Objawienia o Męce Pańskiej - Maria od Jezusa z Agredy

Zachęcamy do odprawienia w Wielkim Poście choć jeden raz nabożeństwa drogi krzyżowej w gronie rodziny, w zaciszu naszych domów. Jesteśmy przekonani, że rodzinne przeżywanie męki i śmierci Pana Jezusa przyczyni się do jego głębszego, bardziej dojrzałego doświadczenia, a jednocześnie zacieśni, utrwali i wzmocni więzi pomiędzy wszystkimi członkami rodziny. Śladami drogi krzyżowej Jezusa Chrystusa podążamy wraz ze św. Ojcem Pio, wzorem człowieka, a jednocześnie świętym Bożym. Święty z Pietrelciny dostąpił zaszczytu noszenia na swoim ciele ran Chrystusowych, a w czasie odprawiania Mszy odczuwał to wszystko, czego doznał Jezus w czasie swojej męki i konania. Jest on więc dla nas niedoścignionym wzorem przeżywania drogi krzyżowej Syna Bożego. Każda stacja drogi krzyżowej zawiera fragment z Pisma Świętego, cytat oraz krótkie rozważanie.

„Wkrótce zapadnie kurtyna nad straszliwym i nieprzemijającym dramatem Twojej Odkupieńczej Miłości. A gdy słyszę Twe słowa: „Weź swój krzyż codzienny i naśladuj Mnie”, drżę z obawy, aby jego ciężar nie okazał się zbyt wielki, a jego wstyd zbyt gorzki. Gdybym tylko mógł zrozumieć, że Twoje przykazanie, aby podążać za Tobą na Kalwarię, nie było po prostu żelaznym prawem okrutnego losu, ale warunkiem szczęścia wiecznego, być może wybrałbym się w tę drogę, lecz boję się, drogi Jezu, że – aby mieć Ciebie – muszę porzucić wszystko inne”.

– Abp Fulton J.Sheen ze Wstępu

Wśród opisów objawień Anny Kathariny Emmerich, znajdują się pisma poświęcone życiu Maryi Panny. W objawieniach wielkiej mistyczki spotykamy nie tylko Maryję, ale także Jej małżonka, świętego Józefa, a przede wszystkim licznych krewnych zarówno z Jej strony, jak i świętego Józefa. Chrystus bowiem prawdziwie stał się człowiekiem, urodził się w rodzinie, a kochająca się rodzina w szczególny sposób pielęgnuje wzajemne więzy relacje. Matka Maryi, święta Anna, jawi się tu jako silna, dobra i opiekuńcza kobieta, babka Zbawiciela.

Anna Katharina Emmerich jest w swoich opisach bardzo precyzyjna, a dane przez nią podawane da się w większości zweryfikować. Właśnie ten tom zawiera doniosły fragment, który prowadzi do niezwykłego odkrycia. Jedynie na podstawie objawień wizjonerki francuscy lazarzyści odnaleźli w roku 1891 r. dom Maryi w górzystej części Efezu. Fakt jego znalezienia na podstawie wizji niemieckiej zakonnicy upamiętniono na dużych tablicach przed domem Maryi.

Wszystko będzie dobrze, wszystko będzie dobrze, wszystko będzie do cna dobrze! - mówił Pan Jezus do angielskiej mistyczki która żyła na przełomie XIV i XV w. Nazwano ją Julianną z Norwich. Doświadczyła kilkunastu wizji Pana Jezusa, w których przekazał jej słowa pełne miłości, czułości i troski o człowieka. Na wiele wieków przed objawieniami św. Faustyny, Julianna spisała treść widzeń, z których wypływa orędzie o Bożym miłosierdziu. Jej dzieło nosi tytuł „objawienia miłości Bożej. Niniejsza książka stanowi wybór fragmentów tego dzieła. Trudno pozostać obojętnym wobec przejmujących wyznań Zbawiciela, z których przebija dobroć, łaskawość i delikatność wobec człowieka utrudzonego codziennym zmaganiem ze słabościami, grzechem i przeciwnościami.

Najpiękniejsza Miłość Świata to książka zawierająca głównie słowa Jezusa skierowane do siostry Józefy. Chrystus w swoim orędziu mówi o swojej Miłości skierowanej do świata i do ludzi, zwłaszcza tych zagubionych, czy grzesznych. Troszczy się też o dusze Jemu poświęcone; kapłanów, zakonników i misjonarzy. W tych słowach przychodzi głównie jako Bóg cierpiący, który szuka bliskości ludzi, naszej niedoskonałej miłości i współczucia.

Zero nagminnego w dzisiejszym kaznodziejstwie uładzonego pustosłowia, zero wodolejstwa, zero potępionego przez samego Jezusa wielomówstwa, za to zwięzły do bólu konkret podany lekko, ze swadą i publicystycznym pazurem, acz na wyżynach ducha. Lektura Siedmiu słów Jezusa i Maryi uczy dwóch rzeczy: jak żyć wiarą i jak układać dobre kazania.

Ćwiczenia duchowe św. Bonawentury powstały na prośbę siostry klaryski, która poprosiła Świętego o wskazówki do codziennych medytacji. Autor zachęca w nich do poznawania Boga przez „rozważanie sercem” czyli pobożne rozpamiętywanie życia Pana Jezusa i Jego nauki. W tym celu zamieścił w swoim dziele liczne teksty biblijne, wyjątki z pism św. Bernarda z Clairvaux oraz praktyczne wskazówki, jak je interpretować. Codzienna kontemplacja wybranych przez niego tekstów miała na celu nie tylko zatrzymać przy nich myśl, ale nade wszystko serce, by osiągnąć intymną więź z Bogiem.

Medytacje nazywane „mistyczną biografią Chrystusa” od wieków są uznawane przez wiernych za arcydzieło kanonu klasyki duchowości i jeden z fundamentów pogłębiania życia duchowego. Autor doskonale połączył w nich kontemplację z życiem codziennym, a przez nauczanie o życiu miłością Bożą nieustannie przypomina nam o ludzkiej słabości i o obowiązkach pokuty i miłosierdzia.

Czy Jezus Chrystus jest współistotny Ojcu, światłością ze światłości, Bogiem prawdziwym z Boga prawdziwego – jak wyznają chrześcijanie od 1700 lat? Czy też przekonanie to jest późniejszym dodatkiem, kulturowym zniekształceniem, pogańskim wypaczeniem pierwotnie czystej, żydowskiej wiary w Jezusa jako proroka, nauczyciela, nawet Mesjasza – jak utrzymuje wielu współczesnych badaczy?