Niemiecki Katyń 1939 - Ireneusz T. Lisiak

Hubal ­– czyli major Henryk Dobrzański – to postać na pozór znana: ostatni żołnierz Rzeczypospolitej Polskiej, który w mundurze chciał przetrwać do przyjścia odsieczy z zachodu. Olimpijczyk – był świetnym jeźdźcem, wielkim znawcą koni. Z temperamentu zagończyk i indywidualista. Jego postawa do dziś wywołuje spory. Wiele sądów i opinii, nierzadko diametralnie różnych, wypowiadali o nim historycy i publicyści, poczynając od samego Melchiora Wańkowicza. Narosła przez lata legenda przesłaniała życie Hubala.

Polska we wrześniu 1939 roku broniła nie tylko własnego kraju. Broniła także wystraszonej Europy - taka jest teza autora, wybitnego historyka wojskowości, autora licznych publikacji wydawanych m.in. przez Bellonę. Opracowanie wnosi nowe fakty i interpretacje do wiedzy historycznej o narodowym dramacie 1939 roku.

Książki Tadeusza Jurgi cieszyły się uznaniem historyków i zawsze wzbudzały dyskusje wokół najnowszych dziejów Polski.

Przekazujemy czytelnikom popularne opracowanie opisujące jedno z najtragiczniejszych wydarzeń w dziejach Polski. Książka oparta jest na obszernej monografii Czesława Grzelaka i Henryka Stańczyka p.t. Kampania polska 1939. Początek II wojny światowej. Ma ona w sposób przystępny umożliwić poznanie tych tragicznych dni, kiedy Polska zaatakowana przez hitlerowskie Niemcy i komunistyczny Związek Sowiecki podjęła nierówną walkę z największymi potęgami militarnymi ówczesnej Europy. 

Dr Tadeusz Kisielewski, autor Zamachu i Zabójców, niezmiernie poczytnych książek poświęconych śmierci gen. Sikorskiego, od opublikowania swej ostatniej pracy dokonał kilku sensacyjnych odkryć. W Gibraltarze i Katyniu ukazuje nowe poszlaki świadczące o uprowadzeniu do Moskwy córki naczelnego wodza i premiera Rzeczypospolitej, prezentuje też rezultaty ekshumacji jego szczątków, diametralnie różniące się od doniesień medialnych. W tej intrygującej książce czytelnik znajdzie również dowody, że gen. Sikorskiemu już w 1940 roku wywiad meldował o zbrodni katyńskiej, co stawia w zupełnie nowym świetle politykę Polski i aliantów zachodnich wobec ZSRR. Autor demaskuje sowieckiego agenta uplasowanego w nowosądeckim Gestapo, który na rozkaz Łubianki mordował polskich kurierów.

Publikacja „Katyń. Śladami polskich oficerów” poświęcona jest jednemu z najważniejszych wydarzeń w historii II wojny światowej – zbrodni katyńskiej. Autor Ołeksandr Zinczenko – historyk, radca Prezesa Ukraińskiego Instytutu Pamięci Narodowej – skupił się głównie na tej części tragedii, do której doszło na Ukrainie. Wykorzystując historyczne dokumenty, archiwa polskie, ukraińskie i brytyjskie, wspomnienia rodzin ofiar, przedstawił losy Polaków, którzy byli przetrzymywani w obozie w Starobielsku pod Ługańskiem, a potem zostali przewiezieni do Charkowa. Autor podejmuje niezwykle ważną, choć bolesną, dla obu narodów tematykę, a jego tekst oprócz walorów dokumentalnych ma także niemałą wartość literacką – książkę czyta się niczym kryminał pokazujący, jak los decyduje o życiu i o śmierci.

Zbrodnia katyńska na narodzie polskim, skazana przez dziesiątki lat na zakłamanie lub zapomnienie, była najstraszniejszym owocem komunistycznej ideologii i moskiewskiego imperializmu. Cały czas trwa walka o wyjaśnienie wszystkich aspektów ludobójstwa z 1940 r., jego sprawiedliwe osądzenie, a przede wszystkim o to, by w świadomości historycznej Polaków i innych narodów obecna była prawda o Katyniu. Publikacja ta ma być małą cegiełką w rosnącym, pomimo trudności, murze rzetelnej wiedzy o Katyniu.

