Historia polskiego smaku. Kuchnia, stół, obyczaje - Maja i Jan Łozińscy

Polacy słyną z zamiłowania do świętowania oraz z bogatych obyczajów. Szczególnie warte uwagi są tradycje i zabawy polskiego ziemiaństwa i arystokracji odnoszące się do ważnych dat roku liturgicznego oraz okoliczności życia rodzinnego.

Smakowite opowieści o życiu wielokulturowej społeczności nadwiślańskiego miasteczka Nieszawa, którego tradycję od wieków współtworzyli Polacy, Żydzi i Niemcy. Autorka zajrzała do kuchni nieszawskich gospodyń, wysłuchała relacji o przedwojennej przeszłości i ułożyła w całość barwne historie rodziny oraz znajomych, wplatając w nie oryginalne przepisy kuchni polskiej, kresowej, niemieckiej i koszernej.

Czy lubicie potrawy o wyjątkowej prostocie i niezapomnianym smaku? Jeśli tak - to dobrze trafiliście. Książka ta w przystępny sposób przybliża jedną z ciekawszych kuchni w Polsce - kuchnię wielkopolską.

Książka Mirosława Jaskulskiego Piwo, flaki garnuszkowe, petersburskie bliny i kawior astrachański, czyli z dziejów gastronomii łódzkiej do 1918 r. jest wyjątkowa, ponieważ po raz pierwszy w jednej publikacji przestawiona została szczegółowa historia gastronomii łódzkiej.
Autor podzielił książkę na trzy części: Gastronomia w okresie przedrozbiorowym, Szynkarstwo łódzkie w pierwszej połowie XIX wieku, Gastronomia łódzka na przełomie XIX i XX wieku.

Unikatowe zdjęcia, dopełniające całości, pozwolą czytelnikom przenieść się w czasie. Przeszłość została zatrzymana na czarno-białych fotografiach.

 „C.k. kuchnia” to nie tylko książka kucharska, lecz również opowieść o czasach, gdy Europa Środkowa stanowiła jedność pod berłem Habsburgów. Amatorzy kulinariów odnajdą na jej łamach 84 przepisy z tamtych czasów i tamtych ziem, od Adriatyku po Karpaty. Przepisy reprezentatywne dla dzisiejszych kuchni narodowych - węgierskiej, czeskiej, rumuńskiej, austriackiej, bośniackiej, słowackiej czy też północnowłoskiej - kiedyś zwanych po prostu c.k. kuchnią. Ci wszyscy, którzy nad gotowanie przedkładają historię, też nie powinni być zawiedzeni. Każdą kuchenną receptę poprzedzają bowiem krótkie historie, których bohaterami są monarchowie, arcyksiążęta, sławni wodzowie i herosi oręża, a także zwykli obywatele naddunajskiej monarchii. Niektóre z owych historii rzeczywiście miały miejsce, niektóre zrodziła jedynie wyobraźnia autora, choć trzeba z całą sumiennością zaznaczyć, że została ona zapłodniona przez lekturę memuarów i gazet sprzed pierwszej wojny światowej. Najpochlebniejsi recenzenci przyrównują styl autora do niezpomnianej frazy Jaroslava Haška, przed czym autor się broni, a powoduje nim nie tylko wrodzone głębokie poczucie skromności, lecz również pamięć o ochotniczej służbie Haška w Armii Czerwonej w charakterze politruka. „C.k. kuchnię” niezrównanie ozdobił akwarelami Andrzej Zaręba, artysta od lat współpracujący z Robertem Makłowiczem i dzielący z nim gorące uczucia do Austro-Węgier. 

Fascynująca opowieść o codziennym życiu polskiej arystokracji w XIX i XX wieku aż do końca lat międzywojennych.

