Cień ponurego wschodu - Ferdynand Antoni Ossendowski

W ślad za narodzinami idei, która pochłonęła miliony ofiar… Przetłumaczony na wiele języków europejskich, przedrukowywany w najpoważniejszych czasopismach i odkłamujący powtarzane przez lata mity bestseller, który „odegrał znaczącą rolę w uświadomieniu całemu światu, kto i jak robił rewolucję październikową”.

Antoni Ferdynand Ossendowski - podróżnik, szpieg, awanturnik, wojownik, uczony, dyplomata, poliglota, dziennikarz i wielki erudyta. Podobne określenia można by przytaczać bez końca. Jest drugim po Henryku Sienkiewiczu najbardziej znanym polskim pisarzem na świecie, czego dowodem są 142 przekłady jego książek na języki obce.

Przez kraj ludzi, zwierząt i bogów, świadectwo autentycznych przygód i doznań autora, napisane jest z taką pasją, że trudno nie poddać się magii wyprawy "do głębi rozgorzałego namiętnościami politycznymi azjatyckiego kotła".

Pierwsza w literaturze światowej próba wszechstronnego przedstawienia rewolucji październikowej 1917 roku. Zdobycie władzy przez bolszewików autor ukazuje na szerokim tle historycznym, opisując agonię starego systemu, obalenie monarchii i załamanie się całej politycznej i społecznej struktury kraju. Jest to druga część znakomitej trylogii poświęconej historii Rosji, obok Rosji carów i Rosji bolszewików .

W latach 1929–1939 prasę polską interesowało całe spektrum zagadnień związanych bezpośrednio lub w sposób pośredni z Ukrainą Radziecką. Wymienić tu należy politykę narodowościową i wyznaniową Moskwy na Ukrainie, kwestie gospodarcze – kolektywizację, industrializację, sytuację gospodarczą po okresie rewolucji agrarnej i przemysłowej, a także Wielki Głód na Ukrainie oraz politykę terroru i jego przejawy w USRR [...].

Wspomnienia Tadeusza Hołówki (1889–1931) wydane w 1931 r. w dwóch tomach: Przez dwa fronty oraz Przez kraj czerwonego caratuprzedstawiają mało znany epizod działań polskich podejmowanych u schyłku I wojny światowej w celu stworzenia własnych sił zbrojnych. Na tym tle ich autor – znakomity publicysta i polityk, współtwórca idei prometejskiej, jeden z najbliższych współpracowników Józefa Piłsudskiego – przedstawia barwny obraz ogarniętych rewolucją i bolszewizmem ziem dzisiejszej Ukrainy i zachodniej Rosji. Jako emisariusz sprawy polskiej dotarł do Moskwy, gdzie rozmawiał z Trockim i Leninem. Niestety, wspomnienia Hołówki zostały tragicznie przerwane. W sierpniu 1931 r. został zamordowany przez ukraińskich zamachowców, terrorystów z OUN, nie kończąc II tomu wspomnień.

Kulisy działań naukowca-hochsztaplera, zwodzącego Stalina mirażem eliksiru nieśmiertelności. Zamach na Breżniewa, który nieomal nie skończył się śmiercią radzieckich kosmonautów. Tajemnicze niedyspozycje żołądkowe sowieckich liderów podczas oficjalnych wizyt w USA. Tybetański kot-jasnowidz uprzedza Breżniewa o szykowanych na niego zamachach - według jego zachowań gensek planuje lub rezygnuje z wyjazdów i spotkań. Działania amerykańskich agentów wpływu na najwyższych piętrach władzy ZSRR. Autentyczne postaci, ściśle udokumentowane zdarzenia, błyskotliwa narracja!

Książka "Pamięć Gułagu" opowiada historię odkrywania przez mieszkańców ZSRR represyjnej przeszłości swojego kraju. Za punkt wyjścia rozważań autorka przyjmuje koniec lat osiemdziesiątych, gdyż jak tłumaczy dopiero wówczas rozpoczął się proces kreowania zupełnie nowej, wielopoziomowej sytuacji dyskursywnej, która umożliwiła zrozumienie skali i zasięgu represji sowieckich. Autorka przygląda się temu procesowi z perspektywy mieszkańców czterech regionów, które w sposób szczególny zostały doświadczone przez Gułag (Wyspy Sołowieckie, Republika Komi, region permski, Kołyma).

Bohaterami tej romantycznej, nasyconej przygodą książki jest dwoje młodych ludzi, Halina i Stanisław Bujakowscy. Relacja z ich pionierskiej wyprawy motocyklowej do Chin miała się ukazać siedemdziesiąt lat temu. Tak się jednak nie stało... Wydanie rozszerzone zawiera ponad 60 niepublikowanych wcześniej fotografii.