Narodowosocjalistyczna III Rzesza zakładała bezwzględne zwycięstwo, panowanie jednej ideologii oraz władzę Niemiec nad całym światem. W tak rozumianym porządku państwowym nie mogło być miejsca dla jakiejkolwiek religii. Szczególnie boleśnie odczuł to Kościół katolicki w Polsce. Na terenach zajętych przez III Rzeszę dokonano swoistego holokaustu na duchowieństwie polskim. Ireneusz T. Lisiak w swojej najnowszej książce odsłania jedną z mniej znanych kart historii II wojny światowej: ukazuje martyrologię duchowieństwa polskiego, opisuje bezwzględną walkę Niemców z katolicyzmem w Polsce, a także przybliża sylwetki bohaterskich i niezłomnych księży.

W kolejnej pozycji z serii Biblioteka Katyńska przypominamy o tych spośród ofiar Zbrodni Katyńskiej, którzy służyli w Korpusie Ochrony Pogranicza (kresy wschodnie przedwojennej Polski) i w Straży Granicznej (pozostałe granice). Książka kreśli plastyczny obraz pogranicza, strukturę stacjonujących tam oddziałów, szczegółową ich dyslokację, historię obu formacji, ale także jednostkowe losy obrońców. Jej niezaprzeczalnym walorem są obszerne biogramy, zdjęcia, listy i wspomnienia dotyczące wybranych bohaterów. Publikacja powstała dzięki pasji i zaangażowaniu autorów osób na co dzień związanych ze Strażą Graniczną. Dotarli oni do wielu nieznanych wcześniej archiwaliów i zbiorów rodzinnych. Bogata dokumentacja, zestawiona z imienną listą pomordowanych, pozwala zdać sobie sprawę z faktu jaką stratą dla naszego życia społecznego była Zbrodnia Katyńska.

Tymczasem wrzesień 1939 roku rozpoczął dramat nie tylko jeńców, lecz także ich bliskich. Przeżycie okupacji było wielkim wyzwaniem zwłaszcza dla tych rodzin, w których przed wojną kobiety poświęcały się prowadzeniu domu. Autorka postanowiła przyjrzeć się trudnym losom tych rodzin w latach II wojny światowej: warunkom, w jakich przyszło im żyć, ciężarom okupacyjnej codzienności i represjom, a także obieranym przez nie strategiom przetrwania. Stara się także odpowiedzieć na pytanie, w jaki sposób pokrewieństwo z zamordowanym oficerem lub funkcjonariuszem wpływało na wojenne losy. Ważnym wątkiem książki jest porównanie sytuacji krewnych ofiar katyńskich pod obiema okupacjami - niemiecką i sowiecką. Historie tych rodzin - rozdzielonych przez wojnę, poddanych prześladowaniom, próbujących przetrwać - są niezwykle poruszające. Autorka postanowiła oddać głos samym bohaterom, dlatego głównym źródłem są tu relacje krewnych ofiar katyńskich. Dzięki podjętym szeroko badaniom udało się jej włączyć do obiegu historycznego także losy tych, których przeżycia dotychczas nie zostały opisane w publikacjach na temat sprawy katyńskiej.

Książka Między młotem a kowadłem została wydana po raz pierwszy w Londynie w 1969 roku. Jest to zbiór kilkunastu opowiadań napisanych, jak stwierdza sam autor, w 30. rocznicę wkroczenia na ziemie polskie Gestapo i NKWD. Głównymi bohaterami tych opowiadań są ludzie postawieni w krańcowo trudnych sytuacjach życiowych, spowodowanych z reguły represjami okupantów. Niektórzy z nich stojąc przed wyborem moralnym, przegrywają. Są również jednak tacy, którzy mimo represji zwyciężają, a dzięki nieprawdopodobnej wprost sile charakteru zachowują ludzką godność i człowieczeństwo.