Myśli ks. Aleksandra Woźnego. Grudzień - ks. Aleksander Woźny

Czytając „Drogi” ks. Aleksandra Woźnego (...) spotykamy człowieka kroczącego dro-
gą świętości, otwartego na działanie łaski Bożej, współpracującego z tą łaską na drodze osobistego uświęcenia...

Te nauki o życiu wewnętrznym,- nazywane często naukami dla często komunikujących,

gromadziły ludzi w różnym wieku, różnych stanów i zawodów.

Przebudzenia duchowego można w pełni doświadczyć dopiero wtedy, gdy w pełni uwierzy się we własną bezsilność. Kiedy w rozpaczy człowiek zwraca się do Boga, jako Siły Wyższej od niego samego, doświadcza fenomenu wiary. To cudowne spotkanie Boga z człowiekiem. Wejście na drogę duchowego rozwoju okazuje się najlepszym lekarstwem na większość naszych życiowych dolegliwości, które negatywnie zabarwiają ludzkie myśli, postawy i uczucia.

W roku 2012 ukazały się Nauki dla często komunikujących obejmujące lata 1977-1982. Obecna publikacja zawiera nauki o życiu wewnętrznym wygłoszone w trzecie niedziele miesiąca, w latach 1973-1976. Ich tematyka wskazuje na głęboką odpowiedzialność księdza Aleksandra Woźnego, ówczesnego proboszcza parafii pw. św. Jana Kantego w Poznaniu, za powierzonych sobie parafian. Ksiądz A. Woźny wcześnie zauważył, że nie wystarczy duszpasterstwo ogólne i rozpoczął dodatkową formację w niedzielne popołudnia już w roku 1953.

Książka biograficzna poświęcona życiu ks. Aleksandra Woźnego, proboszcza parafii św. Jana Kantego w Poznaniu – kandydata na ołtarze. Publikacja zawiera ponad 100 zdjęć pozyskanych ze zbiorów prywatnych osób związanych z tą parafią w przeszłości i w dniu dzisiejszym.

ym razem do rąk czytelników oddajemy V część Rozważań, zawierającą nauki skierowane do chorych i lekarzy, do ludzi będących na emeryturze i do tych, którzy jako częstokomunikujący są szczególnie narażeni na spowszednienie wielkiej tajemnicy obecności Jezusa w Eucharystii.

Narodzenie Nowego Człowieka to nie proces automatyczny. Życie duchowe, będące darem

Boga, to długofalowy rozwój, który wymaga ustawicznej pielęgnacji. Nieustanna orientacja

na krzyż jako miejsce, w którym człowiek może doświadczyć Bożego miłosierdzia. Grzesznik

poprzez uznanie swoich win na nowo nawiązuje utraconą przez grzech więź z Bogiem i

dostępuje udziału w tajemnicy paschalnej Chrystusa. Umiera dla grzechu, a powstaje do życia

dla Boga i ludzi. Miłosierdzie Boga wspomaga człowieka w pomnażaniu dobra w świecie, aż

do osiągnięcia przez niego celu, jakim jest zbawienie.

Człowiek nie byłby w stanie o własnych siłach przywrócić zburzonego grzechem porządku.

Wyzwolenie może przyjść tylko ze strony Boga. On sam, jako miłosierny Ojciec interweniuje

w ludzkie życie, jednakże nie reaguje na grzech wybuchem gniewu czy karą. Prowadzi

człowieka swoimi drogami, dając mu doświadczenie wolności, aby mógł zerwać z grzechem.

Bóg czeka i proponuje zmiłowanie, a gdy człowiek tylko uzna swój grzech i prosi o

przebaczenie, pierwszy się zniża do człowieka. Tam gdzie wzmaga się grzech tam jeszcze

bardziej rozlewa się łaska (por. Rz 5,20).

Autorem tej serii wydawniczej jest ks. dr Wojciech Mueller – postulator procesu

beatyfikacyjnego ks. Aleksandra Woźnego w Archidiecezji Poznańskiej.

