Opcja Benedykta. Jak przetrwać czas neopogaństwa - Rod Dreher

Książka Maritaina przedstawia sytuację Kościoła tuż po zakończeniu II Soboru Watykańskiego, diagnozując szkodliwe tendencje umysłowe i zjawiska wśród intelektualistów. Krytyce zostaje poddana nie tylko filozofia współczesna, ale naiwne przejmowanie mód myślowych wśród samych katolików. Autor, szeroko komentując ślepe uliczki zachodniego idealistycznego myślenia, pokazuje potencjał kryjący się w tradycji myślenia realistycznego (zarówno w wariancie „uczonym”, jak i zdroworozsądkowym, reprezentowanym przez figurę wieśniaka), za którego wzór stawia filozofię św. Tomasza z Akwinu oraz chrześcijańską kontemplację. 

"Żyjemy w czasach dyktatury moralnego relatywizmu i rozmytych wartości. Nihilizmu i poprawności politycznej, która zastępuje prawdziwą religię. Bez powrotu do fundamentów wiary, która zbudowała zachodnią cywilizację, czeka nas katastrofa. Ta książka przypomina, dlaczego to Kościół katolicki jest skałą, mogącą nas przed tą katastrofą uchronić. Skałą, o której mówił Piotrowi Jezus Chrystus".

Łukasz Adamski, teolog, publicysta, krytyk filmowy i autor książki Bóg w Hollywood

Nowe wydanie książki świętego biskupa z 1920 roku. Mimo upływu niemal 100 lat od jej ukazania się, nic nie straciła na aktualności.

Wszystkie rewolucje łączy poczucie pychy odrzucającej Boga i uzurpującej sobie prawo przemawiania w imieniu wszystkich. Najważniejszym atakiem tych rewolucji był ten na Boga. Celem było odebranie Mu miejsca i władzy nad człowiekiem. Wielka wspólnota chrześcijańska budowana w średniowieczu, Christianitas, opierała się m.in. na jedności religijnej, a zasady wiary miały bezpośrednie przełożenie na życie społeczne. Ten ład został zakwestionowany przez rewolucję protestancką. Jej konsekwencją było oświecenie: prąd filozoficzny, a potem moda intelektualna upowszechniająca – oparty na racjonalizmie – ateizm. Jej wyrazem była tzw. rewolucja francuska (zwana też „antyfrancuską”), która zniosła dotychczasowy porządek polityczny. Dostarczyła ona gleby dla rozwoju i wybuchu rewolucji komunistycznej w Rosji oraz narodowosocjalistycznej w Niemczech. Współczesny neomarksizm radykalnie żąda zrównania praw ludzi i zwierząt, głosi rewolucję gender, fanatycznie podchodzi do zagadnień ekologicznych. Dochodzi w tym do otwartego satanizmu i „kultury śmierci”, skierowanej przeciw prawdzie o człowieku.

W obliczu ogłoszenia decyzji Ojca Świętego o ustąpieniu ze Stolicy Piotrowej publikacja ta zyskuje dodatkowe znaczenie. Zawarte w niej myśli Ojca Świętego wydają się nieść nową głębię. Rozważania o wierze, fundamencie życia każdego chrześcijanina, stają się ostatnim przesłaniem Benedykta jako papieża dla jego Kościoła. W czasach kryzysu i rozmywających się wartości, w chwilach, kiedy rzeczywistość wydaje się ponad ludzkie siły, papież Benedykt XVI zachęca do przyjęcia postawy pokory, dzięki której można osiągnąć szczęście i wewnętrzny spokój. 