Arystokracja, niegdyś szczególnie uprzywilejowana warstwa polskiego społeczeństwa, zawsze budziła powszechne zainteresowanie. Szczyciła się kultywowaniem dobrych obyczajów i wielowiekowych rodowych tradycji. Arystokratyczne pochodzenie dla jednych było zaszczytne i nobilitujące – bajeczne fortuny, międzynarodowe koligacje, wystawne życie, przynależność do elity; dla drugich stanowiło brzemię – obowiązki wobec własnego rodu i kraju, konwenanse, ograniczenia…

Z podróży po Polsce i świecie często przywozimy wspomnienia potraw. Smakujemy doskonałe dania, których nigdy wcześniej nie mieliśmy okazji poznać. Chwalimy też często kuchnię obcych krajów, nie znając własnych kulinarnych tradycji.

Książka autorstwa Gosi Molskiej to nowoczesne i atrakcyjne kompendium polskiej kuchni wzbogacone o kilkadziesiąt sprawdzonych przepisów.

Autorka obszernie (choć z przymrużeniem oka) przybliża w niej, m.in. kuchnię mniejszości narodowych oraz regionalne produkty, opowiada o polskich kultowych słodyczach i najsłynniejszych bazarach. Znalazły się tu również ciekawostki o historii polskiej kuchni, kulinarne anegdoty, felietony o niezwykłych ludziach tworzących smakowite polskie specjały, rozmowy z szefami kuchni i kulinarnymi gwiazdami. W książce nie brakuje też rozrywki, która będzie pretekstem do zabawy dla całej rodziny, jak krzyżówka, kulinarny quiz oraz gra planszowa.

Kapłony i szczeżuje to opowieść o kuchni tak dawnej, że już zapomnianej.

Kuchnia polska, którą znamy, to twór stosunkowo nowy. Więc gdy szefowie kuchni prześcigają się w poszukiwaniu czegoś jeszcze bardziej zaskakującego, możemy sięgnąć do zapomnianej przeszłości. Możemy – „ku pokrzepieniu serc” – przypomnieć sobie oszołamiającą karierę znanego kiedyś w całej Europie „szczupaka po polsku”. Możemy cofnąć się do czasów, gdy „barszcz” oznaczał zupę z barszczu, gdy pasternak albo rzepa nie były tylko słowami ze staroświeckich przysłów, gdy kucharze i smakosze wiedzieli, jak się przyrządza żółtonosy czy sielankę. Do tej, zdawałoby się, przebrzmiałej, a jednak fascynującej wiedzy możemy sięgać także ku pokrzepieniu żołądków.

Przedstawiamy reprint oryginału drugiego wydania z 1929 r., z 329 przepisami kuchni powojennej

Przedstawiamy Państwu reprint książki autorstwa Kartla Fruwirth’a poświęconej uprawie tej niezwykłej rośliny. Książka podzielona jest na trzy części. Pierwsza poświęcona jest ogólnemu opisowi roślin, podziałowi na odmiany, a także najczęstszym chorobom i szkodnikom atakującym pędy. Druga część traktuje o uprawie – od sposobu i momentu założenia chmielnika, przez wybór sadzonek, cięcie, nawożenie, szpalerowanie, na suszeniu kończąc. Trzecia zaś opisuje przygotowanie do sprzedaży i zawiera szereg wskazówek dotyczących oceny towaru, a także ówcześnie otrzymywanym efektom uprawy. Opisy we wszystkich rozdziałach podparte są ilustracjami.

Reprint został oprawiony w okładkę z grubej, surowej tektury z grzbietem wykonanym z fakturowanego, zadrukowanego na biało papieru. Posiada ozdobne kapitałki i wstążeczkę czytelniczą. Elegancji dodają mu zadrukowane wyklejki.

Życie codzienne polskiego ziemiaństwa, zarówno w XIX wieku, jak i w ostatnich latach Drugiej Rzeczypospolitej, niezmiennie było związane z przyrodą i cyklem zmieniających się pór roku. Toczyło się wokół prac rolniczych, w rytmie dorocznych świąt.

