Trzeba ratować Kościół! - Abp Jan Paweł Lenga

Dziesięć mocnych rozmów o stanie Kościoła katolickiego i o jego przyszłości w Polsce:

„Dziś potrzeba formować silnych mężczyzn, gotowych iść na wojnę, gotowych oddać życie za drugiego. Wzorem dla nich powinien być św. Maksymilian Kolbe. A my ciągle przygotowujemy w seminariach ciepłe kluchy”.

"U samych korzeni zapaści Zachodu kryje się kryzys kulturowy i tożsamościowy. Zachód już nie wie, kim jest, ponieważ już nie wie i nie chce wiedzieć, kto go ukształtował, kto go utworzył takim, jakim był i takim, jakim jest. Wiele krajów nie zna dzisiaj swojej historii. To paraliżowanie samego siebie w naturalny sposób prowadzi do upadku., który otwiera drogę nowym cywilizacjom barbarzyńskim".

Ta wypowiedź kardynała Saraha streszcza zamysł jego trzeciej książki rozmów z Nicolasem Diatem. Proste stwierdzenie: nasz świat stoi nad przepaścią. Kryzys wiary i Kościoła, schyłek Zachodu, zdrada jego elit, relatywizm moralny, niczym nieograniczona globalizacja, nieokiełznany kapitalizm, nowe ideologie, polityczne wypalenie, wypaczenia islamskiego totalitaryzmu... Nadszedł czas, by postawić bezkompromisową diagnozę. Chodzi o coś więcej niż o analizę wielkiej przemiany naszego świata: uświadamiając powagę kryzysu, przez jaki przechodzimy, kardynał dowodzi, że uniknięcie piekła świata bez Boga, świata bez człowieka, świata bez nadziei, jest możliwe.

Przeprowadzając tę ambitną refleksję, kardynał Sarah pochyla się nad wszystkimi bez wyjątku kryzysami współczesnego świata i udziela ważnej lekcji duchowej: z drogi swego życia człowiek powinien uczynić doświadczenie wznoszenia duszy i dzięki temu, odchodząc z tego życia, będzie stworzeniem wznioślejszym niż u początków drogi.

W wywiadzie-rzece przeprowadzonym u progu 2015 roku siedemdziesięcioletni kardynał opowiada o swoim życiu, by następnie przyjrzeć się Kościołowi i światu. Mówi o kolejnych papieżach, dostrzegając ich charyzmaty i główne linie działania. Mówi o tym, co w Kościele dobre, ale nie waha się także piętnować karierowiczostwa, wpływów świata i braku życia duchowego u niektórych kapłanów. Dostrzega piękno człowieka i nie zgadza się na rezygnację z jego wielkości wynikającej z bycia stworzeniem Bożym, na obniżanie poprzeczki, na kompromis i wygodnictwo.

Jego ocena zjawisk zachodzących w świecie, z punktu widzenia zachodniej Afryki, zadziwia trafnością sądów. Globalizację nazywa nowym obliczem kolonizacji ubogich regionów. Nie waha się wskazać na wielkie niebezpieczeństwa zagrażające ludzkości odcinającej się od Boga. Nigdy jednak nie traci nadziei i optymizmu. Ufa Bogu i jest Mu wierny.

Najpiękniejsze strony wywiadu poświęcone są modlitwie. Kardynał jest zafascynowany duchowością benedyktyńską, kontemplacją, ciszą spotkania z Bogiem. Tysiące godzin modlitwy - jak sam mówi - zmieniały jego serce i dawały mu siłę.

Słowo kardynała Saraha wlewa w serce otuchę i pobudza do wiary. Takich właśnie pasterzy potrzebuje współczesny świat.

Coraz więcej ludzi zadaje sobie pytanie: dokąd zmierza Kościół za czasów papieża Franciszka? Skąd biorą się kolejne skandale, skąd przychodzą kolejne rewolucyjne zmiany? Gdzie jest granica tych zmian? Red. Krystian Kratiuk w jasny i klarowny sposób opisuje to, co się obecnie dzieje w Watykanie. Odpowiada na pytania, których wielu katolickich publicystów boi się wprost nawet zadać.

Alarm dla Kościoła. Nowa reformacja to dzieło głośnych i wyrazistych publicystów oraz pisarzy katolickich, którzy zmierzyli się z tematem największego od kilkuset lat kryzysu kościoła w Polsce i na świecie. Autorzy (m.in. Paweł Lisicki, Paweł Milcarek, ks. Tadeusz Isakowicz-Zalewski, Tomasz Terlikowski, ks. Jerzy Szymik, ks. Dariusz Kowalczyk, Grzegorz Górny, o. Jacek Salij, ks. Andrzej Kobyliński, Tomasz Rowiński) w kilkunastu bardzo mocnych wywiadach nie tylko diagnozują największe skandale i nadużycia oraz wskazują na upadek autorytetów, ale proponują również drogi wyjścia z sytuacji faktycznego chaosu, w którym kościół się obecnie znalazł.