W Ostatnich rozmowach emerytowany papież mówi wprost o powodach swojej rezygnacji, kluczowych momentach swojego pontyfikatu, o konklawe i o swoim następcy – Franciszku oraz o trudnych i kontrowersyjnych wydarzeniach, które miały miejsce, gdy zasiadał na Tronie Piotrowym, m.in. o aferze Vatileaks, trudnych reformach kurii rzymskiej, lobby gejowskim i nadużyciach seksualnych w Kościele. Benedykt XVI nigdy wcześniej nie mówił tak otwarcie o swojej wierze, współczesnych wyzwaniach chrześcijaństwa i o przyszłości Kościoła. Jeden z największych teologów i myślicieli naszych czasów opowiada również o swojej rodzinie i innych drogich mu osobach, a także o kluczowych momentach w swojej biografii. Po raz pierwszy w historii Kościoła papież podsumowuje swój pontyfikat oraz szczerze odpowiada na pytania, które od kilku lat nurtują nie tylko dziennikarzy, ale i wielu katolików.

„Bóg uczynił ze swego jedynego Syna dar dla nas, przyjął nasze człowieczeństwo, by dać nam swoje Bóstwo. Tajemnica Wcielenia wskazuje, że Bóg nie dał nam czegoś, lecz dał samego siebie w swoim Synu Jednorodzonym”.

Poruszające rozważania Benedykta XVI.

Książka dotyka problemów człowieka, jego uczuć i tęsknot. Mówi o samotności, znużeniu życiem, pośpiechu, zniewoleniu, przemocy, a równocześnie o pragnieniu wyzwolenia, sprawiedliwości, pokoju, życia, miłości. W świeckich zachowaniach, takich jak: wakacyjne podróże, weekendowe wyjazdy, fascynacja sportem, ekologiczna pasja czy nawet teatr absurdu, zauważa ukryte wołanie współczesnego świata, które w pełni zaspokoić może tylko Bóg.

Znany niemiecki dziennikarz, autor bestsellerów o chuście z Manoppello i o Ziemi Świętej, tym razem w pasjonujących, chwilami sensacyjnych reporterskich relacjach przybliża nam nieznane fakty i „kuchnię” pontyfikatu Benedykta XVI, któremu Paul Badde towarzyszył z bliska jako korespondent dziennika „Die Welt”.

Z przedmowy abp Georg Gänsweina, osobistego sekretarza Benedykta XVI: „W żadnej innej książce o „niemieckim papieżu” nie da się znaleźć więcej włożonej pracy, więcej znajomości tematu, więcej dociekań, więcej odbytych podróży i bliższego obcowania z papieskimi zagadnieniami. Nie jest to jednak hagiografia, tylko krytyczne, pełne humoru, momentami nawet wojownicze towarzyszenie papieżowi przez osiem lat obserwacji dokonywanych przez doświadczonego reportera. To świadectwo wiarygodnego kronikarza”.

Autor przedstawił genezę powstania współczesnego ekumenizmu, którego początki sięgają XIX wieku, a który był inspirowany przez rabinów żydowskich w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej, gdy z braku pastorów obsługiwali zbory protestanckie. Następnie idee ekumenizmu trafiły podczas II Soboru Watykańskiego do dokumentów soborowych, a następnie do Kościoła Katolickiego. Autor ukazał przenikanie trybalizmu - zwłaszcza w Ameryce Południowej - do obrzędów katolickiej mszy świętej, który rozszerzając się zagraża podstawowym regułom liturgii i wiary katolickiej.

Benedykt XVI o najważniejszych wydarzeniach historii zbawienia.

Książki ks. Roberta Hugh Bensona mają niebagatelne znaczenie dla współczesnej kultury katolickiej, gdyż poruszana tematyka i przytaczane zagadnienia nie utraciły swej aktualności i są trwałym dziedzictwem myśli katolickiej. Tożsamość wiary i relacje Kościoła do świata, podejmowane z rozmachem i precyzją, wyrażają solidną wiedzę i gorący zapał autora, a u ich podstaw leży umiłowanie Boga i Kościoła oraz czerpanie z doświadczeń trudnego okresu poszukiwania prawdy i nawrócenia do Kościoła katolickiego.