Książka W ziemiańskim dworze podporządkowuje się temu rytmowi. Niczym gospodarski kalendarz podzielona na cztery części – Zimę, Wiosnę, Lato i Jesień – opowiada o zajęciach mieszkańców dworu: o dbałości o dom, sprzęty, ziemię i zwierzęta, o przygotowywaniu posiłków i zapasów na zimę, obyczajach świątecznych, rozrywkach, wizytach gości, zjazdach familijnych i polowaniach. Tekstowi towarzyszy bogaty wybór archiwalnych zdjęć oraz malarstwo z epoki.

W dwudziestoleciu międzywojennym polska arystokracja uzyskała liczące się wpływy polityczne. Jej przedstawiciele zasiadali w ławach poselskich i senatorskich, wchodzili w skład kolejnych rządów. To z jej kręgów wywodzili się często dyplomaci Drugiej Rzeczypospolitej.

Przekonajmy się, jak toczyło się codzienne życie w najznakomitszych rezydencjach Potockich, Radziwiłłów, Branickich ? Łańcucie, Nieświeżu, Mankiewiczach i Wilanowie. Zajrzymy do pokoju dziecięcego, udamy się do jadalni, aby poznać zwyczaje związane ze spożywaniem posiłków w domach wielkich rodów. Następnie przejdziemy do sali balowej i dowiemy się, jaka etykieta obowiązywała podczas wystawnych przyjęć. Wybierzemy się również na łowy, aby podpatrzeć przedstawicieli arystokracji podczaj jednej z ulubionych rozrywek.

Czesław radzi jak smacznie gotować, robić pyszne szynki, kiełbasy oraz salcesony.

• Rozdział pierwszy: zupy, sałatki, jarzyny na ciepło i zimno, chleby, chlebki i bułeczki, makarony, pierogi, zapiekanki, przystawki, mięso, ryby, ciasta i desery.
• Rozdział drugi: wędliny - produkcja własna.

Nawet jeśli umiecie gotować i lubicie kuchnię tradycyjną, to… tak jeszcze nie gotowaliście!

W książce 366 obiadów znajdziemy przepisy m.in. na zupy, potrawy z drobiu, wołowiny, cielęciny, wieprzowiny, baraniny, dziczyzny, ryb i raków. Usatysfakcjonowani będą również amatorzy pierogów, galaret, naleśników i sałatek. Choć w czasach Gruszeckiej wegetarianizm uznawano za zbyteczną fanaberię, w niezwykle urozmaiconym menu przewidziała ona też miejsce dla ryżu i warzyw. Wśród receptur nie mogło zabraknąć tych na słodkości i napoje – od kompotów po nalewki.

Prawie 1100 przepisów dań i porad, umożliwiających umiejętne prowadzenie kuchni smacznej i taniej, wedle zasad na długoletnim doświadczeniu opartym. Jak autorka pisze „same przepisy i tu jak wszędzie pozostaną martwą literą, którą ożywić i należycie zastosować tylko dobra i energiczna gospodyni potrafi”.

Książka może być poradnikiem dla każdej gospodyni, dla której istotna jest tradycja. Obecnie przywoływane z przeszłości technologie, tradycyjne produkty, przepisy i potrawy to prawdziwe skarby, które stają się chlubą dobrej ambitnej kuchni domowej, oryginalnej restauracji, a nawet wizytówką regionu. Książka, jak wszystkie pozostałe z tej serii, jest bardzo bogato ilustrowana.

Kuchnia na plebanii doskonale wpisuje się w trend „powrotu do tradycji” – zarówno pod względem kulinarnym, jak i kulturowym. To mieszanka dawnych obyczajów, anegdoty, slow-foodu ze szczyptą nowoczesności. Książka, która z łatwością zaspokoi zarówno ciekawość, jak i podniebienie – także to świeckie.