Albania. Bałkański "Dziki Zachód" - Mateusz Otręba (wyd. III)

Budziak to niezwykły i prawie zupełnie w Polsce nieznany region południowo-zachodniej Ukrainy, sąsiadujący z Rumunią i Mołdawią. Zbiór tekstów młodych etnologów, którzy prowadzili tam badania terenowe, pozwala przyjrzeć się budziackiej mozaice kulturowej, zachodzącym tam procesom społecznym, przekształceniom tożsamości mieszkańców regionu. Autorzy piszą o bułgarskich przesiedleńcach, edukacji i tożsamości kulturowej mieszkańców regionu, pamięci i upamiętnianiu przesiedleń, relacjach między mniejszościami, a także o funkcjonowaniu języka.

Albania to dla wielu obieżyświatów kwintesencja Bałkanów. Śródziemnomorskie słońce, plaże Adriatyku i Morza Jońskiego, osmańskie twierdze i bizantyjskie cerkwie, zabytkowe meczety i pozostałości antycznych miast, dzikie i niedostępne góry, barwne bazary, wszechobecne bunkry, rozklekotane pociągi bez okien i drzwi, 20-letnie mercedesy królujące na pozbawionych asfaltu drogach... Jeśli kogoś gna w świat chęć przeżycia niezapomnianej przygody i doświadczenia czegoś wyjątkowego, ten odnajdzie w Krainie Orłów swoje podróżnicze eldorado.

ALBANIA to ostatni dziewiczy zakątek Europy, wspaniałe plaże, malownicze wysepki, górskie wodospady i wąwozy, dzika przyroda oraz zabytki pamiętające pradawne czasy imperium Iliryjskiego.

Ten przewodnik pomoże Ci zaplanować podróż i zaprowadzi do wszystkich miejsc, które chciałbyś odwiedzić.

ALBANIA nie będzie miała przed Tobą żadnych tajemnic.

To nasz najlepszy przewodnik, bo:

• znajdziesz w nim bardzo szczegółowe informacje

• sam zaplanujesz ambitną wyprawę

• odkryjesz miejsca, do których nie trafią zwykli turyści

Kolejny, siódmy tom monumentalnego przewodnika po tzw. Ukrainie Zachodniej obejmuje swym zasięgiem północną część Bukowiny i Besarabii. Cząstka Bukowiny administrowana dziś przez Ukrainę jest mało znana i rzadko odwiedzana przez turystów. A szkoda - bo jest to kraina niezwykła. Jej niewielkie terytorium do II Wojny światowej było nadzwyczajną mieszanką narodów i wyznań. Żyli tu w zgodzie obok siebie Rusini, Rumuni, Niemcy, Polacy, Żydzi, Ormianie, a nawet rosyjscy staroobrzędowcy. Dziś wprawdzie ta rozmaitość należy do przeszłości, niemniej jej ślady w świadomości ludzi i kulturze materialnej są wciąż dobrze czytelne.

Większa część tego tomu odnosi się do powojennych doświadczeń krajów bałkańskich, omawiając powstanie powojennych państw komunistycznych oraz ich rozwój wewnętrzny do 1980 roku. Szczegółowo omówiono odrębne drogi, jakimi od 1945 roku podążało pięć państw tego regionu. Książkę rozpoczyna przedstawienie sytuacji wewnętrznej w Bułgarii, Grecji, Czarnogórze, Rumunii i Serbii pod koniec XIX wieku. Wówczas to, pomimo nękających je problemów wewnętrznych, niepodległe państwa skupiły się na pozyskiwaniu ziem wciąż znajdujących się pod rządami Turków osmańskich i Habsburgów. Dążenie do zjednoczenia poszczególnych państw i narodów doprowadziło do wojen bałkańskich w 1912 i 1913.

W lecie 1998 roku Tony Anderson wyruszył w góry Gruzji, by dotrzeć do zapomnianych i niedostępnych plemion – Chewsurów, Tuszynów, Raczów, Megrelów i Swanów. Intrygowały go dawne wierzenia i obyczaje, doskonale zachowane mimo wieloletniej niszczącej polityki władz komunistycznych oraz zawirowań i niepokojów politycznych po upadku Związku Radzieckiego. Ale Chleb i proch to nie tylko relacja z niezwykłej podróży; Anderson opisuje też skomplikowaną historię i zawiłości regionalnej polityki. Jego Gruzja, choć doświadczona przez los, wciąż jest ekscytująca i pełna życia. Choć jej dzieje sięgają w przeszłość głębiej niż dzieje wielu innych państw europejskich, zachowała młodzieńczą energię i żywiołowość.