Kościół Matki Boskiej Bolesnej w Poznaniu - Bolesława Krzyślak, Zofia Kurzawa

Kolejna monografia z serii „Zabytki Poznania”, tym razem poświęcona kościołowi Bożego Ciała, którego historia zaczęła się od cudu eucharystycznego z końca XIV w. Książka przedstawia dzieje poznańskiego sanktuarium od czasów świetności w XV i XVI w. po lata współczesne. Autor –Tomasz Ratajczak – szczegółowo omawia legendę o trzech hostiach, która wiąże się z powstaniem kościoła i klasztoru Karmelitów Trzewiczkowych. Dużo miejsca poświęca na analizę architektury świątyni i opis zabytkowych elementów jej wyposażenia. Całość bogato ilustrują współczesne fotografie Piotra Skórnickiego i ikonografia historyczna.

Nie wiadomo, gdzie powstałby Poznań, gdyby biskup nie wszedł w układ z księciem. O zamianie terenów i o tym, co przez wieki działo się na Wzgórzu św. Wojciecha, opowiada Kronika Miasta Poznania 4/2012. W 1244 roku biskup Boguchwał zawarł  z księciem Przemysłem układ, na mocy którego za będącą własnością kościelną osadę św. Gotarga (leżała w okolicach obecnego kościoła Jezuitów przy ul. Szewskiej) dostał od księcia osadę Święty Wojciech i przeniósł tu parafię lewobrzeżną. Parafia była ogromna – sięgała terenów Piątkowa, Naramowic, Sołacza i Kiekrza. Prawdopodobnie wtedy powstał pierwszy kościół św. Wojciecha, a w XVI wieku na wzgórzu pojawili się różnowiercy. Katolikom pojawienie się luteran i barci czeskich przeszkadzało i zbory zburzyli. Na ruinach powstały kościół i klasztor Karmelitów Bosych.

Książka jest kolejną publikacją z serii „Zabytki Poznania”. To pierwsze pełna monografia o kościele św. Floriana. Autorki, Zofia Kurzawa oraz Bolesława Krzyślak, opisują historię parafii i kościoła, który powstał w dużej mierze dzięki zaangażowaniu i pomocy parafian – był pierwszą polską świątynią zbudowaną w zaborze pruskim. Książka jest bogato ilustrowana zdjęciami Piotra Skórnickiego oraz niepublikowanymi dotąd fotografiami z czasów budowy świątyni.

Celem tej pracy jest zebranie dokumentacji historycznej i ukazanie rozwoju kultu św. Józefa w klasztorze karmelitów bosych w Poznaniu od 1618 roku do chwili obecnej. Kult ten ukazany został w kontekście całego Zakonu Karmelitańskiego od najdawniejszych czasów, a szczególnie od reformy św. Teresy od Jezusa i św. Jana od Krzyża, mistycznych Doktorów Kościoła.W pracy ukazane zostały dzieje budowy klasztoru i kościoła św. Józefa, opis architektury i wystroju wnętrza świątyni w różnych okresach, rozwój kultu św. Józefa, różne formy nabożeństw i ważniejsze łaski uzyskane przez pośrednictwo św. Patrona.

Historię świątyni, która bywa uznawana za najstarszą w Poznaniu na lewym brzegu Warty, próbuje ocalić od zapomnienia Andrzej Kusztelski – dr historii sztuki, twórca kolejnej monografii z serii „Zabytki Poznania”. Autor relacjonuje najważniejsze opisy z wizytacji biskupich, począwszy od pierwszej, z 1611 r.; pokazuje archiwalne zdjęcia oraz cenne materiały z archiwum parafialnego, m.in. projekty architektoniczne. Zdjęcia współczesne Piotra Skórnickiego unaoczniają skalę zmian, jakie zaszły w wyglądzie kościoła, zwłaszcza po ostatniej wojnie, choć absurdalnie to dzisiejszy budynek bardziej niż tużprzedwojenny przypomina ten odbudowany po potopie szwedzkim. Dlaczego – o tym w książce „Kościół św. Marcina w Poznaniu”.

Monografia jednej z najstarszych świątyń w mieście - kościoła św. Wojciecha; pierwotnie wzniesiony jako mały kościółek poza murami miasta, na przedmieściu o tej samej nazwie, przez wieki był rozbudowywany, ozdabiany, coraz bogaciej wyposażany. Dziś zgromadzone tu zbiory wysokiej klasy złotnictwa oraz unikalnych szat liturgicznych stanowią ozdobę niejednej wystawy.

W książce omówiono także historię mauzoleum zasłużonych Wielkopolan na Skałce oraz starych cmentarzy parafialnych. Odrębny rozdział poświęcono dziejom parafii w czasie okupacji hitlerowskiej, kiedy kościół św. Wojciecha był jedną z dwóch dostępnych dla Polaków świątyń w mieście.

W latach 60. XX wieku, w głębokim PRL-u istniał w Poznaniu przy ul. Wielkiej Studencki Klub „Od nowa”. Działały w nim: galeria, czytana gazeta, klub filmowy, zespół jazzowy, kabarety i teatry. W ciągu dekady odbyło się tam kilkaset spotkań, dyskusji, wernisaży, przedstawień, koncertów, wieczorów poetyckich, kompozytorskich, recitali, odczytów, prelekcji, wykładów i zabaw. Dla poznańskich studentów klub był drugim, a niekiedy i pierwszym domem. W 1970 roku klub przeniesiono do zamku. Nigdy już nie odzyskał dawnego splendoru. Pozostała legenda. I pamięć uczestników tamtych wydarzeń.

Album Poznańskie parafie zawiera opracowanie historyczne poszczególnych parafii w Poznaniu oraz ich fotograficzną wizualizację. 

Album w języku polskim, angielskim i niemieckim.

Książka z serii „Zabytki Poznania” poświęcona pierwszej stałej polskiej scenie w Poznaniu. Piękny zabytkowy gmach Teatru Polskiego, który był wznoszony w czasach zaborów, to duma miasta, symbol niezłomności i jedności mieszkańców, znak polskości. O niełatwych początkach obiektu, a także o jego architekturze, opowiada Jerzy Borwiński – wybitny znawca tematu, konserwator zabytków. Życie artystyczne teatru opisuje Stefan Drajewski – dziennikarz, autor i współautor wielu publikacji o tematyce teatralnej. Cenne materiały ikonograficzne oraz zdjęcia współczesne Piotra Skórnickiego ułatwią zrozumienie tekstu osobom niezwiązanym z historią sztuki czy architekturą.