Paradoksy katolicyzmu to rozważanie duchowych tajemnic kryjących się w pozornych sprzecznościach nauczania Kościoła katolickiego – ludzkiego, jak i Boskiego.

Autor przedstawia zasadnicze zmiany, sprzeczne z Tradycją Kościoła Katolickiego, które zostały wprowadzone w wyniku podjętych reform podczas II Soboru Watykańskiego. Wiele wprowadzonych wówczas modernistycznych reform i zmian, inspirowanych między innymi przez masonerię, nie wytrzymało próby czasu i przyniosło szkody Kościołowi Katolickiemu i wiernym. Kryzys wiary, laicyzacja życia, spadek powołań, zamykanie kościołów, zwłaszcza na Zachodzie - to tylko niektóre skutki. Również reforma liturgii nie sprzyjała umacnianiu Kościoła Katolickiego. Kilkadziesiąt lat, które upłynęły od czasu Soboru, potwierdziło słuszność obaw Autora, o zagrożeniach jakie niosły dla Tradycji zmiany m. in. w liturgii Mszy Świętej.

Ks. prof. Michał Poradowski ukazał w Trzydziestoleciu Drugiego Soboru Watykańskiego przyczyny i kulisy zwołania II Soboru Watykańskiego. Autor wnikliwie przedstawił negatywne skutki, jakie przyniosły Kościołowi katolickiemu niektóre reformy zapoczątkowane na tym Soborze. Publikacja ta pomaga w zrozumieniu przemian zachodzących obecnie w Kościele katolickim, zarówno w Polsce, jak i na świecie.

Jeżeli każdemu katolikowi wystarczy wiedzieć o nauce Kościoła w ogólności, to katolik wykształcony powinien ponadto bliżej poznać dowody, na których opiera się jego wiara, aby według słów św. Pawła „wiedział, jako ma każdemu odpowiedzieć” (Kol 4, 6). Zapoznać czytelnika z tymi dowodami jest właśnie zadaniem apologetyki. Katechizm apologetyczny ks. Gadowskiego jest doskonałym wykładem świętej Wiary katolickiej, napisanym przystępnym językiem w prosty, przekonujący sposób. Książka będzie dobrze służyć wszystkim, którzy pośród zalewu modernistycznych treści chcą poznać, w co naprawdę zobowiązani są wierzyć jako rzymscy katolicy.

Aby zrozumieć przesłanie tej książki należy wziąć pod uwagę, iż ks. Malachi Martin znał treść Trzeciej Tajemnicy Fatimskiej, że pod koniec życia zastanawiał się w jaki sposób, nie łamiąc wprost przysięgi milczenia, przekazać najistotniejsze informacje dotyczące ostrzeżeń Matki Boskiej z Fatimy. Ślady tego - z bardzo ważnym i zupełnie sensacyjnym wątkiem, pomijanym przez badaczy Objawień Fatimskich - można odkryć w Internecie, słuchając wywiadu jakiego ks. Malachit Martin udziela jednej z amerykańskich stacji radiowych. Widząc w jaki sposób sprzysiężenie, by nie opublikować Tajemnicy lub by ją sfałszować, niszczy Kościół i cywilizację chrześcijańską, Autor spróbował jej istotne fragmenty i zasadnicze przesłanie wpleść w wątek powieści, tym bardziej, że zasłonić się mógł szczegółami dostępnymi z innych objawień i potwierdzającymi to, co sam znał z Fatimy (choćby intronizacja Szatana i upadek w Rzymie). Fabuła dotycząca Wschodu, kwestia poświęcenia Rosji i jej nawrócenia, które się nie dokonało, a które jest tak ważne dla Fatimy, olbrzymich i niespełnionych nadziei papieża związanych z polityką wschodnią, rozminięcia się jego oczekiwań z osiągniętym efektem, przyczyny tej sytuacji, wydają się tym w książce, co bierze się bezpośrednio z wiedzy ks. Malachiego Martina o Trzeciej Tajemnicy Fatimskiej i jego przemyśleń na ten temat w konfrontacji z obserwowanym gwałtownym kryzysem Kościoła, wiary i władzy samego papiestwa.

