Śladami świętych - praca zbiorowa

Masz przed sobą książkę niezwykłą: żywoty świętych napisane z polotem, lekkością i fantazją, pełne humoru, anegdot, dających do myślenia, rozczulających lub mrożących krew w żyłach scen. Napisał je i wybrał dla Ciebie człowiek, który żyje ze świętymi w prawdziwej komitywie, lubi ich i szanuje, na dodatek – z czego jest bardzo dumny i na co mógłby przytoczyć wiele dowodów – ... z wzajemnością.

Poznaj ich wraz z nim i pokochaj, zaprzyjaźnij się z nimi – są tego naprawdę warci! I bądź pewny, że odpłacą ci się za to z nawiązką!

Kim byli święci z opowieści hagiograficznych? Dla wiernych pragnących zbawienia byli wzorami, ideałami, a czasem wręcz legendarnymi bohaterami. Wiedli doskonałe życie, o jakim zwykły człowiek mógł tylko marzyć, czynili cuda, zasłużyli na nagrodę w niebie i szacunek śmiertelników. Modlono się do nich, proszono ich o opiekę, wstawiennictwo, a ich dzieje opowiadano sobie z wypiekami na twarzy jak najciekawszą baśń. Dla władców i biskupów mogli być doskonałym instrumentem polityki. Każdy liczący się ośrodek życia religijnego i politycznego pragnął mieć własnego świętego - opiekuna, a także postać przyciągającą tłumy wiernych, a - co za tym idzie - strumień pieniędzy. Pielęgnowanie legendy i kultu świętego było więc bardzo ważnym zadaniem ówczesnych elit.

Autor opisuje, jak wraz z przemianami cywilizacyjnymi, społecznymi i kulturalnymi zmieniało się wyobrażenie świętości, jakie były typy pobożności, wzorcowe życiorysy. Przywołuje teksty hagiograficzne, które ukazują nam koloryt epoki. W żywotach świętych jak w zwierciadle odbijały się nie tylko programy ewangelizacyjne formułowane przez duchownych, plany polityczne i społeczne wyznaczane przez rządzących, lecz także wielkie oczekiwania wiernych.