wiernym. W książce znajdziemy rzeczowe wskazania jak realizować w codzienności najważniejsze przykazanie miłości Boga i bliźniego. Czystość serca, prostota, uszanowanie wolnej woli drugiego człowieka, zaufanie do ludzi i troska, by wszyscy żyli w pokoju, wyzbycie się obmowy, chęci sądzenia innych, zaprzestanie nadużycia władzy rządzenia – to tematy tych nauk.

Czyniąc duchowość istotą naszego istnienia, zdołamy zachować równowagę w naszym sercu. Czas zadumy i refleksji, tak bardzo obecny w tym miesiącu, odnosi nas do Boga. Tylko On użycza spokoju i opanowania, o ile tylko będziemy się o nie modlili. Pokój ducha będzie w naszym życiu coraz bardziej odczuwalny, a sprawy materialne zaczną odgrywać dla nas rolę drugo-planową. Jeśli za nadrzędną wartość uznamy duchowość, zapewni nam ona spokój pośród codziennych zmagań i obowiązków, a wstawiennictwo wszystkich wiernych zmarłych wyprosi nam to, czego najbardziej potrzebujemy.

O istnieniu świata ducha nie możemy się przekonać za pomocą naszego intelektu. Poznać

go możemy jedynie drogą głębokiej wiary. Istotę Boga powinniśmy zgłębiać przede

wszystkim sercem. Cały otaczający nas świat przesycony jest Duchem Bożym. Potrzeba

tylko, abyśmy wyczulili się na obecne w nim dobro. Jesteśmy wprawdzie zamknięci w małej

skrzynce czasu i przestrzeni, lecz możemy otworzyć w niej okienko żywej wiary. Możemy

oczyścić nasz umysł z materialnych ograniczeń, doświadczając tym samym nieskończonej

miłości Najświętszego Serca Zbawiciela.

Ci, którzy podejmą trud ćwiczeń duchownych z pomocą zapisów „W szkole miłości” będą przemienieni i nie będą mogli żyć, jak dotychczas żyli. Nauki zawarte w tej książce będą w Boży sposób niepokoiły – ale co najważniejsze – rozpalą większą miłością do Boga i drugiego człowieka.

W czasie pobytu w obozie był mocny duchem, miły w obejściu i koleżeński. Była to dla niego wielka próba wiary. Tak jak wszyscy więźniowie, wiele wycierpiał, znosił głód, upokorzenia i kary cielesne. Widać jak przeżycia obozowe zostawiły trwały ślad w osobowości ks. Woźnego. To wszystko miało ogromny wpływ na jego modlitwę za przyszłą parafię, w której będzie pracował po uwolnieniu, na dojrzewanie do przyszłych zadań duszpasterskich, na ufne nabożeństwo do św. Józefa, któremu był wdzięczny za ocalenie życia i któremu pozostał wierny przez całe życie. Doświadczył na sobie prawdy, że nic się nie dzieje bez woli Bożej, umacniając się w przekonaniu, że we wszystkim trzeba zaufać Bogu. Lata udręki i katuszy spędzone w niewoli Bóg wynagrodził mu łaską naśladowania Jezusa ubogiego i uniżonego. Kilkuletni pobyt w niemieckim obozie koncentracyjnym w Dachau nie zniweczył cudownej radości, dobroci i cierpliwości (...)

Przedstawione tu inspiracje autora oparte zostały na „myślach” ks. Aleksandra Woźnego (1910-1983), proboszcza parafii św. Jana Kantego w Poz­naniu w latach 1945-1983. Aktualność nauczania, pozostawionego przez tego świętobliwego kapłana, uwidacznia się w życiu wielu wiernych – „duchowych dzieci”, nie tylko spośród jego parafian. Po dziś dzień inspiruje on wielu do odkrywania bogactwa­ wiary, życia duchowego oraz do szukania i odnajdywania Boga w otaczającym świecie i do coraz bliższej więzi z Nim. Zapoznanie z Jego „myśla­mi” pozwala także dziś odkryć i przeżyć podstawową prawdę o miłości Boga Ojca i o człowieku będącym Jego dzieckiem, które niezależnie od swojego powołania stawia pytanie o Jego istnienie i relacje z Nim.

Mistyka codzienności to zbiór w większości niepublikowanych dotąd  tekstów  Joachima Badeniego, znakomitego dominikańskiego kaznodziei, duszpasterza akademickiego i arystokraty o nietypowym jak na duchownego poczuciu humoru.  Ojciec Badeni przedstawia bardzo osobistą wizję życia duchowego, w której Bóg pociąga nas poprzez piękno i urok swej Osoby, a  wiara jest zmaganiem się, wzajemnym „przymierzaniem” Stwórcy i człowieka. Książka ojca Joachima to z jednej strony świadectwo własnych duchowych poszukiwań, z drugiej bezcenny przewodnik dla tych, którym pytania o Boga i sens życia nie dają spokoju.

Czego w perspektywie objawionej prawdy oczekuje od nas Bóg? Odpowiedź na to pytanie wskazuje Autor na kanwie czytań liturgicznych przypadających na rok C. Teksty są pomocą do głoszenia homilii niedzielnych i osobistego rozważania. Przypominają, że Bóg jest nieustannie obecny w naszym życiu, kocha nas i opiekuje się nami. Ożywiają wiarę w miłość Chrystusa i Jego żywą obecność w naszym życiu. Ciekawe przykłady, wskazywanie praktycznych rozwiązań na duchowe dylematy wyznawców Chrystusa czynią lekturę tej książki interesującą.