Co mistyczka Katarzyna Emmerich przekazała nam o czasach dwóch papieży? Dlaczego Łucja, wizjonerka z Fatimy, mówiła o ojcu świętym i biskupie ubranym na biało, których widziała żyjących jednocześnie? Czy słynne proroctwa Malachiasza odnoszą się do papieży naszych czasów, którzy zostają przez niego nazwani „ostatnimi”?

Mistycy to przewidzieli: Kościół ogarnie zamęt. Apostazja wśród świeckich i duchownych, lobby homoseksualne wśród księży, prześladowania chrześcijan. Nadejdzie era dwóch papieży. Potwierdzają to objawienia maryjne w ostatnich dekadach na całym świecie. Czy powinniśmy bać się końca Kościoła i końca świata?

Święta Faustyna Kowalska czy Luiza Piccarreta mówią jasno: po okresie ciężkiego ucisku, Kościół rozkwitnie na nowo.

Czy to już koniec naszej cywilizacji?

Trzymamy w ręku książkę, która jest jednym z najważniejszych dzieł współczesnej humanistyki, nie tylko polskiej. Wybitny uczony i pisarz, wielki erudyta, prof. Wojciech Roszkowski, dokonuje w niej bilansu naszej cywilizacji.

Bilans to dramatyczny. Upadek zachodniej kultury, do której przecież i my, Polacy, należymy, wieszczono co prawda już sto lat temu, ale wówczas była to bardziej przepowiednia niż udokumentowana teza. Dziś nasze wielowiekowe dziedzictwo zostało przez elity europejskie oraz amerykańskie w całości odrzucone, co uznaje się za wyraz postępu. Konsekwencją takiej postawy jest zrównanie zbrodni i osiągnięć, wierności i zdrady, bohaterstwa i tchórzostwa, mądrości i głupoty, kłamstwa i prawdy. Obrazowo rzecz ujmując, zwolennicy teorii o istnieniu wielu prawd chcą się przejrzeć w roztrzaskanym lustrze.

Książka w całości stanowi piękna opowieść o wierności dziedzictwu, o stale żywej, na nowo odkrywanej Tradycji, a także o ewangelicznej stałości i Pięknie, które ma moc ewangelizowania w świecie wciąż powstających i ginących zjawisk, barw, świateł.

Możemy przeczytać w niej o tym, jak bardzo diabeł boi się tradycyjnej Mszy, o tym, że łączy ona z wiarą pierwszych wieków, jest Msza przyszłości, a nie chwilową modą, a także o tym, że oducza księży aktorstwa, za to wprowadza w świat kontemplacji. Specjalnym dodatkiem do książki jest rozmowa z x. dr Romanem Kneblewskim, proboszczem parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bydgoszczy, pt. "Nie stawiajmy Kościoła na głowie".

Kolejna, po Mszy św. Trydenckiej, apologia "starej" Mszy, która w każdej epoce okazuje się być nowa i życiodajna.

Apogeum niesławnej rewolucji francuskiej.

Bałwochwalczy wiek XVIII ginie w potokach ludzkiej krwi. Spuszczone z łańcucha piekielne demony grabią i mordują. On Karol Cheval młody, wygadany czeladnik, agitator i sankiulota, człowiek zbrodniarza Marata, po chwili zaś zaciekły wróg rewolty od wewnątrz. Ona Cecylia Leroi nastoletnia, ładna i bystra brunetka, córka zdobywcy Bastylii, świadoma, że to monarchia było o niebo lepsza.

A pomiędzy nimi: świat walący się w gruzy, strach przed donosicielami, szpiegami, komisarzami i gilotyną, trwoga przed kanalią, która samozwańczo dorwała się do władzy.

