Wędrówka wewnętrzna śladem św. Teresy z Avili - Wilfrid Stinissen OCD

Droga doskonałości - św. Teresa od Jezusa doktor Kościoła + Komentarz

Droga doskonałości pisana przez Teresę w latach 1566-82 jest przewodnikiem duchowym dla zakonnic zreformowanego przez nią Karmelu. Refleksja dotycząca tego dzieła Teresy jest pogrupowana według trzech najważniejszych tematów jej książki. Każdy temat jest przedstawiany w trzech różnych wymiarach. Pierwsze dwa wymiary służą pewnego rodzaju zarysowaniu ogólniejszej perspektywy zagadnienia, aby potem można było przejść do poglądów Teresy w danej dziedzinie.

Człowiek psychicznie zraniony nie jest z góry skazany na nieudane życie. Teresa wybrała swoją przyszłość przez wolne i odpowiedzialne postanowienie. Wzięła odpowiedzialność za swój los. Nie pozwoliła by powodowały nią impulsy  i psychiczne niedomagania. Chciała coś uczynić ze swoim życiem i tę wolę obróciła w czyn. Świadomie otworzyła się na Boga i z tej miłosnej relacji czerpała siłę, by stawić czoła wszystkim destrukcyjnym skłonnościom własnej psychiki

"Boże przebaczenie nie jest zapomnieniem. Bóg nie spuszcza zasłony na nasz grzech. Boże przebaczenie jest nowym stworzeniem, nowym życiem, w którym mój popełniony niegdyś grzech i jego następstwa zaczynają odgrywać pozytywną rolę. To jest przeorganizowanie całego życia, gdy to, co bezsensowne, nabiera sensu, a to, co dotychczas było przeszkodą, staje się środkiem i drogą. Dopóki żyjemy, nic nie jest definitywnie stracone ". [fragment książki]

Francuskie wydanie książki Ukryci w miłości zostało szczególnie wyróżnione wśród publikacji ubiegających się o miano najlepszej w dziedzinie duchowości. Decyzja francuskich czytelników potwierdza, że książka Wilfrida Stinissena OCD, pozornie skierowana tylko do braci i sióstr karmelitanek, może być wartościową lekturą dla każdego, niezależnie od powołania. Szwedzki karmelita bosy porusza w niej codzienne sprawy - takie jak praca, formy modlitwy i ascezy, odpoczynek - aby uczyć kontemplacyjnego stylu życia. Wszyscy jesteśmy powołani do miłości. Aby pozwolić się jej odnaleźć, wystarczy wejść w jej ukrycie... Jak to zrobić?

Jest moim jedynym pragnieniem i modlitwą, aby słowa, które mam głosić, przekazywały prawdę. Najgłębsza prawda, na której opiera się rzeczywistość, to trójjedyna bezgraniczna, udzielająca się, nieprzejednana miłość Boża. Ta miłość nieustannie spływa na stworzenie, wewnątrz i na zewnątrz nas, z tak różnorodnym bogactwem, że gdyby ją ująć w słowa, to cały świat nie pomieściłby ksiąg, które trzeba by napisać.

Ta książka mówi o tym, jak wygląda życie, kiedy Duch może wiać, kędy chce. Nie chodzi więc o to, by się w czymś wyćwiczyć. Nie znajdziemy tutaj żadnych wymagań, nie ma też wcale mowy o cnotach, które należy zdobywać. Cała książka mówi o owocach Ducha (Ga 5,22-23), a więc o tym, co się stanie, gdy pozwolimy, żeby Duch Święty nas prowadził i nami zawładnął.

W tej książce, która w całej pełni czerpie z chrześcijańskiej mistyki, spotykamy się z wyzwaniem, które daje nam wolność.

Zamiarem  autora jest właściwe ukazanie karmelitanki z Ávila na tle ówczesnej Hiszpanii, zadał on sobie pytanie, w jaki sposób kobiecie takiej jak Teresa udało się znacząco wpłynąć na świat mężczyzn, jakże podejrzliwy w stosunku do idei i praktyk religijnych, odbiegających od powszechnie uznawanej normy. Niewątpliwie sukces Teresy miał źródło w jej osobowości i braku zgody na zamknięcie w myślowych schematach charakterystycznych dla dynamicznego, lecz zarazem trawionego niepokojem społeczeństwa.

“Czcigodna Matka Włóczęga” to doskonała książka, przybliżająca postać i dzieło św. Teresy od Jezusa, doktora Kościoła, mistyczki i niedoścignionej mistrzyni modlitwy. Osoby, która jak mało kto w historii Kościoła chrześcijańskiego i historii ludzkości, poznała najgłębsze zakamarki duchowego wnętrza człowieka. W ciąg szybko zmieniających się wydarzeń umiejętnie wplatają się dwa inne, bardzo interesujące wątki. Jeden, z pozoru banalny, dotyczy pojawiającej się co jakiś czas na planie mapy z zamkami z rozległych okolic Kastylli. Doskonale obrazuje on kontekst geograficzny życia i działalności Świętej. Staje się zarazem dopełnieniem drugiego, tj. opowiadań Teresy na temat modlitwy. Bohaterka powieści, matka i fundatorka, a równocześnie włóczęga kastylijskich i andaluzyjskich dróg, zachęcana przez swoje siostry, z którymi podróżuje, do dzielenia się własnym doświadczeniem duchowym, opisuje inną, wewnętrzną drogę, od pierwszej aż do najbardziej tajemnej komnaty, w której mieszka Pan.