„Pan Profesor Grzegorz Kucharczyk z fachowością, sumiennością i jasnością intelektualną historyka przedkłada czytelnikowi gruntowną i opartą na najnowszych badaniach naukowych analizę reformacji Marcina Lutra i jego zwolenników. Pozwala upewnić się, względnie – wyrobić sobie zdanie, nie tylko o teologiczno-religijnym i eklezjalnym dramacie reformacji, lecz także o istotnie negatywnych kulturowych, tzn. naukowych, prawno-moralnych, politycznych czy historycznych skutkach protestantyzacji ducha ludzkiego, które ujawniały się raz po raz w wiekach nowożytnych. (...)"

– Komu przeszkadza Pismo Święte?

– Kto chce zrehabilitować faryzeuszy?

– Między „Drogą, Prawdą i Życiem” a fałszywym miłosierdziem.

– Dlaczego Polacy są skazani na żydowską niechęć?

– Marcin Luter: buntownik czy Sługa Boży?

– Między homolandem a kalifatem. Czy żyjemy w czasach ostatecznych?

– Grób św. Piotra – lekarstwo na przeintelektualizowanie wiary katolickiej.

Kapłan, który wielokrotnie stawał twarzą w twarz z demonem, nie ma wątpliwości, że w każdej minucie naszego życia toczy się walka o zbawienie. Czy staniemy po stronie Boga i Maryi czy tez damy się uwieść tylko pozornie atrakcyjnemu złu?

W rozmowie z Tomaszem P. Terlikowskim ks. Piotr Glas zachęca nas, by wyzwolić się z własnych słabości, uzdrowić z grzechu oraz zniewoleń i podjąć trudną walkę o szczęście wieczne. Słynny rekolekcjonista, który podczas Wielkiej Pokuty na Jasnej Górze odmówił modlitwę o uwolnienie Polski spod mocy ciemności, bierze do ręki Dekalog i proponuje, by stał się on naszą mapą na drodze do Boga.

Ksiądz Stefano Gobbi, Sekretarz Matki Bożej, pisał, że Maryja jest straszna i potężna. Straszna dla wszystkiego, co demoniczne, i potężna, gdy roztacza nad nami swoją opiekę. Jak rozumieć wydarzenia ostatnich dekad? Co Maryja chce nam powiedzieć o czasach zamętu, w których żyjemy? Jaką nadzieję nam pozostawia?

Ksiądz Piotr Glas, który Maryi oddał całe swoje kapłańskie życie, prowadzi nas przez kolejne orędzia naszej Matki – w Fatimie, Akicie, Kibeho i La Salette – w których Maryja wzywała do przemiany serc. Jej wołania to odpowiedź na współczesny kryzys wiary. To także konkretne wskazówki, co mamy zrobić, by przygotować się na przyjście naszego Pana.

W chwili moralnej i duchowej tragedii Kościoła, dramatu wiary świeckich i kapłanów, głos z nieba, a właściwie krzyk Maryi, to jedyny ratunek, który nam zostaje.

Przesłanie rodzące się z lektury słów ojca Pelanowskiego to rodzaj testamentu duchowego, w którym zawarte zostały głębokie prawdy, najistotniejsze przemyślenia – i co najważniejsze – wskazówki kapłana, pasterza, kierownika duchowego, będące podsumowaniem jego dotychczasowej drogi życiowej.

Ta książka to przewodnik pozbawiony jakichkolwiek zbędnych słów. Z niebywałą dbałością o wypowiadane słowa autor prowadzi przez szereg zagadnień dotyczących naszej postawy moralnej, współczesnych zjawisk społecznych, lęków, zagrożeń, wątpliwości. Całość opiera na najmocniejszym fundamencie, jakim jest Pismo Święte. Każda wskazówka, każde przemyślenie wypływa wprost z przyjęcia słowa Bożego.

Zdumiewający tekst autora sprzed ponad stu lat, który trafnie przewidział przemiany polityczne, duchowe i cywilizacyjne, jakie rzeczywiście nastąpiły w XX i na początku XXI wieku!

Sołowjow określa wiek XX jako epokę ostatnich wielkich wojen. Traumatyczne doświadczenia XX stulecia mobilizują państwa do skutecznego zapobiegania konfliktom w przyszłości poprzez zjednoczenie sił wszystkich Europejczyków. W XXI wieku Europa buduje związek państw – swoiste stany zjednoczone Europy. Dokonuje się również przewrót cywilizacyjny i antropologiczny: następuje ostateczny upadek teoretycznego materializmu, ale jednocześnie powszechne odrzucenie tradycyjnej wiary w Boga. Na Zachodzie wzrasta zainteresowanie filozofiami Dalekiego Wschodu. W tym wszystkim obecny jest Antychryst, który jawi się jako pacyfista, uwodzący ludzkość obietnicą pokoju i sprawiedliwości bez Boga, w ramach nowej, pluralistycznej i synkretycznej religii bez wiary i dogmatów. Sprzeciwia mu się tylko mała grupa chrześcijan: katolików, prawosławnych i protestantów.

