Jezus Chrystus opowieść o życiu naszego Zbawiciela - ks. Bartłomiej Krzos

„Powstała we mnie po trzeba (która mnie ponagla każdego dnia) tropienia śladów Boga, który – zgodnie z wiarą – przyjmując oblicze i ciało człowieka, pokazał się, a równocześnie schował. Chodzi o tego chrześcijańskiego Boga, którego sekretem wydaje się być ukrycie, półcień, jednakowa wartość śladów dla wiary i dla niewiary, żeby – celem ustrzeżenia wolności – przyjęcie Go stało się wyborem, a nie wyrokiem, gorącym porywem serca, a nie chłodnym wnioskiem niepodważalnego stwierdzenia”.

Fragment książki

Samozwańczy, antykatoliccy zbawcy świata zrobią wszystko, by zniszczyć Kościół.

Jak się temu przeciwstawić? Jak rozpoznać fałszywych proroków promujących nowego boga, którym jest ludzki rozum? Jak zdemaskować tych, którzy w imię walki o iluzje prawdy niszczą Tradycję i chrześcijańskie dziedzictwo? I dlaczego komuś tak bardzo zależy na tym, by zabrać Kościołowi Jezusa?

Paweł Lisicki prowadzi śledztwo, które demaskuje fałszywe ideologie (również te wewnątrz instytucji) niszczące Kościół oraz stereotypy powtarzane przez światowe media. Przygląda się tezom głoszonym przez czołowych krytyków chrześcijaństwa, misjonarzy ateizmu, takim jak: Davida Randa czy Richarda Dawkinsa i obnaża kryjące się w myślach błędy oraz pułapki rozumowania. Dociera także do korzeni antychrześcijańskich tez, które znajduje w siedemnastowiecznej Hadze.

Ta książka to oręż w walce z wrogiem, który pod maską pięknych i wzniosłych idei kryje oblicze prawdziwego demona.

W trzecim tomie Świata Chrystusa śledzimy wydarzenia dziejące się w młodości Syna Bożego, dochodząc do ostatnich trzech lat Jego życia, które są najlepiej udokumentowane. Jezus głosi swą naukę, powołując Apostołów, buduje zręby Kościoła. Nikt wtedy jeszcze nie przeczuwa, że drogami Palestyny wędruje ktoś, kto już zapoczątkował gruntowną przemianę świata. Świata, który od strony politycznej, społecznej i militarnej wydaje się ustabilizowany raz na zawsze, a który pogrąża się w coraz bardziej w dekadencji.

Najnowszy tom Świata Chrystusa to 456 stron i aż 107 ilustracji, a więc zdjęć, rycin i reprodukcji obrazów wspaniałych malarzy oraz map wykonanych własnoręcznie i z wielką pieczołowitością przez profesora Roszkowskiego!

Wejdź w świat u zarania nowej ery i zobacz jak zmieniała się cywilizacja, jak rodziło się chrześcijaństwo w zgliszczach upadającego moralnie zdawałoby się wiecznego imperium!

Bogato ilustrowana książka „Ufam. Śladami Siostry Faustyny“ to kolejna pozycja w dorobku uznanego tandemu autorskiego: dziennikarza Grzegorza Górnego i fotografa Janusza Rosikonia. Tym razem stawiają oni sobie za cel prześledzenie życia największej mistyczki XX wieku na świecie oraz odpowiedzenie na pytanie, jak to się stało, że kult Bożego Miłosierdzia w bardzo krótkim czasie zdobył rzesze wiernych czcicieli na wszystkich kontynentach.

Jezus jest nazwany Lwem z pokolenia Judy w pierwszej i ostatniej księdze Biblii. Sięgnij po tę książkę, a zobaczysz, że nie jest to bynajmniej przypadek!

Autor ukazuje życie Jezusa od początku, gdy Słowo jeszcze przed stworzeniem świata przebywało u Boga, aż do momentu, gdy – pokonawszy śmierć – zwycięski Lew z pokolenia Judy wraca do domu Ojca jako nieśmiertelny Król i Pan wszechświata.

Z ogromną pasją i niekwestionowaną erudycją ks. Rosik tłumaczy historyczne i językowe konteksty Ewangelii. Objaśnia sens użytych w Biblii słów i wyrażeń, dzięki czemu nauki Jezusa odsłaniają przed nami nowe, niekiedy zaskakujące znaczenia. Przywołuje realia i zwyczaje świata, w którym żył Galilejczyk, czyniąc Jego słowa i zachowania bardziej dla nas zrozumiałymi. Wreszcie pokazuje, jak w osobie ubogiego cieśli z Nazaretu wypełniły się pradawne proroctwa biblijne, począwszy od tego najsłynniejszego – o Lwie z pokolenia Judy.

Kim dla Ciebie jest Jezus Chrystus? Ja przyzwyczaiłam się, że Jezus to postać historyczna, temat niedzielnego kazania albo główny bohater kreskówki dla dzieci, którą w święta puszczają w telewizji. No i jeszcze w okolicach grudnia kojarzy mi się z dzidziusiem z kartki bożonarodzeniowej, który mimo mijających lat jakoś o dziwo nie wyrasta z pieluch. Taki Jezus jest dla nas wygodny, bezpieczny, przewidywalny i mający niewiele wspólnego z naszą codziennością. Nikogo nie gorszy, nie szokuje. W oczach świata wiara w takiego Jezusa oraz w zbawienie jest głupstwem, czymś pozbawionym sensu.

Ale co, jeżeli On jest kimś innym niż Jego obraz, który w moim umyśle i sercu stworzyła kultura, telewizja, moje doświadczenia? Co, jeżeli Jezus dziś przyszedłby do mojego kościoła i wcale nie stanąłby na ambonie, ale przyniósłby na przykład kij baseballowy i zaczął wywracać ławki czy krzesła? Taki Jezus byłby dla mnie szokujący. Co prawda w naszych kościołach nie sprzedajemy gołębi, ale chyba wielu z nas musi przyznać, że podczas niedzielnego nabożeństwa więcej w naszych głowach kalkulacji, handlu i przeliczeń niż modlitwy. Jakbym się zachowała, gdyby w niedzielę podszedł do mnie Jezus i bez pardonu wywrócił moje krzesło? Czy dla takiego Jezusa byłoby w ogóle miejsce w moim kościele, w moim życiu, a nawet w wyobraźni?

Czy Jezus Chrystus jest współistotny Ojcu, światłością ze światłości, Bogiem prawdziwym z Boga prawdziwego – jak wyznają chrześcijanie od 1700 lat? Czy też przekonanie to jest późniejszym dodatkiem, kulturowym zniekształceniem, pogańskim wypaczeniem pierwotnie czystej, żydowskiej wiary w Jezusa jako proroka, nauczyciela, nawet Mesjasza – jak utrzymuje wielu współczesnych badaczy?