Kolorowi ludzie - Zdzisław Czermański

Niezwykle fascynującą opowieść autor książki wzbogaca wykazem wszystkich ról Żabczyńskiego w teatrze, w kabarecie i na ekranie, a unikatowe zdjęcia, których nikt wcześniej nie oglądał, prywatne dokumenty, materiały ze śledztw, jednym słowem cała ta niezbędna w takiej książce ikonografia wydobyta cudem z mroków niepamięci świadczy niezbicie o jego telewizyjnym zacięciu, o tym, że Wolański doskonale zdaje sobie sprawę, iż jeden obraz wart jest tysiąca słów. 

Pierwsza na polskim rynku wydawniczym kompletna, analityczna, a przy tym błyskotliwie napisana biografia Jarosława Iwaszkiewicza, pisarza, który przez wiele lat wpływał na kształt polskiej kultury, tworzył literackie kanony estetyczne, budził zainteresowanie swoim życiem i aktywnością artystyczną. Pierwszy z dwóch tomów obejmuje lata 1894-1939. Książka zawiera wiele fotografii z archiwum rodzinnego.

Wojenna zawierucha i rewolucja bolszewicka skazały na unicestwienie wiele kresowych rezydencji, należących do polskich rodów arystokratycznych. Wśród nich znalazła się Peczara, położona na środkowej Ukrainie, nad Bohem. Świadkami jej świetności, a potem powolnego umierania były Janina Zofia z Potockich Potocka (1851–1928) i jej córka Zofia Barbara (1883–1974). Ich zapiski: Dziennik z lat 1914–1919 oraz Moje własne wspomnienia, objęte wspólnym tytułem Peczara, tworzą barwny obraz życia rodziny Potockich na dalekiej a pięknej Ukrainie.

Pamięć ludzka jest zawodna. Jakże często tkwi w niej zaledwie zarys spektaklu, który nas niegdyś fascynował, nikłe wrażenie, że oglądaliśmy przed laty widowisko znakomite. Gdyby tak spróbować wydobyć z zapomnienia najwybitniejsze zjawiska Teatru Telewizji, nie wszystkie oczywiście, ale przynajmniej część, tę najbardziej znaczącą, spróbować szczegółowo opisać niektóre spektakle, przypomnieć znakomite aktorskie kreacje...

Edward Woyniłłowicz, któremu poświęcona jest książka, był działaczem społecznym, fundatorem kościoła pw. Świętych Symeona i Heleny w Mińsku, właścicielem pałacu w Sawiczach i rozległych dóbr ziemskich. O jego działalności społecznej, ale przede wszystkim o życiu prywatnym barwnie i szczegółowo opowiada dziennikarka Gizela Chmielewska. Autorka zamieszcza wiele fotografii i innych materiałów dotyczących rodu Woyniłłowiczów, a także cytuje niepublikowane dotąd rękopisy.

Książka Morawskiego jest odpowiedzią na rosnące w ostatnich latach zainteresowanie memorabiliami. Lektura pamiętników usatysfakcjonuje zarówno krewnych autora, pragnących poszerzyć swą wiedzę na temat rodzinnych korzeni, jak też wszystkich zainteresowanych losami szlachty i ziemian na tle społecznych przewrotów XX wieku. Krzysztof Morawski nienagannym stylem kreśli żywy obraz elit galicyjskich miast i prowincji. Pamiętniki pozwalają spojrzeć na historię polski z pozycji świadka epoki, oczami wykształconego człowieka, przyglądającego się życiu elit galicyjskiego świata. Morawski z życzliwym dystansem przygląda się własnym i rodzinnym próbom odnalezienia się w świecie, którym wstrząsały polityczne ekstremizmy, gospodarcze przewroty, międzywojenna rewolucja obyczajowa i dwie wojny światowe. Pamiętniki charakteryzują się barwnym językiem, inteligentną ironią oraz świetnie skreślonymi anegdotami, opisującymi losy rodziny Morawskich, jej krewnych i przyjaciół. Ich chwile chwały, obyczaje, bogactwo, a niekiedy upadek i tragizm wpisany w historyczne losy polskich elit. Książkę wzbogaca bogaty wybór archiwalnych zdjęć oraz drzewo genealogiczne rodziny Morawskich i rodzin z nimi spokrewnionych.