Historia krain i miejsc legendarnych - Umberto Eco

Po "Historii piękna", "Historii brzydoty" i "Szaleństwie katalogowania" Umbert Eco zabiera nas w podróż do tych odległych miejsc dały życie fascynującym legendom i zainspirowały wspaniałe dzieła sztuki.

Od poezji Homera po współczesne science fiction, od Pisma świętego po komiksy, przez kamienie milowe naszej edukacji (Marco Polo, Starca z Gór, Campanellę, Morusa i Bacona, Guliwera, Alicję z Krainy Czarów i Tolkiena), światowa literatura wciąż wymyśla legendarne krainy, projektując na nie ludzkie pragnienia, marzenia, utopie i koszmary zbyt wielkie, by pomieścił je nasz ograniczony, rzeczywisty świat. Jedne z tych miejsc dały życie fascynującym legendom i zainspirowały wspaniałe dzieła sztuki. Inne zawładnęły bez reszty umysłami łowców tajemnic. Jeszcze inne zaś stały się inspiracją dalekich wypraw badawczych: podróżnicy, owładnięci pragnieniem odnalezienia iluzji, odkrywali nowe, najzupełniej realne ziemie.

Po "Historii piękna", "Historii brzydoty" i "Szaleństwie katalogowania" autor zabiera nas w podróż do tych odległych i nieznanych ziem, pomaga poznać ich mieszkańców, namiętności, bohaterów, a nade wszystko tłumaczy, dlaczego są one dla nas tak istotne. Podróż pouczająca i przyjemna zarazem, jaką potrafi zaproponować tylko Umberto Eco.

Umberto Eco, jeden z najsłynniejszych naukowców i pisarzy współczesnych, urodził się w Alessandrii w Piemoncie w 1932 roku. Wykładał na uniwersytetach w Turynie i Mediolanie, obecnie jest profesorem Uniwersytetu w Bolonii. Do najważniejszych jego prac eseistycznych należą: "Dzieło otwarte. Forma i nieokreśloność w poetykach współczesnych", "Nieobecna struktura", "Lector in fabula: współdziałanie w interpretacji tekstów narracyjnych", "Semiologia życia codziennego", "Interpretacja i nadinterpretacja", "Pięć pism moralnych", "W poszukiwaniu języka uniwersalnego". Zainteresowanie estetyką zaowocowało m.in. "Sztuką i pięknem w średniowieczu", a teorią literatury - "Sześcioma przechadzkami po lesie fikcji". Jako autor błyskotliwych tekstów publicystycznych dał się Eco poznać w zbiorach: "Diariusz najmniejszy" oraz "Zapiski na pudełku od zapałek" (trzy tomy). Prawdziwą sławę przyniosły mu powieści: "Imię róży" (jeden z największych bestsellerów w historii literatury), "Wahadło Foucaulta", "Wyspa dnia poprzedniego", "Baudolino" i "Tajemniczy płomień królowej Loany" oraz "Cmentarz w Pradze". W latach 2004 i 2007 opublikował pod swoją redakcją "Historię piękna" i "Historię brzydoty", które w Polsce, wydane nakładem Domu Wydawniczego REBIS, stały się wielkimi hitami. Uzupełnieniem tych dwóch tomów było wydane przez REBIS w roku 2009 "Szaleństwo katalogowania". "Historia krain i miejsc legendarnych" jest kontynuacją tej serii ilustrowanych przewodników po świecie ludzkiej wyobraźni.