Kazania Pokutne na przedpoście i środę popielcową - św. Wawrzyniec z Brindisi

Zbiór kazań znanego kaznodziei na najważniejsze święta maryjne oraz nabożeństwa fatimskie rysuje rozległą panoramę religijności maryjnej w Polsce i na świecie, z licznymi odniesieniami do osobistych losów Maryi i Jej roli w rozwoju chrześcijaństwa oraz w życiu współczesnego Kościoła. Historie objawień, cudów, nawróceń, przykłady gorliwości i pobożności maryjnej, słynące łaskami wizerunki i wspaniałe sanktuaria opisane są z niezwykłym bogactwem szczegółów i znawstwem tematu, czyniąc z książki nie tylko wspaniałą pomoc do medytacji czy homiletyczną, ale także znakomitą lekturę dla wszystkich, którzy chcą nazywać Matkę Syna Bożego własną Matką. Ponieważ każde nabożeństwo maryjne obliguje wyznawcę do naśladowania Maryi w Jej wolności od zła i poddaniu się woli Boga.

Zbiór kazań czy raczej rozmyślań o męce Pańskiej przeznaczonych głównie na czas Wielkiego Postu. Autor rozważa w nich siedem wypowiedzi Jezusa na krzyżu. Obfitujące w cytaty z pism ojców Kościoła, pisarzy kościelnych, hagiografów i odwołania biblijne dzieło ma uwrażliwić czytelnika na ofiarę krzyżową Jezusa.

Książka jest źródłem cennych duchowych drogowskazów zawartych w kazaniach św. Jana Marii Vianney'a, kapłana obdarowanego łaską wyjątkowego rozumienia ciężaru grzechu i świadomego nieocenionej roli sakramentu pojednania (zwany był męczennikiem konfesjonału). Zbiór zawiera 29 kazań o pokusach, o grzechach głównych, o zgubnych skutkach przywiązania do grzechu i niegodnego przyjmowania Komunii Świętej, o warunkach dobrej spowiedzi, o cnotach i o sprawach ostatecznych. Droga do świętości poprzez spowiedź i modlitwę!

To niecodzienny podręcznik duchowy, odkrywający zdumiewającą wartość tego, co pozornie jest jej całkiem pozbawione. Lekko napisane i pełne humoru dziełko jest zarazem głęboko zakorzenione w Piśmie Świętym i Tradycji katolickiej, czerpiąc z wielkich mistrzów od św. Augustyna po autorów dwudziestowiecznych. Na stronach tej książeczki znaleźć można prawdziwy skarb, daleko przewyższający dążenia dawnych alchemików.

Prezentujemy Państwu zbiór świadectw na temat tradycyjnej Mszy Świętej potocznie zwanej „trydencką”. To publikacja wyjątkowa, nie tylko dzięki statusowi samych autorów, ale także jej bezprecedensowości na polskim rynku wydawniczym.

Trzeba umrzeć, mówił św. Biskup Genewski, trzeba umrzeć, by Bóg żył w nas, „bo niepodobieństwem jest dojść do łączności duszy z Bogiem inną drogą niż przez umartwienie”. Te słowa trzeba umrzeć są twarde, lecz po nich nastąpi wielka słodycz, bo umiera się sobie dla złączenia się z Bogiem przez tę śmierć.

Wybór homilii o. Jeana Pateau OSB, opata tradycyjnego klasztoru benedyktyńskiego w Fontgombault we Francji.

Przez te homilie poznajemy wykształconego i precyzyjnego teologa, który wykorzystuje swój warsztat do analizy tematu (najczęściej wyznaczanego przez cykl roku liturgicznego) i wskazania wynikających z tej analizy wniosków dotyczących życia religijnego, skierowanych tak do jego duchowych synów, jak i do wszystkich słuchaczy bądź czytelników.

Wawrzyniec z Brindisi – kapłan, kapucyn, teolog, dyplomata, doktor Kościoła, święty Kościoła katolickiego. Był kaznodzieją oraz pionierem młodych prowincji kapucyńskich północnych Włoch, Szwajcarii, Tyrolu i Bawarii oraz prowincji austriacko-czeskiej. W przededniu wojny trzydziestoletniej (1618-1648) podejmował się ważnych politycznych misji – mediatora na rzecz pokoju. Książka opisuje wydarzenia wcześniejsze – z około 1600 roku. Przedstawiona została w niej historia życia człowieka, który w znaczący sposób połączył mistykę z polityką, dzięki czemu jest wzorem, aż po dzisiejsze czasy. Papież Jan XXIII w 1959 roku wyniósł go do godności doktora Kościoła.

Biograf ks. Vianneya powiada, że największym umartwieniem Błogosławionego było pisanie kazań. W tym celu spędzał bezsennie noce i pisywał nieraz bez przerwy siedem godzin w zakrystii, w pobliżu Pana Jezusa utajonego w Przenajświętszym Sakramencie. Nie myślał nigdy o tym, że ktoś wyda jego nauki. Za życia nigdy nie zgodziłby się na ogłoszenie ich drukiem. Pisał swe kazania między rokiem 1818 i 1827, a więc w pierwszych latach swego kapłaństwa.. We wszystkich jego naukach przebija się ogromna znajomość ludu, znakomity zmysł spostrzegawczy i prawdziwie apostolska śmiałość w karceniu grzechów i błędów.