Kazania pasyjne - ks. Andrzej Zwoliński

Biograf ks. Vianneya powiada, że największym umartwieniem Błogosławionego było pisanie kazań. W tym celu spędzał bezsennie noce i pisywał nieraz bez przerwy siedem godzin w zakrystii, w pobliżu Pana Jezusa utajonego w Przenajświętszym Sakramencie. Nie myślał nigdy o tym, że ktoś wyda jego nauki. Za życia nigdy nie zgodziłby się na ogłoszenie ich drukiem. Pisał swe kazania między rokiem 1818 i 1827, a więc w pierwszych latach swego kapłaństwa.. We wszystkich jego naukach przebija się ogromna znajomość ludu, znakomity zmysł spostrzegawczy i prawdziwie apostolska śmiałość w karceniu grzechów i błędów.

Pomoce homiletyczne ks. Adama Zwolińskiego związane z uroczystościami pogrzebowymi.

Święty Wawrzyniec z Brindisi (1559–1619) – kapłan, generał kapucynów, doktor Kościoła, teolog, kontrreformator, poliglota, dyplomata, żołnierz i kapelan wojsk chrześcijańskich, odnowiciel życia zakonnego, mistyk, cudotwórca oraz apostoł Włoch, Czech i Niemiec. A wreszcie kaznodzieja i polemista – autor dziesięciu tysięcy stronic pism. Postać świętego kapucyna popadła w ostatnich dekadach w zapomnienie, mimo że jest dzisiaj aktualna jak nigdy dotąd. Wskazywał na to św. Jan XXIII, nadając mu tytuł doktora Kościoła. Sytuacja katolicyzmu rzymskiego kilka dekad po Soborze Watykańskim II zdaje się przedstawiać jeszcze gorzej niż w okresie potrydenckim, kiedy to apostołował Wawrzyniec. Kto jednak pójdzie za Doktorem Apostolskim – jak zapewniał święty papież – nie zbłądzi!

Książka ta, zawierająca łacińsko-polską edycję wybranych kazań pokutnych św. Wawrzyńca z Brindisi, rozpoczyna serię wydawniczą Patrologia Tridentina, która obejmuje pisma doktorów Kościoła XVI i XVII wieku, dotąd niepublikowane w naszym języku.

Krupówki warszawskie. Kazania zimowe to pierwszy tom kaznodziejskiego notatnika, który powstał w oparciu o homilie wygłaszane przez o. Pawła Krupę w dominikańskim kościele na warszawskim Służewie. Msze odprawiane przez ojca w niedziele o godzinie czternastej gromadziły mnóstwo wiernych zasłuchanych w Słowo.

Prezentowane kazania można czytać po kolei lub na wyrywki, można do nich zaglądać jak do komentarza na daną niedzielę czy święto albo potraktować jako rozważania biblijne. 

Biograf ks. Vianneya powiada, że największym umartwieniem Błogosławionego było pisanie kazań. W tym celu spędzał bezsennie noce i pisywał nieraz bez przerwy siedem godzin w zakrystii, w pobliżu Pana Jezusa utajonego w Przenajświętszym Sakramencie. Nie myślał nigdy o tym, że ktoś wyda jego nauki. Za życia nigdy nie zgodziłby się na ogłoszenie ich drukiem.

Pisał swe kazania między rokiem 1818 i 1827, a więc w pierwszych latach swego kapłaństwa.. We wszystkich jego naukach przebija się ogromna znajomość ludu, znakomity zmysł spostrzegawczy i prawdziwie apostolska śmiałość w karceniu grzechów i błędów.

Zbiór kazań czy raczej rozmyślań o męce Pańskiej przeznaczonych głównie na czas Wielkiego Postu. Autor rozważa w nich siedem wypowiedzi Jezusa na krzyżu. Obfitujące w cytaty z pism ojców Kościoła, pisarzy kościelnych, hagiografów i odwołania biblijne dzieło ma uwrażliwić czytelnika na ofiarę krzyżową Jezusa.