Kwiatki Ojca Pio - Constantino Capobianco

Jak wygląda radość świętych? Jakie jest ich poczucie humoru, czy potrafi ą śmiać się do rozpuku, żartować, robić komuś dowcipy? Dlaczego tak mówi się o tym aspekcie ich człowieczeństwa? sympatyczne są żarty Włocha, świętego Filipa Neri, humor świętego Tomasza More’a, serdeczność świętej Tereski? Czy wśród świętych hiszpańskich nie ma kogoś uosabiającego specyfi czne poczucie humoru mieszkańców tego kraju, andaluzyjski wdzięk? 
Otóż jest. Ta książka ukazuje taką osobę: to kobieta, rodem z Kastylii, mieszkająca przez jakiś czas również w Andaluzji. Prawdziwa mistyczka: święta Teresa od Jezusa, święta Teresa z Awili, która potrafi ła śmiać się z własnego cienia albo uczyć śmiechu dziewczynkę, udzielać katechezy mulnikowi, a nawet żartować z Bogiem na temat tego, jak traktuje On swoich przyjaciół na ziemi.

Święty ojciec Pio już od najmłodszych lat doświadczał realnej obecności aniołów, a niejednokrotnie także ich pomocy. Szczególnym nabożeństwem i miłością darzył swojego anioła stróża, któremu powierzał największe sekrety, a w najtrudniejszych chwilach prosił o wsparcie. Działanie Bożych wysłanników zaznacza się wyraźnie w całym życiu świętego, czasem w pozornie nieprawdopodobnych wydarzeniach. W niniejszej książce znajdziemy fascynujące opowieści i wspomnienia doświadczeń związanych z aniołami, będących udziałem świętego ojca Pio. Książka zawiera także wprowadzenie do nauki Kościoła o aniołach oraz liczne piękne i pomocne modlitwy, które możemy kierować do naszych niebiańskich opiekunów.

Około 1830 roku, w wiosce Ars, leżącej w odległości mniej więcej 40 kilometrów od Lyonu i liczącej w przybliżeniu 230 mieszkańców, powstaje centrum pielgrzymkowe, przyciągające każdego dnia rzesze pątników. W 1834 roku było ich 30 tysięcy. Skąd ten tłum?

Historia znajomości Karola Wojtyły z Ojcem Pio - od pierwszego spotkania, do którego doszło w 1948 roku, aż po wyniesienie słynnego stygmatyka na ołtarze przez papieża Polaka.

Dziennik napisany przez Cleonice Morcaldi to jedno z najcenniejszych źródeł poznania niezwykłej osoby św. Ojca Pio z Pietrelciny.

Barwna i żywo napisana opowieść, która naprawdę wciąga. Warto popatrzeć na Ojca Pio „od kuchni”. Ta książka wywoła wiele emocji.

Był człowiekiem wielkiej modlitwy, która we wszystkim dodawała mu sił. Cechowała go wielka pokora, głęboko przeżywał każdą Eucharystię. Wielkim jego czcicielem i propagatorem był polski papież, św. Jan Paweł II, który beatyfikował go i już 3 lata później kanonizował.

Dzieło Ojca Pio, potęga jego świętości, stają się szczególnie potrzebne i widoczne ostatnimi czasy, kiedy przez świat przelewa się fala ateizacji.

Ojciec Pio, powszechnie znany i podziwiany kapucyński kapłan, w odróżnieniu od wielu innych świętych nie napisał w swoim życiu żadnego teologicznego traktatu czy pobożnościowych rozważań. Nie prowadził również dziennika. Jedynymi pismami, jakie pozostały po Świętym z Pietrelciny, jest niezwykle obfita korespondencja, w której dzieli się on z adresatami swoją znajomością rzeczywistości duchowej. Znaczna część korespondencji została opublikowana w języku włoskim już w latach siedemdziesiątych XX wieku w czterech obszernych tomach. Do rąk polskiego czytelnika trafia ona po raz pierwszy w postaci drugiego tomu owej edycji listów(pozostałe trzy tomy są opracowywane), obejmującego korespondencję Ojca Pio z Raffaeliną Cerase, jego szczególną córką duchową. Wymiana listów zainicjowana przez Raffaelinę za namową ojca Agostina spowiednika i kierownika duchowego Ojca Pio prowadzona jest w latach 19141915 aż do śmierci Umiłowanej na skutek choroby nowotworowej. W tym trudnym dla niej czasie święty kapucyn nieustannie jej towarzyszy, umacnia ją i wskazuje drogę ku niebu. W epistolarnej rozmowie wielokrotnie dochodzą do głosu szlachetne uczucia i chrześcijańska miłość. Korespondencja zawiera ponadto wiele porad oraz wskazówek dotyczących zarówno życia codziennego, jak i wyjątkowych doświadczeń duchowych oraz mistycznych.

Książka zawiera schematy nabożeństw ku czci św. Ojca Pio. W pierwszych 14 nabożeństwach uwzględniono właściwości roku liturgicznego oraz charakterystyczne miesiące wyróżniające się szczególnym kultem. Kolejne poświęcone są rozważaniom wokół 8 błogosławieństw. Pozostałe mogą być wykorzystane wedle uznania i okoliczności - tytuł każdego z nich ułatwia wybór i dostosowanie do danego czasu.