Ćwiczenia duchowne - Ignacy Loyola

Dwoje świętych Hiszpanów, Ignacy Loyola i Teresa z Ávila, przemawia z głębi serca Kościoła XVI wieku także do człowieka naszego zglobalizowanego świata. Dziś ich orędzie nabiera dla nas niezwykłej aktualności na wszystkich płaszczyznach. Jest to przesłanie dwojga charyzmatyków, niosące doświadczenie mistyczne na podłożu eklezjalnym i kulturowym także naszych czasów. 

Mała książeczka zawierająca tekst Ćwiczeń Duchowych św. Ignacego Loyoli od 1584 roku fascynuje ludzi pragnących zbliżenia do Boga. I wciąż pozostaje wyzwaniem. Cechami najbardziej pożądanymi podczas lektury Ćwiczeń Duchowych będą z pewnością empatia, intuicja, wnikliwość oraz ludzka mądrość. Na pierwszym miejscu zawsze jednak trzeba stawiać uważność i systematyczność. Książka Ivensa to rodzaj przewodnika, który nie tylko oswaja z tekstem małej książeczki, ale również objaśnia dynamikę kolejnych etapów Ćwiczeń, odnosi do tekstów źródłowych.

Autor książki, odwołując się do osobistego doświadczenia odprawiania i udzielania rekolekcji ignacjańskich, tytułową praktykę Ćwiczeń duchownychujmuje zarówno od strony osób odprawiających, jak i udzielających ich. Zwięźle opisuje nie tylko warunki uczestnictwa, lecz także warunki dawania rekolekcji ignacjańskich. Osoby zgłaszające się na nie mają prawo znać - choćby w zarysie - metodę, według której będą prowadzone, oraz jakie wymagania Kościół stawia zarówno im, jak i tym, których dopuszcza do towarzyszenia w Ćwiczeniach. W udzielaniu Ćwiczeń według metody Ojca Ignacego nie ma żadnej magii czy tajemnej wiedzy. Święty Ignacy wszystko dokładnie opisał w książeczce Ćwiczeń duchownych.

Każdy człowiek może stać się lepszy. Ale nie wiadomo kiedy. Jedni doświadczają przełomu w ciszy, a drudzy muszą "spaść z konia". Niemłody już Inigo Loyola - rycerz i założyciel jezuitów - wchodzi na drogę przemiany, gdy kula armatnia miażdży mu nogę. Powoli odkrywa nieznane zakamarki swego wnętrza. Bo życie zaczyna się wtedy, gdy kończy się sen codzienności.