Jerozolima. Biografia - Montefiore Sebag

Piękna szata graficzna zachwyca i skłania do zadumy nad niezwykłością tego miejsca. Izrael, Ziemia Święta - centrum  najbardziej dramatycznych wydarzeń w historii  ludzkości - wciąż pozostaje Ziemią Nadziei.

Największym walorem albumu jest powiązanie historycznych miejsc – świadków ważnych wydarzeń - z biblijnymi cytatami. Dzięki temu możemy wyruszyć na pielgrzymkę śladami Jezusa Chrystusa po Ziemi Świętej, często porównywanej do piątej Ewangelii.

Opowieść o Dublinie, jego teraźniejszości i przeszłości żyjącej w dziełach wielkich pisarzy związanych z tym miastem. Autor, przemierzając główne ulice, zaułki i przedmieścia, opisuje tajemne miejsca, odwiedza domy, w których mieszkał James Joyce, opowiada historie, które rzadko może usłyszeć turysta. Pokazuje Dublin, którego sami nigdy byśmy nie zobaczyli. Jest to kolejna książka w serii wydawnictwa Magnum Miasta świata, po Jerozolimie Simona S. Montefiorego, Rzymie Roberta Hughesa, Amsterdamie Russella Shorto i Berlinie Rory MacLeana.

Oto dwa tysiące lat historii Londynu.
Folklor i egzekucje władców, kronika słynnych przestępców i opis życia zwykłych obywateli. Blackfriars i Charing Cross, Paddington i Bedlam, Westminster Abbey i St Martin - znajdziemy w tej książce każdy zaułek i każdą wspaniałość tego niezwykłego miasta. Cockney i włóczęgów. Imigrantów i punków. Wielkie zarazy, pożary i naloty podczas II wojny światowej. Londyn o każdej porze dnia i nocy, w każdą pogodę. Do tego wspaniale dobrane anegdoty, cytaty z literatury, celne komentarze mieszkańców i odwiedzających miasto na przestrzeni epok. Peter Ackroyd dokonał rzeczy prawie niemożliwej - dzięki wirtuozerii jego pióra niemal namacalnie obcujemy z "duszą" tego miasta, na kartach tej książki Londyn zwyczajnie ożywa.

Barcelona Roberta Hughesa, autora znakomitego Rzymu, to fascynująca biografia najbardziej niehiszpańskiego z hiszpańskich miast. Hughes opisuje burzliwe dzieje stolicy Katalonii, opowiada o losach władców, magnatów, artystów, poetów, architektów żyjących i tworzących w tym mieście i oprowadza czytelnika po jego najciekawszych miejscach. Od Parku Güell i surrealistycznej świątyni Sagrada Família Gaudiego do postmodernistycznego klubu Torres de Àvila.

W chwili gdy miał się pojawić Chrystus, Palestyna, niewielki, uroczy kraj, kolebka ścisłego monoteizmu, znajduje się pod okupacja rzymską, stanowi jedynie odległą prowincję rozległego mocarstwa. Naród Żydowski z nadzieja oczekuje nadejścia Mesjasza i wyzwoliciela. Tymczasem codzienne życie płynie tu jak przed setkami lat... . W oparciu o dane biblijne, dzieła starożytnych historyków, badania naukowe i odkrycia archeologiczne Daniel-Rops kreśli panoramiczny obraz życia mieszkańców Palestyny na przełomie dwóch wielkich epok. Z ogromna erudycja omawia zarówno wielkie wydarzenia historyczne, polityczne, społeczne, zagadnienia kulturowe i religijne, jak i obyczaje oraz sprawy życia codziennego ludzi współczesnych Chrystusowi.

Nowatorskie spojrzenie na Konstantynopol w okresie wczesnobizantyńskim

Autorzy w barwny i intrygujący sposób przedstawiają dzieje Konstantynopola - Nowego Rzymu - od IV do pocz. VII wieku. Wykorzystując własne badania i najnowsze ustalenia archeologów i historyków, rzetelnie prezentują najważniejsze wydarzenia polityczne, zagadnienia społeczne, obyczajowe, ustrojowe, gospodarcze, topograficzne, kulturowe i religijne, związane z miastem i jego mieszkańcami. Opisują m.in. strukturę społeczną Nowego Rzymu, system władzy, życie dworskie, znaczenie Kościoła, działania i charakterystykę fakcji cyrkowych, problemy aprowizacyjne oraz wpływ klimatu na losy miasta. Ukazują także liczne rozrywki, w tym popularne wyścigi rydwanów w hipodromie, oraz najważniejsze dzieła architektury ówczesnego Konstantynopola. Na szczególną uwagę zasługuje część poświęcona kuchni bizantyńskiej.

Książka została wzbogacona kolorowymi ilustracjami, pokazującymi opisane miejsca i budowle we współczesnym Stambule.

Józef Flawiusz roztacza obraz najstraszniejszej tragedii, jaka w owej dobie spotkała Żydów, ich święte miasto i świątynię, która stanowiła symbol ich religijnej i narodowej tradycji. Katastrofę tę szczegółowo opisał jedynie Józef Flawiusz jako uczestnik, a potem naoczny świadek tych dramatycznych wydarzeń.