Wszystko to wydaje się znajome, tyle tylko że... Sołowjow pisał ten tekst w latach 1899-1900! Kardynał Giacomo Biffi nazwał książkę Sołowjowa proroczym ostrzeżeniem, dotyczącym współczesnych wcieleń Antychrysta. Książka, którą koniecznie trzeba przeczytać!

Opcja Benedykta nie jest niczym innym, jak tylko opowiedzeniem się za tym, aby Kościół był taki, jaki miał być od samego początku, jest to wybór, przed którym stają wszyscy wierzący chrześcijanie w obecnych postchrześcijańskich, neopogańskich czasach: czy nasze życie będzie nadal wyglądało tak, jakbyśmy żyli w normalnych czasach, czy też przyjmiemy, że jesteśmy wygnańcami w Babilonie i wejdziemy na drogę życia, która umożliwi nam zachowanie naszej wiary.

Café Katedra ukazuje wstrząsający dramat, jaki od czasu ostatniego Soboru narasta w Kościele, a którego najbardziej donośne akordy rozbrzmiewają podczas obecnego pontyfikatu. Synod amazoński jest jego swoistym apogeum, ujawnieniem tego dramatu w całej pełni.

Książka Ewy Polak-Pałkiewicz to praca (niemal) detektywistyczna, efekt wielowątkowego „śledztwa”; autorka docieka przyczyn kryzysu na wielu polach, próbuje wyjaśnić szeroki kontekst i całą złożoność dramatu, broniąc zarazem Kościoła przed jego oszczercami.

„Gdybym mógł wygłosić tylko jedno kazanie, wybrałbym takie, które mocno zirytuje wiernych, zwracając ich uwagę na Kościół, bezustannie rzucający rękawicę diabłu z jego diabelską pychą”, stwierdzał Chesterton. Café Katedra z pewnością niejednego zirytuje. Bohaterowie tej książki (m.in. zapominany papież św. Pius X i „wyklęty” arcybiskup Marcel Lefebvre) reprezentują Kościół walczący. Zawsze zwycięski.

Ten ważny dwugłos w obronie celibatu kapłańskiego wybrzmiewa w trudnym dla Kościoła czasie, gdy „kapłaństwo przechodzi przez czas ciemności. Wielu księży (…) zdezorientowanych nieustannym kwestionowaniem ich celibatu konsekrowanego, przeżywa pokusę, by zrezygnować i wszystko zostawić”. Jak piszą autorzy, do zabrania głosu przynagliła ich wyłącznie miłość do Kościoła i przekonanie, że celibat kapłański „chroni jego tajemnicę”, a „biada temu, kto będzie milczał”. Tekst wprowadzenia i podsumowania napisał kard. Sarah; został on „przeczytany i zaaprobowany przez Benedykta XVI”. Emerytowany papież w studium „Kapłaństwo katolickie” we właściwym sobie stylu analizuje „podstawową strukturę egzegetyczną, która umożliwia właściwą teologię kapłaństwa” i stosuje ją w interpretacji trzech tekstów biblijnych, przedstawiając fundament konieczności celibatu. Jego zdaniem u podłoża kryzysu kapłaństwa „tkwi błąd metodologiczny: odejście od przyjmowania Pisma Świętego jako słowa Bożego”. Jezus objawia nam w sobie pełnię kapłaństwa – z miłości składa samego siebie w ofierze. Kardynał Robert Sarah wpisuje swoją refleksję („Umiłować do końca. Eklezjologiczne i pastoralne spojrzenie na celibat”) w kontekst rzeczywistości omawianej na Synodzie o Amazonii, prowadzonej dziś ewangelizacji, Tradycji Kościoła (obalając przy tym pewne obiegowe sądy – w pierwszym tysiącleciu istnieli żonaci księża, ale z chwilą święceń razem z żoną byli zobowiązani do całkowitej wstrzemięźliwości seksualnej) i panującego zamętu eklezjologicznego. Przedstawiając ontologiczny związek między kapłaństwem a celibatem, podaje merytoryczne argumenty na rzecz utrzymania celibatu kapłańskiego i powrotu do radykalizmu Ewangelii.

