Dziadki i dziatki - Agnieszka Frączek, Magdalena Kozieł-Nowak

Książka edukacyjna skierowana do młodych poznaniaków, której celem jest omówienie i przybliżenie ważnego elementu dziedzictwa kulturowego – gwary poznańskiej – lokalnego języka, współcześnie nieco zapomnianego. Autorka, za pomocą opowiadań, wierszyków, historyjek i zabaw prezentuje słowa, zdania i najważniejsze zwroty gwarowe. W książeczce zawarte zostaną także informacje o lokalnych zwyczajach, świętach, potrawach itp. To na pewno interesujący materiał dydaktyczny dla nauczycieli i wychowawców oraz doskonała książka dla dzieci.

Czy wiecie, że dawno temu… …w upalne dni odpoczywano w cieniu chłodnicy, pelikan wzbudzał lęk wśród ludzi, których bolały zęby, serniki robiono z drewna, guzy bywały obiektem marzeń, konował cieszył się wielkim szacunkiem, królewski stolec bywał misternie rzeźbiony, cukier w głowach był rzeczą powszednią, zaś wnęka darzyła miłością dziadka i babcię…

Spytacie, jak to możliwe? W języku polskim jest wiele słów, które kiedyś znaczyły co innego niż dziś. Małgorzata Strzałkowska wybrała najciekawsze z nich i ułożyła oryginalny leksykon słów i wyrażeń o zapomnianych znaczeniach, pełen zabawnych opisów dawnych obyczajów, anegdot i zaskakujących ciekawostek z życia naszych kochanych przodków. Warto przeczytać!

Darowując książkę Babciu, opowiedz o sobie, dajesz swojej babci więcej niż pięknie wydaną, ładnie oprawioną, nienapisaną jeszcze historię. Dajesz jej poczucie, że jest dla ciebie ważna. Dzięki odpowiedziom na proste i wnikliwe, zawarte w dzienniku pytania dajesz babci możliwość spisania losów, wspomnień i przelania uczuć co sprawi, że dotąd puste strony dziennika staną się dla niej podarunkiem bardzo osobistym, a dla ciebie i całej rodziny będą stanowić bezcenną pamiątkę. Pomocą dla babci w spisywaniu jej dziejów są zawarte w książce inspirujące, krótkie teksty dotyczące obyczajów, kuchni, kultury, mody itd. z czasów jej młodości.

Świat aż się roi od byków. Pół biedy, jeśli taki byk ma rogi i pasie się na łące. Gorzej, kiedy nie ma ani rogów, ani nawet łat, a zamiast brykać w koniczynie poprzez nasze słowa wdziera się na salony. O, takie bezrogie byki językowe to są dopiero groźne!

Próbowałam je kiedyś okiełznać, a potem zgromadzić w książce Byk jak byk. Ale gdzie tam! Nie zmieściły się. Napisałam więc kolejną książkę – tę, którą trzymasz w ręku. I w niej jednak zmieściło się tylko stadko językowych byków. Cała reszta wciąż gdzieś się czai i kopytka zaciera z radości, kiedy otwieramy usta albo chwytamy za pióro.

Zachęcam więc: wybierz się na łowy. I złap byka za rogi!

Kociokwik? Fiksum-dyrdum? Androny? Przecież takich słów w ogóle nie ma! Jak więc można pisać o nich wiersze? A jednak można…

W zbiorze, oprócz słów powszechnie znanych i stosowanych, znajdziecie też te trochę mniej popularne i pewnie nie dla wszystkich zrozumiałe.

Przy Banialukach można więc, całkiem niechcący, sporo się nauczyć.

Są takie słowa, w których uważne oko (lub ucho) odkryje nazwy zwierząt. Zwierzęta trafiają tam na różne sposoby – albo przez przypadek (jak mucha do dMUCHAnia, a kuc do KUCania), albo w wyniku pewnych (słusznych czy nie) skojarzeń (stąd ślimak w ŚLIMAczeniu się, a świnki w ŚWINIEniu).

Oczywiście, nie tylko ślimak się ŚLIMAczy i nie tylko sowa bywa oSOWiała. Częściej się zdarza, że to papuga MAŁPuje, małpa PAPUGuje, mysz coś CHOMIKuje, chomik MYSZkuje po kątach, kuc się JEŻy, a jeż KUCa.

Słowem… zBARANieć można!

Z początku Ryś nie wie, jak rozmawiać z dziadkiem: dziadek prawie się nie odzywa, wiecznie przesiaduje w fotelu i wydaje się niezbyt zainteresowany wnukiem. Po pewnym czasie jednak okazuje się, że w jego domu dzieją się magiczne rzeczy…