Ćwiczenia duchowne - Ignacy Loyola

Książka Ignacy Loyola, sam i na piechotę została uznana za jedną z najbardziej wartościowych biografii tego niezwykłego człowieka i założyciela Towarzystwa Jezusowego.

Mała książeczka zawierająca tekst Ćwiczeń Duchowych św. Ignacego Loyoli od 1584 roku fascynuje ludzi pragnących zbliżenia do Boga. I wciąż pozostaje wyzwaniem. Cechami najbardziej pożądanymi podczas lektury Ćwiczeń Duchowych będą z pewnością empatia, intuicja, wnikliwość oraz ludzka mądrość. Na pierwszym miejscu zawsze jednak trzeba stawiać uważność i systematyczność. Książka Ivensa to rodzaj przewodnika, który nie tylko oswaja z tekstem małej książeczki, ale również objaśnia dynamikę kolejnych etapów Ćwiczeń, odnosi do tekstów źródłowych.

Autor książki, odwołując się do osobistego doświadczenia odprawiania i udzielania rekolekcji ignacjańskich, tytułową praktykę Ćwiczeń duchownychujmuje zarówno od strony osób odprawiających, jak i udzielających ich. Zwięźle opisuje nie tylko warunki uczestnictwa, lecz także warunki dawania rekolekcji ignacjańskich. Osoby zgłaszające się na nie mają prawo znać - choćby w zarysie - metodę, według której będą prowadzone, oraz jakie wymagania Kościół stawia zarówno im, jak i tym, których dopuszcza do towarzyszenia w Ćwiczeniach. W udzielaniu Ćwiczeń według metody Ojca Ignacego nie ma żadnej magii czy tajemnej wiedzy. Święty Ignacy wszystko dokładnie opisał w książeczce Ćwiczeń duchownych.

Każdy człowiek może stać się lepszy. Ale nie wiadomo kiedy. Jedni doświadczają przełomu w ciszy, a drudzy muszą "spaść z konia". Niemłody już Inigo Loyola - rycerz i założyciel jezuitów - wchodzi na drogę przemiany, gdy kula armatnia miażdży mu nogę. Powoli odkrywa nieznane zakamarki swego wnętrza. Bo życie zaczyna się wtedy, gdy kończy się sen codzienności.

Nikt z nas nie jest wolny od cierpienia i śmierci. Czy musimy pozostawać bezradni wobec ograniczeń, jakie niesie ze sobą ludzka egzystencja? Czy jest w ogóle coś takiego jak właściwe rozumienie i przeżywanie ludzkiego cierpienia? Te pytania wydają się inspiracją dla zbioru dziesięciu artykułów wydanych pod redakcją Wacława Królikowskiego SJ w tej książce.

Kościół, Oblubienica Jezusa Chrystusa, jest świętą wspólnotą grzeszników. Jako rzeczywistość Bosko-ludzka ma swoje blaski i cienie. Czy można miłować Boga, nie miłując Kościoła? Na czym polega dojrzała miłość wobec Kościoła? Jak dzisiaj, w świecie niezwykle złożonym, prawdziwie miłować Kościół, naszą Matkę? Czy św. Ignacy, żyjący w XVI wieku, w czasach tak trudnych dla Kościoła, może stać się dla nas pomocą w miłowaniu Kościoła? Odpowiedzi na te i inne pytania znajdziemy w niniejszej książce, która jest owocem XXVIII Kursu Duchowości Ignacjańskiej. Opublikowane w niej artykuły zawierają refleksję nad ścieżkami prowadzącymi do dojrzałej miłości Kościoła oraz omówienie konkretnych sposobów osiągnięcia owej dojrzałości, po które sięgało w minionych wiekach wielu chrześcijan, a które możemy wykorzystać także my, u progu XXI wieku.

Ćwiczenia duchowne św. Ignacego Loyoli dają pełniejsze poznanie siebie.

Autor rozważań, zamiast łatwych rad, daje nam na czas rekolekcji coś znacznie cenniejszego: wprowadza nas na drogę twórczego szukania Boga i życia w prawdzie.

Autor przybliża nam barwną biografię św. Ignacego Loyoli i wprowadza w metodę modlitwy baskijskiego założyciela Towarzystwa Jezusowego. Zagłębiając się w nią, przekonujemy się, że odprawienie Ćwiczeń duchowych to środek do poznania siebie i stania się lepszym dla bliźnich. Nade wszystko jednak – jest to okazja do spotkania z żywą miłością Boga.