W ramach niniejszego, frapującego wywiadu biskup Athanasius Schneider dokonuje trzeźwej i wnikliwej analizy panoszących się w Kościele kontrowersji oraz najbardziej palących kwestii naszych czasów, niosąc jasność i nadzieję znękanym katolikom. Wśród poruszanych przez księdza biskupa zagadnień znalazły się między innymi: rosnący zamęt doktrynalny, granice władzy papieskiej, dokumenty Soboru Watykańskiego II, Bractwo św. Piusa X, ideologie antychrześcijańskie i zagrożenia polityczne, trzeci sekret fatimski, tradycyjna forma rytu rzymskiego Mszy Świętej oraz synod amazoński. Niczym jego patron z IV wieku, św. Atanazy Wielki, biskup Schneider mówi rzeczy, których inni nie powiedzą, nieustraszenie podążając za radą św. Pawła:
Głoś naukę, nastawaj w porę, nie w porę, [w razie potrzeby] wykaż błąd, poucz, podnieś na duchu z całą cierpliwością, ilekroć nauczasz (2 Tm 4, 2).
Jego spostrzeżenia dotyczące wyzwań, przed którymi stoi dziś Chrystusowa owczarnia, są zasadniczą lekturą dla tych, którzy są lub pragną być wyczuleni na znaki naszych czasów. Analogicznie do Raportu o stanie wiary Josepha Ratzingera z 1985 r., Christus Vincit stanie się głównym punktem odniesienia na najbliższe lata.

„W swojej książce pt. Szkoła ciemności, wydawanej po raz pierwszy w Polsce, autorka ujawnia, w jaki sposób komuniści wykorzystywali Związek Nauczycieli oraz inne centrale związkowe do uzyskiwania wpływów politycznych. Pokazuje też, w jaki sposób komuniści i socjaliści za pomocą niszczenia Kościoła oraz doktryny LGBT próbowali narzucić światu nowy porządek. Niebezpodstawne są analogie do bieżącej sytuacji politycznej w Polsce i w Unii Europejskiej.

Bella Visano Dodd (1904-1969), wpływowa funkcjonariuszka Komunistycznej Partii USA, w 1950 roku porzuciła komunizm i powróciła do Kościoła. Jej zeznania przed Komisją do spraw Działalności Antyamerykańskiej są ważnym źródłem w badaniu dziejów komunistycznej konspiracji na świecie”.

Potrzebujemy radykalnej odnowy, powrotu do korzeni, dbałości o to, co święte.

Dlaczego Kościół katolicki jest pogrążony w tak głębokim kryzysie? Co będzie z naszą wiarą po czasach „zamkniętych kościołów”? Czy uda nam się ocalić to, co w Kościele najświętsze?

Wyjątkowa rozmowa przeprowadzona przez Pawła Lisickiego z biskupem Athanasiusem Schneiderem, niemieckim kapłanem, od lat posługującym w Kazachstanie, pokazuje oblicze Kościoła, o którym często zapominamy. Rozmówcy stawiają odważne pytania i formułują trafne diagnozy chorób, które zainfekowały Kościół od środka. Wspólnie zastanawiają się między innymi nad tym z jakiego powodu biskupi nie reagują stanowczo na ruch LGBT+? czy istnieje jeszcze w ogóle chrześcijańska Europa? Dlaczego abdykacja Benedykta XVI może być dla Kościoła tragiczna w skutkach? I czy iskra odnowy rzeczywiście wyjdzie z Polski? Głos bp. Schneidera to powrót do odwagi głoszenia i wskazywania na to, czym dla katolika jest powrót do źródeł.

Wielki ruch protestacyjny, który wstrząsnął Francją i Europą w maju i czerwcu 1968 r. nie oszczędził Kościoła. Niektórzy duchowni wspierali kontestacyjny zryw studencki i społeczny. Ale protest uderzył też w sam Kościół jako instytucję, stawiając pod znakiem zapytania rolę i wizerunek kapłana.

Problem opisany w tej książce przez długi czas był tematem tabu. Yves Chiron opowiada o roku 1968 w Kościele. W tym właśnie roku mają miejsce również wielkie wydarzenia kościelne: w obliczu narastającego kryzysu wiary Paweł VI ogłasza uroczyste Credo. Papież publikuje również encyklikę na temat antykoncepcji, Humanae Vitae, która dla wielu stanie się bardzo kontrowersyjna, w tym także dla niektórych episkopatów. Teologia wyzwolenia pojawia się w pełnym rozkwicie na konferencji w Medellin. Systematyczny przegląd ówczesnych dokumentów, źródeł prasowych i świadectw głównych aktorów tych dramatycznych wydarzeń został zwieńczony przez eksploracje wielu archiwów, zwłaszcza bardzo bogatych Archiwów Diecezji Paryża, co czyni z tej książki wyjątkowe dzieło, ukazujące w nowym świetle zamęt, jaki zapanował w Kościele w roku 1968, czego skutki niewątpliwie trwają do dzisiaj.