Lubię żyć - Ewa Błaszczyk

Dzisiaj naprawdę nie dam rady być mamą… Te słowa szepczą czasem w cichej desperacji wszystkie matki, które kochają swoje dzieci z całego serca i które zmagają się z trudami macierzyństwa. Macierzyństwo zmienia cię o 180 stopni. Bardzo starasz się być „dobrą” mama, ale czujesz, że rzadko ci się to udaje. Co się stało z twoimi ideałami

Jeśli nie jesteś zainteresowany kupnem tej książki, to przynajmniej przeczytaj 7 stronę... coś pięknego! Jak będziesz czytał dalej to gwarantuję Ci, że nie będziesz mógł przestać. Największym atutem „ACZkolwiek kocham życie” jest piekącą, aż do bólu prawdą o tym, jak w jednym momencie życia wszystko może się skomplikować. Od rozpaczy do nadziei jest droga długa i bolesna, ale warto na nią wejść. Można też się poddać, albo brać przykład z Asi. Ja wciąż się uczę i dlatego wybrałam drugą opcję.

Ewa Błaszczyk

Autor bestsellerowego Nieba dla akrobaty, nazwanego dekalogiem nadziei, rozmawia po latach z bohaterami swej książki. Gorzowskie hospicjum św. Kamila, które widział kiedyś jako niebo, które fascynowało go solidarnością w niesieniu pomocy choremu, zdało mu się po powrocie inne. Między ludzi wkroczyły ambicje, zmęczenie, wypalenie. Grzegorczyk o mało co uległby pokusie, aby uciec i ocalić lepsze wspomnienia. Ale na dnie tego kryzysu zauważył tę wartość największą i niezmienną - chorego. Tak samo bezradny i oczekujący na drugiego, mogący dać nagrodę - uśmiech, który zawsze będzie powracał. Na koniec zobaczył, że ten kryzys, jest glebą, która rodzi nowe owoce. I znowu nadleciały anioły. Grzegorczyk nigdy nie pisze laurek, uznaje, że życie jest piękne i święte takie, jakie jest nie ma potrzeby, by je pudrować.

Nick Vujicic cierpi na fokomelię – rzadkie schorzenie objawiające się brakiem kończyn. Jednak ten niezwykły młody człowiek pokonał niewyobrażalne ograniczenia wynikające z jego niepełnosprawności. Dziś prowadzi aktywne życie, podróżuje po całym świecie i występuje jako mówca motywacyjny, niosąc nadzieję i inspirację milionom ludzi. Nick angażuje się w działalność charytatywną, a równolegle kieruje własną firmą, prowadzi szkolenia biznesowe, przemawia na międzynarodowych konferencjach i spotyka się z głowami państw.

Cela, nominowana w 2003 roku do nagrody literackiej Nike, jest świadectwem złożonym przez matkę. Opowiada o tym, jak kochać niepełnosprawne dziecko.

Autorka, mama dziewczynki z zespołem Downa, przekonująco dowodzi, jak twórcze, ciekawe, pełne radości i satysfakcji może stać się dla rodziców życie z niepełnosprawnym intelektualnie dzieckiem. Opisuje rozwój córeczki Celi, obdarzonej talentem plastycznym i bogatą wyobraźnią, od narodzin po pierwsze lata szkoły podstawowej. Prezentuje też metody rehabilitacji dziecka z zespołem Downa: sposoby stymulacji (Program Wczesnej Interwencji), uczenie samodzielności, naukę w szkole. Podstawą nie jest tu specjalistyczny trening, ale terapia zabawą i wspólne uczestnictwo w świecie kultury (książki, film, teatr, wideo).