Chrześcijaństwo po prostu - Clive Staples Lewis

Prowokująca, oryginalna opowieść o tym, czym jest prawdziwa Miłość.

C.S. Lewis (1893-1963) – pisarz, filozof, oksfordzki wykładowca uniwersytecki, autor słynnych Opowieści z Narnii. W tomie esejów Cztery miłości Clive Staples Lewis, wyróżnia cztery rodzaje miłości: przywiązanie, przyjaźń, miłość erotyczną i caritas. Ta ostatnia, jako miłość Boga i bliźniego, jest z nich najważniejsza. Lewis pokazuje jak płynne są granice między poszczególnymi rodzajami miłości. Bowiem jedna może przechodzić w drugą tak, abyśmy w rezultacie lepiej mogli zrozumieć, kim i po co jesteśmy.

Smutek C. S. Lewisa jest uznawany za najlepszą książkę dla ludzi przeżywających utratę bliskiej osoby, żałobę i cierpienie. Słynny pisarz, autor cyklu „Opowieści z Narnii”, napisał ją po śmierci ukochanej żony, Joy Gresham, która odeszła po dwóch i pół roku walki z rakiem.

C. S. Lewis

Książka "Błądzenie pielgrzyma", napisana w roku nawrócenia pisarza, jest jego autobiografią. C. S. Lewis przemawia w niej ze zwięzłością, dzięki której przekazuje swoją oryginalną myśl, bez potrzeby przeprowadzania pełnego wykładu z dziedziny filozofii religii. Jest to mądra i dogłębna książką; być może najbardziej wojowniczy utwór tego autora poświęcony problematyce chrześcijańskiej.

Richard R. Purtill 

Książka Richarda L. Purtilla ukazuje nam bogactwo myśli i głębię duchowości C.S. Lewisa niejako z lotu ptaka. Autor odwołuje się zarówno do beletrystycznej, jak i niebeletrystycznej twórczości Lewisa, a także obszernie cytuje fragmenty jego niepublikowanych wcześniej prywatnych listów. Przedstawia chrześcijańską mądrość pisarza w sposób kompleksowy, ukazując cały kunszt tak charakterystycznej dla niego praktyki „wprzęgania wyobraźni w służbę argumentacji.

C.S. Lewis zapewnia nas, że skoro rozum otrzymaliśmy od Boga, to wystarczy podążać za jego „złotą nicią”, a ona w końcu doprowadzi nas do Źródła. Wyruszmy zatem w podróż po argumentach na rzecz chrześcijaństwa, za przewodnika biorąc sobie jednego z najwybitniejszych myślicieli chrześcijańskich XX wieku: człowieka, który stworzył Narnię, ale także genialnego adwokata wiary rozumnej, który uczy nas, jak być chrześcijaninem w każdym calu.

Jedna z filozoficzno-religijnych książek, C.S. Lewis - Podział ostateczny - to literacka, alegoryczna opowieść, która pozwala zrozumieć, czym jest zło.

Ta autobusowa podróż z Piekła do Nieba. A na dodatek przypomina nieco Boską Komedię, skłania do zastanowienia się nad życiem doczesnym. To jego jakość decyduje, w którym kierunku złapiemy pośmiertny autobus. Lewis zastanawia się, czy nie jesteśmy zbyt przyzwyczajeni do naszego cielesnej egzystencji, by odjechać kiedyś we właściwą stronę.

• Dopóki mamy twarze to historia miłości, opowieść o walce miedzy rozumem a pierwotnymi siłami, o prawdzie i fałszu, wierze i złudzeniu. To ostatnie słowo jednego z ojców gatunku fantasy jest niewątpliwie wielką literaturą, a zarazem arcydziełem mistrza wyobraźni, powieścią o sensacyjnej akcji, pełną tajemniczości i grozy, historią przykuwającą od pierwszej do ostatniej strony.

Nowe wydanie książki świętego biskupa z 1920 roku. Mimo upływu niemal 100 lat od jej ukazania się, nic nie straciła na aktualności.

Jest to książka, jakiej na rynku księgarskim jeszcze nie było. Książka, która w idealny sposób wypełnia istniejącą lukę i znakomicie wpisuje się w niedawne obchody 1050. rocznicy Chrztu Polski. Książka, która w sposób prosty a zarazem atrakcyjny mówi o naszych chrześcijańskich korzeniach, o korzeniach chrześcijańskiej Europy.

Ewa Skarżyńska, autorka bestsellerowych książek: O polskich świętych dzieciom, O wielkich Polakach dzieciom i Co się w niebie święci, czyli skąd się biorą święci, zadała sobie niemało trudu, aby w przysłowiowej „pigułce”, okraszonej jak zwykle uśmiechem, ukazać dzieciom Europę taką, o jakiej im się mówi rzadko albo wcale, a którą powinny znać i rozumieć. Stworzyła książkę, która nie będąc podręcznikiem, w sposób oczywisty pełni rolę edukacyjną i to w jak najlepszym znaczeniu tego słowa. Książkę, która powinna się znaleźć w każdym – nie tylko chrześcijańskim – domu.

Niniejsza książka stanowi swoiste kompendium myśli Świętego na temat sposobów realizacji powołania chrześcijanina do zbawienia: od środków wytrwania w łasce, przez praktyki modlitewne, do głównych cnót chrześcijanina na co dzień.

