Myśli ks. Aleksandra Woźnego. Kwiecień - ks. Wojciech Mueller

Ukazał się pierwszy z dwunastu tomików "Myśli księdza Aleksandra Woźnego na każdy dzień". Autorem tej serii wydawniczej jest ks. dr Wojciech Mueller, postulator procesu beatyfikacyjnego ks. A. Woźnego.

Czytając „Drogi” ks. Aleksandra Woźnego (...) spotykamy człowieka kroczącego dro-
gą świętości, otwartego na działanie łaski Bożej, współpracującego z tą łaską na drodze osobistego uświęcenia...

Ks. Prałat Aleksander Woźny (1910-1983) jest jedną z osób w poznańskiej Archidiecezji, wobec których toczy się postępowanie o uznanie świętości i wyniesienie na ołtarze. Był proboszczem parafii pw. Św. Jana Kantego w Poznaniu. W ciągu swego życia kapłańskiego wygłosił wiele konferencji, rekolekcji i nauk stanowych, których mała część w tej książce znajduje swoje miejsce. Mogą one stać się pomocne dla tych wszystkich, którzy szukają wskazań jak żyć Ewangelią na co dzień.

Wznowienie książki ks. Aleksandra Woźnego pt. „Wychowanie dla Boga”, wydanej po raz pierwszy w roku 1994, jest podyktowane chęcią przypom­nienia tej pozycji stale rosnącej liczbie wiernych zainteresowanych Jego bogatą spuścizną.

Miesiąc maj, szczególnie w tradycji polskiej, związany jest z pobożnością maryjną. Zaprezentowane tu rozważania odnoszą się do tego wymiaru duchowości tak cenionego, szczególnego i podkreślanego przez ks. Aleksandra Woźnego. Zawierzenie Matce Bożej dokonujące się w postawie prośby, pokory i służby, staje się doskonałym wzorem oddania się Bogu, ale też oddania się Bogu przez Nią samą. Bez naśladowania Maryi w postawie dziecka, prędzej czy później prowadzi człowieka do złudzenia, w którym wierzy i stara się wszystko czynić samemu. Czuje się autorem swoich osiągnięć, nie uwzględniając łaski Bożej, którą wyjednuje Matka Boża.

Każdy zadaje sobie pytanie: „Kim jestem?... Po co żyję?... Dokąd zmierzam? Proces duchowego prze­budzenia przebiega powoli. Ale w końcu poszuki­wania zawsze przynoszą odpowiedź. One tkwią tak naprawdę w całkowitej prostocie, pokorze i uniżeniu. Gotowość wzrostu i dojrzewania jest istotą wszelkie­go rozwoju duchowego. Wszyscy, którym było dane doświadczenie duchowe, twierdzą, że jest ono najbar­dziej realne. Ci, którzy dostąpili owych darów łaski, stają się ludźmi odmienionymi – zawsze na lepsze.

O istnieniu świata ducha nie możemy się przekonać za pomocą naszego intelektu. Poznać

go możemy jedynie drogą głębokiej wiary. Istotę Boga powinniśmy zgłębiać przede

wszystkim sercem. Cały otaczający nas świat przesycony jest Duchem Bożym. Potrzeba

tylko, abyśmy wyczulili się na obecne w nim dobro. Jesteśmy wprawdzie zamknięci w małej

skrzynce czasu i przestrzeni, lecz możemy otworzyć w niej okienko żywej wiary. Możemy

oczyścić nasz umysł z materialnych ograniczeń, doświadczając tym samym nieskończonej

miłości Najświętszego Serca Zbawiciela.