Z książki Vallego wyłania się heroiczny wizerunek człowieka atakowanego przez wszelkiego rodzaju nieprzyjazne siły w Kościele i spoza Kościoła, sprzymierzone przeciwko niemu. Przyczyny tego wszystkiego teraz możemy zobaczyć zrozumieć. Benedykt nie głaskał świata, a przede wszystkim ani sobie, ani Kościołowi nie pozwalał na dwuznaczności, w których Kościół grzęźnie za naszych dni.
Marco Tosatti

Jedna z najważniejszych książek religijnych w obecnym czasie.

Kardynał Müller, autorytet Kościoła, były prefekt Kongregacji Nauki Wiary, w bezkompromisowy sposób podejmuje najbardziej palące dla katolików kwestie. Kto może przyjmować Komunię św.? Jaką władzę ma papież? Czy można zmieniać nauczanie Kościoła? Na czym polega odpuszczenie grzechów? Książka jest przejawem troski o Kościół w dobie powszechnego relatywizmu i rozmycia prawdy.

Prorok Jonasz miał według nakazu Boga wzywać do nawrócenia, ale wieszczył rychłą zagładę Niniwy. Wcale się nie sprzeniewierzył Bogu, bo okazało się to najlepszym sposobem na spowodowanie nawrócenia tego znanego z okrucieństw miasta. Głosząc Ewangelię, dziś każdy kapłan staje wobec świata, który jest nie tylko coraz bardziej bezbożny, okrutny i rozpustny, ale wydaje się też, że nie znajduje siły do podniesienia się z upadku. Katastrofa jest nieuchronna. Pięść, która pojawiła się nad portugalską Maderą 28 stycznia 2016 roku, to nie tyle ostrzeżenie przed karą z nieba, ile raczej ostrzeżenie przed karą, jaką sami sobie gotujemy. Ręka Boża jest jednak gotowa nawet z ruin stworzyć nowy świat. "Wygłosiłem te rekolekcje z wiarą w moc ramienia Boga, które bez względu na to, co się stanie w najbliższych latach, podtrzyma nas nie tylko na duchu, ale też da siłę potrzebną do odbudowy ze zgliszcz. Nie łudzę się, że wszystko będzie dobrze, mam jednak nadzieję w Bogu, który jest Wszechmogącym Optymistą."

W epoce liberalizmu, w której przyszło nam żyć, jako „katolickie” nierzadko prezentowane są dziś opinie, które wywodzą się raczej ze świata nieprzychylnego Kościołowi i które nie wprost (a czasami i wprost!) atakują dogmaty Magisterium kościelnego. Leksykon modernistów polskich, odwołując się do encyklik papieskich i orzeczeń soborowych, demaskuje te próby.

Reprint Mszału rzymskiego (mszalika codziennego) w przekładzie i opracowaniu benedyktynów tynieckich, wydanego w Poznaniu w 1963 r. z imprimatur bp. Karola Wojtyły.

Oprawa z naturalnej skóry, tłoczenie i złocenie okładki, złocenie i zaokrąglenie brzegów kart.

Zdumiewający tekst autora sprzed ponad stu lat, który trafnie przewidział przemiany polityczne, duchowe i cywilizacyjne, jakie rzeczywiście nastąpiły w XX i na początku XXI wieku!

Sołowjow określa wiek XX jako epokę ostatnich wielkich wojen. Traumatyczne doświadczenia XX stulecia mobilizują państwa do skutecznego zapobiegania konfliktom w przyszłości poprzez zjednoczenie sił wszystkich Europejczyków. W XXI wieku Europa buduje związek państw – swoiste stany zjednoczone Europy. Dokonuje się również przewrót cywilizacyjny i antropologiczny: następuje ostateczny upadek teoretycznego materializmu, ale jednocześnie powszechne odrzucenie tradycyjnej wiary w Boga. Na Zachodzie wzrasta zainteresowanie filozofiami Dalekiego Wschodu. W tym wszystkim obecny jest Antychryst, który jawi się jako pacyfista, uwodzący ludzkość obietnicą pokoju i sprawiedliwości bez Boga, w ramach nowej, pluralistycznej i synkretycznej religii bez wiary i dogmatów. Sprzeciwia mu się tylko mała grupa chrześcijan: katolików, prawosławnych i protestantów.

