Kazania Pokutne na przedpoście i środę popielcową - św. Wawrzyniec z Brindisi

Zbiór kazań o Matce Bożej autorstwa średniowiecznego mistyka, ascety i odnowiciela życia monastycznego. Wybitne dzieło mistrza duchowego zostało poprzedzone encykliką Ojca Świętego Piusa XII Doctor Mellifluus o św. Bernardzie z Clairvaux opublikowaną w 800. rocznicę Jego śmierci.

Wenanty Katarzyniec był wyjątkowym kaznodzieją, odznaczającym się żywą wiarą, pobożnością, pokorą, ale nade wszystko autentyczną troską o zbawienie swoich słuchaczy. Poprzez codzienne zawierzanie się Chrystusowi, przykładne życie zakonne i osobistą modlitwę sam wzrastał w przyjaźni z Bogiem, którą potrafił dzielić się z wiernymi. Głoszonym słowem Bożym pobudzał serca i umysły, nawracał i dopominał się wierności Kościołowi, pouczał i utwierdzał wiarę.

Współczesny czytelnik odkryje w kazaniach ojca Wenantego wartość zjednoczenia człowieka z Bogiem, dokonującego się w sposób wolny w ludzkiej duszy. Proponując słuchaczom drogę współpracy z łaską oraz wierność w najdrobniejszych sprawach dnia codziennego, franciszkanin zaprasza także i dziś do ścisłej przyjaźni z Bogiem.

Zbiór kazań znanego kaznodziei na najważniejsze święta maryjne oraz nabożeństwa fatimskie rysuje rozległą panoramę religijności maryjnej w Polsce i na świecie, z licznymi odniesieniami do osobistych losów Maryi i Jej roli w rozwoju chrześcijaństwa oraz w życiu współczesnego Kościoła. Historie objawień, cudów, nawróceń, przykłady gorliwości i pobożności maryjnej, słynące łaskami wizerunki i wspaniałe sanktuaria opisane są z niezwykłym bogactwem szczegółów i znawstwem tematu, czyniąc z książki nie tylko wspaniałą pomoc do medytacji czy homiletyczną, ale także znakomitą lekturę dla wszystkich, którzy chcą nazywać Matkę Syna Bożego własną Matką. Ponieważ każde nabożeństwo maryjne obliguje wyznawcę do naśladowania Maryi w Jej wolności od zła i poddaniu się woli Boga.

Zbiór kazań czy raczej rozmyślań o męce Pańskiej przeznaczonych głównie na czas Wielkiego Postu. Autor rozważa w nich siedem wypowiedzi Jezusa na krzyżu. Obfitujące w cytaty z pism ojców Kościoła, pisarzy kościelnych, hagiografów i odwołania biblijne dzieło ma uwrażliwić czytelnika na ofiarę krzyżową Jezusa.

Książeczka zawiera omówienie obrzędu w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego oraz przedstawienie zmian wprowadzonych w formie zwyczajnej po Soborze Watykańskim II. Bardzo ważny jest rozdział porównujący oba ryty i ukazujący ciągłą atrakcyjność formy starszej rytu rzymskiego. Częścią integralną książeczki jest pełny dwujęzyczny (łaciński i polski) tekst obrzędu w formie nadzwyczajnej. 

Książka jest źródłem cennych duchowych drogowskazów zawartych w kazaniach św. Jana Marii Vianney'a, kapłana obdarowanego łaską wyjątkowego rozumienia ciężaru grzechu i świadomego nieocenionej roli sakramentu pojednania (zwany był męczennikiem konfesjonału). Zbiór zawiera 29 kazań o pokusach, o grzechach głównych, o zgubnych skutkach przywiązania do grzechu i niegodnego przyjmowania Komunii Świętej, o warunkach dobrej spowiedzi, o cnotach i o sprawach ostatecznych. Droga do świętości poprzez spowiedź i modlitwę!

To niecodzienny podręcznik duchowy, odkrywający zdumiewającą wartość tego, co pozornie jest jej całkiem pozbawione. Lekko napisane i pełne humoru dziełko jest zarazem głęboko zakorzenione w Piśmie Świętym i Tradycji katolickiej, czerpiąc z wielkich mistrzów od św. Augustyna po autorów dwudziestowiecznych. Na stronach tej książeczki znaleźć można prawdziwy skarb, daleko przewyższający dążenia dawnych alchemików.

