Jezus Chrystus nasz Arcykapłan - Kard. Albert Vanhoye

Właśnie tobą, grzesznikiem, Bóg się interesuje. Tobie obwieszcza Dobrą Nowinę. Nie sądzi cię i nie oskarża, ale kocha. Kocha cię właśnie dlatego, że jesteś zagubionym, że jesteś grzesznikiem. Jezus przyszedł na świat i dał swoje życie, żeby ciebie, grzesznika, zbawić, doprowadzić do Ojca. Dlatego też staje On wśród tych, którzy się rozproszyli, każdy idąc za swoim życiem, za swoim szczęściem – On, który zna życie, który zna Ojca i Dawcę życia. 

Relacja duchowego towarzyszenia wpisuje się w misterium człowieka,
w którym przebywa Duch Boży. Człowiek (…) zdolny jest do tego, ażeby wejść
w przymierze z Bogiem, poznać Jego wolę i ją wypełniać. Oddawanie Mu chwały,
okazywanie szacunku i służba to klucz do szczęścia. Tym, jak człowiek kocha Boga
i w jaki sposób odpowiada na Jego zaproszenie, może podzielić się z bratem
i od niego otrzymać pomoc, gdyż obaj są „synami Bożymi”.

Porywające rozważania nad znaczeniem Jezusowego wezwania „To czyńcie na moją pamiątkę”, których punktem wyjścia jest wielkoczwartkowy obrzęd obmywania nóg, nazywany mandatum. Autor pokazuje, że nie jest to nakaz celebrowania jakiegoś kolejnego religijnego rytuału przez kastę kapłanów, ale skierowane do każdego z chrześcijan wezwanie do stania się nowym człowiekiem. Człowiekiem, którego charakteryzować będzie postawa wyrażona może najpełniej w zaskakującym i szokującym dla uczniów geście Jezusa podczas Ostatniej Wieczerzy.