Wszystko to wydaje się znajome, tyle tylko że... Sołowjow pisał ten tekst w latach 1899-1900! Kardynał Giacomo Biffi nazwał książkę Sołowjowa proroczym ostrzeżeniem, dotyczącym współczesnych wcieleń Antychrysta. Książka, którą koniecznie trzeba przeczytać!

Kiedy latem 1986 roku ksiądz Luigi Giussani, założyciel ruchu Komunia i Wyzwolenie, zaprosił mnie do wygłoszenia w Collevalenzy rekolekcji dla kapłanów należących do tego ruchu, otrzymałem właśnie książkę Josefa Piepera, w której zebrano jego traktaty o miłości, nadziei i wierze, opublikowane kolejno w latach 1935, 1962 i 1971. Ten zbieg okoliczności skłonił mnie do podjęcia tematu trzech "cnót teologicznych" i do skorzystania z filozoficznych medytacji Piepera... Początkowo wahałem się, czy zgodzić się na prośbę o publikację, z którą zwrócili się do mnie uczestnicy rekolekcji w Collevalenzy. Kiedy jednak po dwóch latach ponownie przejrzałem moje notatki, wydało mi się, że powiązanie filozofii, teologii i duchowości, którego spróbowałem dokonać w czasie przygotowań do rekolekcji, może być inspirujące i ukazywać nowe punkty widzenia... Mam nadzieję, że ta niewielka książeczka, tak jak kazania, które stoją u jej podstaw, stanie się pomocą we wprowadzeniu do tych podstawowych zasad, w których życie człowieka otwiera się na Boga i w ten sposób staje się prawdziwie ludzkie.

Co jest zgodne z duchem liturgii? Ksiądz i wierni razem zwróceni ku Panu czy ksiądz i wierni patrzący na siebie? Cisza modlitewna czy głośne recytacje? Muzyka sakralna czy piosenki do gitary? Uświęcony obrzęd czy atmosfera i spontaniczność? Zachowanie kanonu modlitwy czy swobodna twórczość? Święte obrazy czy puste ściany? Na ołtarzu krucyfiks czy tylko mikrofon? Przed Panem na klęczkach czy na stojąco?
Książka Duch liturgii została przyjęta w świecie jako zarys odbudowy liturgii katolickiej i zaproszenie do szkoły modlitwy. Nie jest to więc książka tylko dla specjalistów; teologów czy liturgistów. Duch liturgii (tak bardzo różny od ducha czasu) to arcyciekawa książka o tym, co najważniejsze: o naszej modlitwie i o liturgii, która, jak przypomniał Sobór Watykański II, stanowi źródło i szczyt życia Kościoła.

– Komu przeszkadza Pismo Święte?

– Kto chce zrehabilitować faryzeuszy?

– Między „Drogą, Prawdą i Życiem” a fałszywym miłosierdziem.

– Dlaczego Polacy są skazani na żydowską niechęć?

– Marcin Luter: buntownik czy Sługa Boży?

– Między homolandem a kalifatem. Czy żyjemy w czasach ostatecznych?

– Grób św. Piotra – lekarstwo na przeintelektualizowanie wiary katolickiej.

"U samych korzeni zapaści Zachodu kryje się kryzys kulturowy i tożsamościowy. Zachód już nie wie, kim jest, ponieważ już nie wie i nie chce wiedzieć, kto go ukształtował, kto go utworzył takim, jakim był i takim, jakim jest. Wiele krajów nie zna dzisiaj swojej historii. To paraliżowanie samego siebie w naturalny sposób prowadzi do upadku., który otwiera drogę nowym cywilizacjom barbarzyńskim".