Książka zawiera ponad 30 tekstów do rozmyślań na godzinę świętą autorów uznanych, świętych i mistyków ubiegłych wieków oraz wstęp i liczne dodatki (m.in. rozważania drogi krzyżowej, zegar Męki Pańskiej, przestrogę św. Teresy od Jezusa oraz 33 dni z Sercem Jezusowym i artykuł o jego kulcie).

„W ciężkich chwilach, jakie przeżywa Kościół w wielu krajach starego i nowego świata, wprost opatrznościowym zjawiskiem jest przykład człowieka o trzeźwym rozumie, odwadze nieugiętej i ewangelicznym sercu. Kanonizacją kardynała Roberta Bellarmina Kościół zdaje się wskazywać całemu światu katolickiemu ów wzór godzien naśladowania i w czasach obecnych...”

Kazania maryjne wybitnego kaznodziei, poety i pisarza, ks. Karola Antoniewicza, jezuity, poruszają przy okazji poszczególnych świąt maryjnych ważkie zagadnienia religijno-moralne: prawdziwą pobożność, miłość Boga i bliźniego, małżeństwo, wychowanie dzieci i wiele innych. 41 kazań ks. Antoniewicza to prawdziwe perły tradycyjnego kaznodziejstwa.

Święty Wawrzyniec z Brindisi (1559–1619) – kapłan, generał kapucynów, doktor Kościoła, teolog, kontrreformator, poliglota, dyplomata, żołnierz i kapelan wojsk chrześcijańskich, odnowiciel życia zakonnego, mistyk, cudotwórca oraz apostoł Włoch, Czech i Niemiec. A wreszcie kaznodzieja i polemista – autor dziesięciu tysięcy stronic pism.
Święty zapomniany, choć ogłoszony Doktorem Kościoła; odkrywany na nowo, bo święty papież Jan XXIII zapewnił: Kto pójdzie za św. Wawrzyńcem, nie zbłądzi!

Książka zawiera łacińsko-polską edycję wybranych kazań św. Wawrzyńca z Brindisi. Jest to drugi tom serii wydawniczej Patrologia Tridentina, która obejmuje pisma doktorów Kościoła XVI i XVII wieku, dotąd niepublikowane w naszym języku.

Kazania pasyjne stanowią nie tylko znakomitą pomoc w posłudze słowa w okresie Wielkiego Postu, ale także bogaty materiał do medytacji dla wszystkich czcicieli Męki Pańskiej oraz osób zainteresowanych poszerzeniem wiedzy na ten temat.

Biograf ks. Vianneya powiada, że największym umartwieniem Błogosławionego było pisanie kazań. W tym celu spędzał bezsennie noce i pisywał nieraz bez przerwy siedem godzin w zakrystii, w pobliżu Pana Jezusa utajonego w Przenajświętszym Sakramencie. Nie myślał nigdy o tym, że ktoś wyda jego nauki. Za życia nigdy nie zgodziłby się na ogłoszenie ich drukiem. Pisał swe kazania między rokiem 1818 i 1827, a więc w pierwszych latach swego kapłaństwa.. We wszystkich jego naukach przebija się ogromna znajomość ludu, znakomity zmysł spostrzegawczy i prawdziwie apostolska śmiałość w karceniu grzechów i błędów.

Biograf ks. Vianneya powiada, że największym umartwieniem Błogosławionego było pisanie kazań. W tym celu spędzał bezsennie noce i pisywał nieraz bez przerwy siedem godzin w zakrystii, w pobliżu Pana Jezusa utajonego w Przenajświętszym Sakramencie. Nie myślał nigdy o tym, że ktoś wyda jego nauki. Za życia nigdy nie zgodziłby się na ogłoszenie ich drukiem.

Pisał swe kazania między rokiem 1818 i 1827, a więc w pierwszych latach swego kapłaństwa.. We wszystkich jego naukach przebija się ogromna znajomość ludu, znakomity zmysł spostrzegawczy i prawdziwie apostolska śmiałość w karceniu grzechów i błędów.