Oddać życie. Dominikanin, biskup i męczennik o darze Eucharystii - Pierre Claverie OP

Już za życia nazywano go „Ojcem prawowierności”, po śmierci - „Kolumną Kościoła” (określenie św. Grzegorza z Nazjanzu). Historyk Cornelius Clifford napisał w Encyklopedii katolickiej, że św. Atanazy był „największym głosicielem myśli katolickiej dotyczącej wcielenia Chrystusa, jakiego kiedykolwiek miał Kościół”, a kard. Newman nazwał go „główną - po apostołach - postacią, przez którą święte prawdy chrześcijaństwa zostały przekazane światu”.
Czy istnieją jakieś współczesne odniesienia do kryzysu ariańskiego? Michael Davies pozostawia odpowiedź czytelnikowi…

Zachwycić się tą Miłością to pierwszy z dwóch tomów serii „Rozważania o Eucharystii”. Tak jak Rozważania o wierze to obowiązkowa lektura wielokrotnego użytku dla tych, którzy dążą do doskonałości na płaszczyźnie duchowej, tak Zachwycić się tą Miłością. Rozważania o Eucharystii odkryją przed nami miłość Jezusa Eucharystycznego obecnego pośród nas. Ożywczą, realną, odkupieńczą. Pozycja jest przeznaczona dla wszystkich, którzy tęsknią za pogłębioną, świadomą wiarą.

Św. Karol Boromeusz należy do czołowych postaci Kościoła katolickiego. Ten biskup i kardynał jest przykładem gorliwego pasterza, bez reszty oddanego sprawie Bożej, który nie liczył się z żadnym trudem i ofiarą. Zmarł młodo, bo w wieku zaledwie 46 lat, wyniszczony nadludzką pracą i pokutnym trybem życia. Kościół bardzo wiele mu zawdzięcza. To właśnie dzięki niemu mógł dokończyć swoich obrad Sobór Trydencki. Święty Karol Boromeusz był też pośród tych, którzy pierwsi podjęli z gorliwością realizację odnowy posoborowej. Owoce pasterskiego trudu św Karola trwają do dzisiaj w Kościele mediolańskim, ale nie tylko. Przez nie ustawiczne niejako odczuwamy Jego obecność. Kilkakrotnie nawiedzałem jego grób, który znajduje się w krypcie katedry mediolańskiej.

Żywot każdego z męczenników angielskich, jest otwartą księgą, uczącą nas najszczytniejszych cnót chrześcijańskich, zapalającą do wykonania tych cnót mimo i wbrew wszelkim trudnościom i przeszkodom. Da Bóg - i nasze walki i cierpienia nie pójdą na marne, jeżeli w walkach tych i w znoszeniu cierpień będziemy się starali wstępować choć z daleka w ślady błogosławionych męczenników angielskich, zapatrując się na ich gorącą wiarę, żelazną pracę, wytrwałość w przeciwnościach i niczym nie dającą się złamać ufność w miłosierdziu Bożym. I do nas, do całego katolickiego Kościoła, jakby proroczym duchem natchniony, papież Leon XIII wyrzekł o Anglii: "A ty Anglio, ze krwi tej męczeńskiej powstać masz, a próżną nie będzie tak droga śmierć dobrych synów twoich, gdy ci źli albo się nawrócą, albo je Bóg wytraci".

Fragment Wstępu

Na pierwszy rzut oka Carlo Acutis był zwyczajnym nastolatkiem. Tak jak wielu jego rówieśników uwielbiał kreskówki, filmy i gry komputerowe. Pasjonował się informatyką – uważany był za komputerowego geniusza, lubił podróże, morze i spotkania z przyjaciółmi. Jednak wszystkich, którzy się z nim stykali, urzekała jego niezwykła uczynność, bezinteresowność i skromność. Sporą część swojego czasu poświęcał na pomoc kolegom i koleżankom w nauce, w parafii udzielał się jako wolontariusz, brał udział w wielu akcjach charytatywnych. Najbardziej jednak niezwykła była jego pobożność, a przede wszystkim umiłowanie Eucharystii, w której codziennie uczestniczył.

W 2006 roku, w wieku 15 lat, Carlo zmarł na białaczkę, ofiarując swoje cierpienie za Ojca Świętego i Kościół. Pozostawił rodzinę, przyjaciół i kolegów w przekonaniu, że dane im było obcować z prawdziwym przyjacielem Boga.

W 2016 roku został zakończony, pierwszy, diecezjalny, etap procesu beatyfikacyjnego Carla. Wedle słów prefekta Sekretariatu ds. Komunikacji Stolicy Apostolskiej, księdza Dario Vigano, może on zostać uznany za patrona Internetu.

Kim była kobieta, po której święty Maksymilian odziedziczył swoją heroiczną odwagę?

Skąd czerpała siłę pozwalającą pogodzić się z męczeńską śmiercią syna?

Dlaczego tak mało o niej wiemy?

Monografia naukowa – książka biograficzna o zamordowanym w 1938 r. ks. Stanisławie Streichu proboszczu podpoznańskiego Lubonia.

Kapłan wart jest tyle, ile warte jest jego życie eucharystyczne, a przede wszystkim jego Msza Święta. Msza Święta bez miłości – kapłan bezużyteczny; Msza Święta żarliwa – kapłan zdobywający dusze. To są słowa św. Jana Pawła II. Pozytywne przesłanie tych słów możemy w pełni odnieść do życia i nauczania sługi Bożego ks. Aleksandra Woźnego. Kapłaństwo i Eucharystia są niepojętym, wielkim darem, a wielkość tego daru staje coraz bardziej czytelna w życiu świętych kapłanów. Żywym przykładem słów świętego papieża jest sługa Boży ks. Aleksander Woźny. 

Ci, którzy podejmą trud ćwiczeń duchownych z pomocą zapisów „W szkole miłości” będą przemienieni i nie będą mogli żyć, jak dotychczas żyli. Nauki zawarte w tej książce będą w Boży sposób niepokoiły – ale co najważniejsze – rozpalą większą miłością do Boga i drugiego człowieka.

Francuski dziennikarz i pisarz, Philippe Maxence kreśli biografię świętego Maksymiliana Marii Kolbego. We wstępie przyznaje: Nowej ksiązki o ojcu Kolbem nie chciałem zaczynać od czternastego sierpnia 1941 roku, co oznacza, że podjąłem próbę, aby nie podsumowywać życia świętego jego tragiczną i heroiczną śmiercią. Nie udawałem, że nie wiem, jaki będzie epilog opowieści. Nie ujmowałem go więc w cudzysłów, lecz przeciwnie, w razie potrzeby odwoływałem się do niego wprost. Chciałem zwłaszcza wydobyć ze splotów czasu i piany pozorów samego człowieka oraz pokazać go jako zakonnika, kapłana i dziennikarza. W ten sposób odkryłem życie zadziwiające, bogate w wydarzenia, wiele mówiące o postaci bardziej złożonej, niż wydawała się na początku.