Ta wypowiedź kardynała Saraha streszcza zamysł jego trzeciej książki rozmów z Nicolasem Diatem. Proste stwierdzenie: nasz świat stoi nad przepaścią. Kryzys wiary i Kościoła, schyłek Zachodu, zdrada jego elit, relatywizm moralny, niczym nieograniczona globalizacja, nieokiełznany kapitalizm, nowe ideologie, polityczne wypalenie, wypaczenia islamskiego totalitaryzmu... Nadszedł czas, by postawić bezkompromisową diagnozę. Chodzi o coś więcej niż o analizę wielkiej przemiany naszego świata: uświadamiając powagę kryzysu, przez jaki przechodzimy, kardynał dowodzi, że uniknięcie piekła świata bez Boga, świata bez człowieka, świata bez nadziei, jest możliwe.

Przeprowadzając tę ambitną refleksję, kardynał Sarah pochyla się nad wszystkimi bez wyjątku kryzysami współczesnego świata i udziela ważnej lekcji duchowej: z drogi swego życia człowiek powinien uczynić doświadczenie wznoszenia duszy i dzięki temu, odchodząc z tego życia, będzie stworzeniem wznioślejszym niż u początków drogi.

Wielki naród – grzeszników. Tyle razy przyszło nam zawieść oczekiwania Nieba, ale Opatrzność wciąż pokłada w nas swoje nadzieje. Dlaczego właśnie my? Jaka jest nasza misja? Dlaczego pan Bóg wysyła do nas swoich proroków, by nam o niej przypominali?

Monumentalne, znakomicie udokumentowane dzieło analizujące posoborową rewolucję liturgiczną, napisane przez wybitnego katolickiego apologetę, konwertytę z anglikanizmu i długoletniego prezesa organizacji Una Voce International. „Książka Daviesa jest poświęcona nowej Mszy, ale czytając, czym jest ta Msza i jak doszło do jej opracowania oraz upowszechnienia, nie sposób nie zatęsknić za tradycyjną Mszą św., za jej jednoznacznością doktrynalną, wzniosłością i liturgicznym pięknem” (fragment wstępu autorstwa ks. Karola Stehlina FSSPX).

W `Listach starego diabła do młodego` piekielna ekscelencja, podsekretarz stanu w piekle, wymienia urzędowe listy ze swoim podwładnym, bratankiem, młodszym diabłem, który ma okazać swoje zdolności w służbie kusicielskiej. Za tym humorem, dowcipem, elegancją, za tą dociekliwością i przewrotnością kryją się ważne przesłania i pytania. Najważniejsze z nich to pytanie o rolę i miejsce zła w świecie stworzonym przez Boga.

Ta błyskotliwa, przewrotna książka przynosi głęboką analizę kondycji duchowej współczesnego człowieka. Rozstrzyga wiele wątpliwości i odpowiada na wiele pytań, zwłaszcza na pytanie o rolę i miejsce zła w świecie stworzonym przez Boga.

Bestsellerowe rozmyślania Benedykta XVI o fundamentach wiary chrześcijańskiej

„Będziemy potrzebowali jeszcze trochę więcej czasu, aby lepiej zrozumieć w dłuższej perspektywie znaczenie życia i posługi Piotrowej Benedykta XVI, ale trzeba z całym szacunkiem i sympatią podejmować takie próby, starając się wskazać, niezależnie od konkretnych wydarzeń, które przez jakiś czas w bardziej spektakularny sposób zajmowały uwagę opinii publicznej w ostatnich latach, charakterystyczne rysy tych rządów i tego nauczania, które zostawiają Kościołowi głębszy, mocniejszy i trwalszy spadek, niż wielu się do tej pory wydaje”.

– O.Federico Lombardi SJ

Wielki ruch protestacyjny, który wstrząsnął Francją i Europą w maju i czerwcu 1968 r. nie oszczędził Kościoła. Niektórzy duchowni wspierali kontestacyjny zryw studencki i społeczny. Ale protest uderzył też w sam Kościół jako instytucję, stawiając pod znakiem zapytania rolę i wizerunek kapłana.