C.S. Lewis już w latach 40. obserwował pojawienie się prądów myślowych, które w imię postępu i rozwoju zaprzeczają samej istocie człowieka; odrzucają to, co jest wpisane w ludzką naturę, a relatywizując wszystkie wartości, tworzą karykaturę człowieczeństwa. Czy zjawiska te dziś wygasły, czy przeciwnie, przybrały na sile?

Tematem tej niezwykłej książki są fundamentalne prawdy wiary chrześcijańskiej ukazane w kontekście duchowej biografii jednego z najpopularniejszych pisarzy i intelektualistów XX w. Ta praca dowodzi, że przystępne w formie i głębokie pod względem treści myśli Lewisa nic nie straciły ze swej intelektualnej świeżości, pomimo upływu kilkudziesięciu lat od ich powstania, i do dzisiaj stanowią natchnienie dla wielu do refleksji nad wielkimi pytaniami o sens życia, wiarę i Boga.

Antony Flew całe dorosłe życie poświęcił na dowodzenie, że Bóg nie istnieje. Wytyczał nowe standardy w podważaniu prawdziwości chrześcijaństwa i wszystkich innych religii. Dopiero na starość odkrył, jak bardzo się mylił. I posługując się argumentacją czysto racjonalną, bez odwołania do objawienia odkrył, że Bóg istnieje. Książka Flew jest opowieścią o tej drodze. Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości co do istnienia Boga, jeśli Twoja wiara się kruszy, przeczytaj tę książkę. Znajdziesz tu dowód na to, że racjonalne myślenie prowadzi nas nieuchronnie do wiary w Boga.

Café Katedra ukazuje wstrząsający dramat, jaki od czasu ostatniego Soboru narasta w Kościele, a którego najbardziej donośne akordy rozbrzmiewają podczas obecnego pontyfikatu. Synod amazoński jest jego swoistym apogeum, ujawnieniem tego dramatu w całej pełni.

Książka Ewy Polak-Pałkiewicz to praca (niemal) detektywistyczna, efekt wielowątkowego „śledztwa”; autorka docieka przyczyn kryzysu na wielu polach, próbuje wyjaśnić szeroki kontekst i całą złożoność dramatu, broniąc zarazem Kościoła przed jego oszczercami.

„Gdybym mógł wygłosić tylko jedno kazanie, wybrałbym takie, które mocno zirytuje wiernych, zwracając ich uwagę na Kościół, bezustannie rzucający rękawicę diabłu z jego diabelską pychą”, stwierdzał Chesterton. Café Katedra z pewnością niejednego zirytuje. Bohaterowie tej książki (m.in. zapominany papież św. Pius X i „wyklęty” arcybiskup Marcel Lefebvre) reprezentują Kościół walczący. Zawsze zwycięski.

W tej książce autor piętnuje laicyzm, czyli przeniknięcie wszystkiego i wszystkich duchem skażonym, a zanik panowania ducha Chrystusowego. Oczekuje, że przejęcie się ideą Królewskości Chrystusowej oraz dążeniem do urzeczywistnienia na ziemi Królestwa Bożego, dokona odnowienia świata, że pod sztandarem Chrystusowym wierni będą walczyć mężnie oraz z apostolską żarliwością dążyć będą, aby odstręczone lub nieświadome dusze znów do Boga przyprowadzić, by prawa Boże bez skażenia zachować.

To osobista historia nawrócenia Petera Hitchensa, brata znanego ateisty sceptyka, jednego z przedstawicieli nowego ateizmu Christophera. Opisując swój powrót do Boga, Peter wspomina wydarzenia sprzed upadku komunizmu, którego był świadkiem, i przekonuje, że wiara jest najlepszym antidotum na prowadzący donikąd utopizm, gdyż zachęca ludzi do działania w przekonaniu, że istnieje Bóg i uporządkowany, celowy Wszechświat rządzony niezmiennym prawem.

Od wydania tego zbioru minęło prawie 50 lat. Wydaje się jednak, że nie utracił on waloru aktualności, a współcześni polscy czytelnicy poprzez lekturę spotkają się z autorem będącym bystrym obserwatorem rzeczywistości, zaniepokojonym kierunkami ewolucji życia społecznego, szczerze zatroskanym o przyszłość i stawiającym trafne, ponadczasowe diagnozy.

W zachodnioeuropejskich wspólnotach kościelnych mało kogo już dziwi odpust parafialny bez Eucharystii, konfesjonały bez kolejek czy konferencje na temat nieaktualności Humanae vitae. Nie dziwią księża czy świeccy katecheci, którzy nie lubią stuły i maryjnych procesji, za to uwielbiają dyskusje na temat wyrównywania nierówności społecznych, racji przemawiających za uznaniem eutanazji czy usprawiedliwiających pary "dorosłych dzieci" żyjących wspólnie bez ślubu.

Ksiądz Robert Skrzypczak pisze o trudnych sprawach z właściwą sobie wnikliwością i swadą. Przekonuje, że chociaż fundamenty się chwieją, a owczarnię ogarniają płomienie, ciągle istnieje możliwość odnowy. Bo kryzys to niebezpieczeństwo i szansa zarazem.