Czyniąc duchowość istotą naszego istnienia, zdołamy zachować równowagę w naszym sercu. Czas zadumy i refleksji, tak bardzo obecny w tym miesiącu, odnosi nas do Boga. Tylko On użycza spokoju i opanowania, o ile tylko będziemy się o nie modlili. Pokój ducha będzie w naszym życiu coraz bardziej odczuwalny, a sprawy materialne zaczną odgrywać dla nas rolę drugo-planową. Jeśli za nadrzędną wartość uznamy duchowość, zapewni nam ona spokój pośród codziennych zmagań i obowiązków, a wstawiennictwo wszystkich wiernych zmarłych wyprosi nam to, czego najbardziej potrzebujemy.

Jak dojść do pełnego szczęścia w rodzinie?

Trzeci tom z serii "Czy warto się starać". Autor wskazuje na Boga jako źródło i cel wszelkiego istnienia, zwłaszcza człowieka, który jest koroną stworzenia. Ów cel człowiek może osiągnąć drogą cnót, a przede wszystkim drogą miłości. Wyd. I.

Ks. Prałat Aleksander Woźny (1910-1983) jest jedną z osób w poznańskiej Archidiecezji, wobec których toczy się postępowanie o uznanie świętości i wyniesienie na ołtarze. Rozważania – część pierwsza zawiera trzy zbiory nauk głoszonych w Wielkim Poście w parafii pw. św. Jana Kantego w Poznaniu, gdzie ks. Woźny był proboszczem.

O istnieniu świata ducha nie możemy się przekonać za pomocą naszego intelektu. Poznać

go możemy jedynie drogą głębokiej wiary. Istotę Boga powinniśmy zgłębiać przede

wszystkim sercem. Cały otaczający nas świat przesycony jest Duchem Bożym. Potrzeba

tylko, abyśmy wyczulili się na obecne w nim dobro. Jesteśmy wprawdzie zamknięci w małej

skrzynce czasu i przestrzeni, lecz możemy otworzyć w niej okienko żywej wiary. Możemy

oczyścić nasz umysł z materialnych ograniczeń, doświadczając tym samym nieskończonej

miłości Najświętszego Serca Zbawiciela.

Maria Maravillas Pidal urodziła się w Madrycie 4 listopada 1891 roku. W 1919 roku wstąpiła do klasztoru Karmelitanek Bosych w El Escorial k. Madrytu. W roku 1924, pod wpływem Bożego natchnienia, założyła klasztor w Cerro de Los Angeles. Założycielka wielu nowych karmelitańskich wspólnot, z niezwykłym zapałem i poświęceniem współpracowała z innymi klasztorami, wspomagając je duchowo i materialnie. Pałała wielką gorliwością o chwałę Boga i zbawienie dusz. Żyjąc w prawdziwym ubóstwie, umartwieniu i pokucie, z klauzurowego odosobnienia wspomagała potrzebujących, organizując dla nich posługę duszpasterską, pomoc socjalną i charytatywną. Szczególną troską ogarniała Zakon Karmelitański, kapłanów i różne zgromadzenia zakonne. Zmarła 11 grudnia 1974 roku w klasztorze w La Aldehuela. Została kanonizowana przez papieża Jana Pawła II w Madrycie 4 maja 2003 roku.

Zapraszamy do duchowej szkoły Prymasa Tysiąclecia, kard. Stefana Wyszyńskiego. Prezentowany wybór tekstów jest zaproszeniem do rekolekcji osobistych lub wspólnotowych. Na każdy dzień roku wybrano krótki tekst, będący inspiracją do modlitwy, adoracji i rachunku sumienia. Wypowiedzi Księdza Kardynała brzmią bowiem zaskakująco aktualnie także dla nas, żyjących na początku drugiej dekady XXI wieku i są przestrogą przed złem, toczącym niczym choroba nie tylko serce pojedynczego człowieka, ale także duszę narodu polskiego.