Problem opisany w tej książce przez długi czas był tematem tabu. Yves Chiron opowiada o roku 1968 w Kościele. W tym właśnie roku mają miejsce również wielkie wydarzenia kościelne: w obliczu narastającego kryzysu wiary Paweł VI ogłasza uroczyste Credo. Papież publikuje również encyklikę na temat antykoncepcji, Humanae Vitae, która dla wielu stanie się bardzo kontrowersyjna, w tym także dla niektórych episkopatów. Teologia wyzwolenia pojawia się w pełnym rozkwicie na konferencji w Medellin. Systematyczny przegląd ówczesnych dokumentów, źródeł prasowych i świadectw głównych aktorów tych dramatycznych wydarzeń został zwieńczony przez eksploracje wielu archiwów, zwłaszcza bardzo bogatych Archiwów Diecezji Paryża, co czyni z tej książki wyjątkowe dzieło, ukazujące w nowym świetle zamęt, jaki zapanował w Kościele w roku 1968, czego skutki niewątpliwie trwają do dzisiaj.

Ile dusz katolickich zginęło w ciągu ostatnich pięćdziesięciu lat? Ilu ludzi odeszło od wiary katolickiej albo z powodu wyznawania religii fałszywej, albo z powodu braku jakiejkolwiek religii w ich życiu? I dlaczego praktycznie nikt w Kościele nie mówi nic na ten temat?

Kościół stracił zrozumienie samego siebie. Katolicy nie rozumieją już, kim są, jaka jest ich rola w historii ani jaka ma być ich właściwa relacja z Bogiem. Stało się to w wyniku niszczycielskiej destrukcji życia katolickiego. Dzisiejsi biskupi funkcjonują w rzeczywistości, jaką jeden z kanadyjskich biskupów nazwał zarządzaniem upadkiem.

Ta książka ma pomóc katolikom zrozumieć naturę kryzysu i błędy, które go wywołały, a także wzbudzić w katolikach poważną potrzebę uporządkowania naszego życia duchowego jeśli chcemy osiągnąć niebo.

Czym jest neopogaństwo? Jaka jest jego geneza? Jak się wyraża i do czego zmierza? Co można i należy robić wobec tego bardzo poważnego wyzwania, przed którym stoi dzisiaj chrześcijaństwo - wyzwania, które bywa jeszcze rzadko brane pod uwagę? Na te pytania próbują odpowiedzieć autorzy niniejszego opracowania, ukazując zarazem chrześcijaństwo jako skuteczną alternatywę dla nowego pogaństwa, tak jak chrześcijaństwo okazało się nią dla pogaństwa starożytnego. Co więcej - w konfrontacji z neopogaństwem chrześcijaństwo jawi się jako jedyna propozycja religijna, która odpowiada zarówno poszukiwaniom, jak i możliwościom religijnym człowieka.

Wielu ludzi, tak niewierzących, jak i katolików, widzi we Franciszku bohatera: z jednej strony skromnego przywódcę Kościoła, a z drugiej superpapieża, który wykorzystując swoją władzę, czuwa nad światem przeżywającym globalne kryzysy od zmiany klimatu i masowych migracji po plagę nędzy i głodu. Jednocześnie Franciszek dzieli swój Kościół, dążąc do zmian, zwłaszcza w sprawach małżeństwa, seksualności i rozwodów. Wielu katolików uważa te zmiany za niedopuszczalne, za zdradę nie tylko nauczania Kościoła, lecz także słów samego Jezusa Chrystusa. Pontyfikat Franciszka jest oszałamiającym sukcesem, fenomenem medialnym lecz także ryzykowną rozgrywką, która doprowadziła autorytet papieża do punktu krytycznego, grożącego nie tylko buntem, lecz także schizmą.