Przez całe niemal stulecie dwa najpotężniejsze mocarstwa ówczesnego świata - wiktoriańska Wielka Brytania i carska Rosja - prowadziły niewypowiedzianą wojnę na odludnych szlakach i pustkowiach Azji Środkowej. Biorący w niej udział ludzie nazywali tę kampanię Wielką Grą. 
To nietypowe opracowanie ukazuje dynamiczną historię Wielkiej Gry przez pryzmat losów młodych oficerów - zarówno brytyjskich jak i rosyjskich - którzy ryzykowali życie, biorąc udział w tej rozgrywce. Przebrani za świątobliwych pielgrzymów albo tubylczych handlarzy koni, nanosili na mapę tajne szlaki, zbierali informacje wywiadowcze i próbowali zawiązywać sojusze z możnymi chanami. Niektórzy nigdy z tych wypraw nie wrócili. Reperkusje Wielkiej Gry do dzisiaj wstrząsają Azją Środkową.

Prezentowany tom jest reprintem książki Karpaty A. F. Ossendowskiego z roku 1933. Dokładnie odwzorowuje pisownię, układ graficzny i ilustracje wydania pierwszego. Jest to pierwsza reedycja tej pracy po 1933 roku.

Dzierżyński "czerwony kat" – książka, wydana po raz pierwszy w roku 1933, była dla autora powrotem do pisarstwa po latach trudnych doświadczeń życiowych i jednocześnie największym jego sukcesem. Jest to zbeletryzowana opowieść o twórcy i zwierzchniku sowieckich organów bezpieczeństwa, który stał się symbolem okrucieństwa oraz terroru, czym zasłużył sobie na niechlubne miana "czerwonego kata" czy "krwawego Feliksa". Obok portretu najsłynniejszego czekisty książka ukazuje realia życia u schyłku carskiej Rosji i podczas rewolucji oraz kulisy i metody działania stworzonego przez Dzierżyńskiego aparatu represji.

Najwyższy lot to zbiór opowiadań, a ich głównym spoiwem jest tło dziejących się wydarzeń – wojna polsko-bolszewicka 1920 roku i dążenie Polaków do utrzymania młodej jeszcze niepodległości. Wśród tak wielu żołnierzy, walczących mężnie w obronie kraju, wśród rodaków zdążających na wezwanie Ojczyzny z dalekich stron wzrok narratora pada na wybranych młodzieńców, którzy stają się bohaterami owych opowiadań. Bezimienne mogiły piętnasto- czy siedemnastoletnich bohaterów coraz częściej porastają zielem lub zbożem, chylą się ku ziemi drewniane krzyże. Zostają zapomniane lub nigdy nieodnalezione te miejsca spoczynku bohaterskich Polaków w kraju i poza jego granicami. I właśnie ta garstka opowiadań staje się pomnikiem nie tylko dla tych kilkunastu ukazanych tu postaci, ale dla nich wszystkich, dla tysięcy polskich rycerzy XX wieku poległych w walce z falą bolszewizmu.

„Cuda Polski” to oparta na wzorach francuskich seria Wydawnictwa Polskiego Rudolfa Wegnera wydawana w latach 1928–1939. Każdy z czternastu tomów opowiada o innym zakątku Polski, o jego historii, geografii, kulturze, przedstawia pełny obraz niezwykłych miejsc widzianych oczyma znawców tych terenów. Seria ta okazała się wielkim sukcesem edytorskim dwudziestolecia międzywojennego i choć w PRL była usuwana z bibliotek, powróciła po roku 1989 w postaci reprintów, które cieszyły się niemałą popularnością. Dzięki bogatej treści, wielu ilustracjom i kunsztownemu układowi graficznemu stanowi ona edytorską perełkę.

Akcja powieści W polskiej dżungli rozgrywa się w latach międzywojennych na Polesiu. Czwórka młodych turystów wyrusza na wakacyjną wyprawę z jednej strony, aby podziwiać piękno dziewiczej przyrody poleskiej, z drugiej zaś – aby przypatrywać się rozwojowi cywilizacyjnemu tego zaniedbanego niegdyś terenu. Któż mógłby przypuszczać, że Polesie okaże się krainą tajemniczą i nieokiełznaną, pełną dzikich zwierząt i bezwzględych kłusowników, zdradliwych bagien i topielisk, gdzie wybuchają niszczące pożary, domem mrukliwych Poleszuków i wytrwałych osadników, terenem znachorów i wodzianków – prawdziwą polską dżunglą, w której nastoletnich wędrowców czeka wiele niebezpiecznych przygód.

Reprint wydanego w 1939 r. albumu fotograficznego – wędrówki z obiektywem po polskich górach od Olzy po rzekę Czeremosz. Wspaniałe zdjęcia, z których spora część została wyłoniona na zimowym konkursie Ministerstwa Komunikacji, zostały okraszone ciekawymi, przenoszącymi czytelnika w epokę przedwojenną, podpisami. Zapierające dech w piersiach górskie krajobrazy przeplatane są nietuzinkowymi wizerunkami górali karpackich. Całość została poprzedzona wstępem literackim Rafała Malczewskiego – wybitnego felietonisty, pisarza, malarza i taternika.

Sowiecki Kaukaz to relacja z podróży po Kaukazie lat 30. XX w., gdzie tradycja mieszała się z postępem, wspomnienia o carze z prawem nadanym przez władzę sowiecką, chrześcijaństwo z ateizmem. Autor podziwia bujną przyrodę, majestatyczne góry, niszczejące budowle sakralne, przypatruje się życiu rozwijających się miast i tradycjom ludów koczowniczych. Gruzja, Armenia, Azerbejdżan - nazwy te niosą ze sobą cień egzotyki i tajemniczości, posmak przygód, warto więc poznać ich oblicze sprzed kilkudziesięciu lat.

Książka autorstwa Jakuba Maciejewskiego pt. Ludzie Czerwonego Mroku przedstawia tło Rewolucji Październikowej z 1917 r. i krwawy obraz czerwonego terroru. Dzieło wzbogacone o biografie postaci ruchu bolszewickiego i teoretyków komunizmu, przybliża Czytelnikowi wydarzenia z ówczesnego okresu. Znajdziemy w niej historię narodzin ideologii społecznych oraz opinię Kościoła na temat poszczególnych doktryn. Książka opisuje również triumfy Związku Sowieckiego oraz rewolucję Lenina. Warto dodać, że autor zamieścił też opis współczesnych organizacji, których idee są odzwierciedleniem marksizmu i leninizmu.

Książka prezentuje zarys rozwoju kolei na terenie zachodniej Galicji, ze szczególnym uwzględnieniem tras Bielsko – Żywiec, Sucha – Żywiec, Żywiec – Zwardoń. Dla znawców tematyki kolejnictwa dużą gratką będą plany budowy dwóch tras: Łodygowice – Buczkowice oraz Żywiec – Oświęcim. Obie one, gdyby nie wyścig zbrojeń w c.k. Austrii i wybuch I wojny światowej, zapewne by powstały i w zasadniczy sposób zmieniłyby rozwój cywilizacyjny na tym terenie.
Liczne stare fotografie, zdjęcia, mapki, rysunki, cytaty z prasy sprawiają, że czytelnik będzie mógł nie tylko poznać, jak powstawała kolej w zachodniej Galicji, ale również poczuć klimat tamtych czasów.

W sercu Polski jest zbiorem podróżniczych reportaży o lite­racko-historycznych kontekstach, będących połączeniem wykła­du z historii, historii sztuki, geografii, współczesnych obserwacji oraz osobistych wrażeń i przemyśleń, pokłosiem peregrynacji Rosy Bailly po Polsce. Wydana w 1936 roku, przyniosła jej rok później laury Akademii Francuskiej w dziedzinie litera­tu­ry oraz złoty medal Polskiej Akademii Literatury.

Życie w komunizmie było piekłem, ale nie dla wszystkich.

Było piekłem dla ludzi dobrej woli. Dla uczciwych. Dla rozsądnych. Dla chcących pracować z pożytkiem dla siebie i dla innych. Dla przedsiębiorczych. Dla tych, którzy chcieli coś zrobić lepiej, wydajniej, ładniej. Natomiast doskonale powodziło się w nim służalcom, oportunistom i konformistom.

Tyrmand uważał komunizm za najgorszą plagę jaka spotkała ludzkość, dlatego napisał tę książkę.

Wielkie dzieło o budowie imperium sowieckiego przez bolszewików i ich wysiłkach rozszerzenia rewolucji komunistycznej na inne kraje. Autor wykracza poza czysto polityczne dzieje walki o władzę, z rozmachem opisując chaos i dramat wojny domowej, ogrom ludzkiej tragedii, a także politykę kulturalną bolszewików.

Rosja bolszewików jest trzecią częścią znakomitej trylogii poświęconej historii Rosji, obok Rosji carów i Rewolucji rosyjskiej.